Wezen en naam van Satana
ontvangen
door Jakob Lorber op 27-3-1847
hoofdstuk 56
s
(1) Jullie zullen wel
vaker hebben gehoord en gelezen, en hoort en leest het nog, hoe deze boze geest
onder allerlei namen voorkomt en naast hem nog een menigte metgezellen van het
zelfde soort, die we , duivels' noemen. Bij deze gelegenheid zal Ik een
nauwkeurige verklaring geven, waarom en waarvandaan deze door en door slechte
geest zoveel verschillende namen heeft gekregen en wie eigenlijk die duivels
zijn.
(2)
Satana, Satan, Leviathan, Beëlzebub, Gog, Magog, de slang, de draak, het dier
uit de afgrond, Lucifer en nog meer dergelijke namen duiden hem aan en typeren
hem. Lucifer of Lichtdrager was de oorspronkelijke, hem kenmerkende naam.
Satana was de tegenpool van de Godheid. Als Satana was deze geest door God
werkelijk zo ten opzichte van de Godheid gesteld, als de vrouw ten opzichte van
de man is gesteld. De Godheid zou Zijn eeuwige ideeën onbeperkt in haar wezen
verwekken, zodat ze rijp zouden worden in haar geconcentreerde licht en
daardoor zou dan uit het licht van deze geest een schepping van wezens in de
grootste helderheid zijn voortgekomen en de hele oneindigheid zou, steeds maar
door, uit dit licht worden bevolkt. Want in de oneindige ruimte zou oneindig
veel plaats zijn en alle eeuwigheden zouden deze ruimten nooit zo kunnen
vullen, dat er een gedrang van wezens zou ontstaan.
(3)
Maar zoals men weet: omdat deze geest de eindeloos grootse roeping had een
tweede God naast Mij te zijn, moest hij ook een daarmee overeenstemmende
vrijheidsproef afleggen, die hij echter niet heeft doorstaan, omdat Hij zich
boven de Godheid wilde verheffen en deze aan zich wilde onderwerpen.
(4)
Een strijd om de rangorde was dus het eerste, wat deze geest tegen de Godheid
heeft misdreven. Daar de Godheid er niet in kon toestemmen hem de voorrang te
verlenen en Zich volledig aan hem te onderwerpen, ontbrandde hij in zijn woede
en wilde de Godheid letterlijk vernietigen; aan kracht daartoe had het hem
werkelijk niet ontbroken, als God in Zijn eeuwige wijsheid deze muiter niet te
rechter tijd geheel en al stevig had gevangen. Het klinkt wel wat
raadselachtig, dat er in deze geest zo'n grote kracht voorhanden zou zijn geweest,
om de eeuwige Godheid zo te weerstaan, dat deze tenslotte voor zijn kracht had
moeten bezwijken en Zich uiteindelijk volledig had moeten laten gevangen nemen
en daardoor voor alle eeuwigheid lamgelegd zou zijn, wat eigenlijk gelijk zou
staan met vernietigd te zijn. Maar de zaak wordt begrijpelijker als men
bedenkt, dat de Godheid juist in deze geest, om zo te zeggen een volkomen
tweede 'Ik' had geplaatst dat, hoewel in de tijd geschapen, toch wel in alle
ruimten van de oneindigheid met gelijke kracht tegenover de Godheid werd
gesteld.
(5)
Deze geest, waarin de Godheid Zelf haar licht had geconcentreerd, was evenals
de Godheid over de hele oneindigheid uitgebreid, waardoor het hem ook wel
mogelijk zou zijn geweest van zijn kant de Godheid overal aan te grijpen en
krachteloos te maken. Maar bij deze zelfzuchtige gedachten ontwaakte in hem een
grote ijdelheid en welgevallen aan zichzelf en aan zijn licht en zijn eindeloze
verhevenheid en kracht. In deze zelfzucht en het ingenomen zijn met zichzelf
vergat hij de oude eeuwige Godheid,
ontbrandde in zijn ijdelheid en consolideerde zichzelf Toen greep de Godheid
zijn wezen in al zijn delen aan, ontnam hem zijn specifieke aard, vormde
daaruit hemellichamen in de hele oneindigheid en sloeg de geest van dit
eindeloze zielenwezen in de meest machtige boeien en ketende hem in de diepte
der materie.
(6) In deze positie
heet deze geest dan niet meer' Satana', maar omdat hij zich in zekere mate
zelfheeft losgemaakt uit de eeuwige goddelijke ordening, heet hij 'Satan'
hetgeen zoveel wil zeggen als gelijke pool met de Godheid. Maar men weet dat
gelijke polariteiten elkaar nooit aantrekken maar altijd afstoten. Daarin ligt
ook de oorzaak, dat dit wezen ook het verst van de Godheid verwijderd is en de
grootste tegenstelling met Hem vormt en daarin ligt ook zijn aards boosheid.
Nu weet men, waarom deze geest dus 'Satan' wordt genoemd.
(7)
Door het woord 'levithan' wilde men alleen maar zijn kracht en macht aanduiden
door hem te vergelijken met dit uitgestorven zeemonster, dat eens het grootste,
krachtigste en meest onverwoestbare dier op aarde was. Hij was zo groot als
een land, zijn gestalte was die van een reuzendraak die zoveel kracht had, dat
hij in staat was in zijn ingewanden een krachtig vuur te verdragen en hier geen
nadeel van ondervond, als dit vuur vaak met vreselijke vuurvonken uit zijn
muil en neusgaten sproeide. Om deze reden werd onze boze geest ook vaak de
'vuurdraak' of de 'draak van de afgrond' genoemd. Deze geest, wiens ziel geheel
ontbonden was, maar wiens geestelijk zuiverder wezen nog zeer gebonden was,
liet het verschillende keren voorkomen alsof hij zich wilde beteren, als hem
het een of ander zou worden toegestaan. Dat had hij ook zeker kunnen doen daar
hij, zover het mogelijk was, van al zijn boze zielespecifica was ontdaan. Nu
verlangde deze geest, dat men hem zou toestaan een tijdlang goddelijk vereerd
te worden en als hij zou inzien dat deze verering hem niet beviel, dan zou hij
helemaal omkeren en een zuivere geest worden. Dat werd hem ook toegestaan. Het
hele heidendom, dat bijna zo oud is als het mensengeslacht, getuigt daarvan.
Daarom heeft de Heer ook oorspronkelijk een enkel klein volkje op aarde voor
Zichzelf uitgezocht; alle andere volkeren konden, wel in volle vrijheid, de
wens van deze geest ongestraft opvolgen, zoals ook de dieren.
(8)
Uit deze toestanden zijn toen de meest verschillende benamingen voor dit als
God vereerde wezen ontstaan.
(9)
Maar omdat dit wezen hiermee niet tevreden was, en in plaats van de beloofde
verbetering steeds meer in de goddelijke ordening ingreep, werd het in een zeer
nauwe gevangenis gedreven. Daar het echter gedurende die tijd al heel veel
gelijkgezinde geesten uit het menselijke geslacht voor zichzelf had opgeleid,
werkte het middels deze engelen van hem; want een diabolus of duivel is niets
anders dan een in de school van Satan opgegroeide en gevormde geest.
(10)
Men moet dat niet op deze manier begrijpen, alsof zulke geesten letterlijk in
een school van de Satan werden opgeleid, maar ze vormden zichzelf door middel
van die specifica, die ze uit de band met deze geest in zich hebben opgenomen.
Deze geesten heten, omdat ze ook het aards boze in zich hebben wel 'duivels' of
wel 'leerlingen van de Satan', maar onderscheiden zich in hoge mate van hem.
Bij hen is alleen maar wat tot de ziel behoort homogeen met de boze geest, maar
hun geest is, hoewel stevig gevangen, toch zuiver, terwijl de geest van Satan
het eigenlijke kwade is. Daarom zal en kan het gebeuren, dat alle duivels nog
gered worden voordat Satan in zichzelf wordt genoodzaakt de grote reis naar
zijn eeuwige val te ondernemen.
(11)
Nu weet men van welke natuur Satan en duivel zo eigenlijk zijn. Hierna volgen
gedenkwaardigheden om dit alles krachtiger toe te lichten.
Kort samengevat: Lucifer of lichtdrager was de oorspronkelijke
kenmerkende naam van Satana. Deze was de tegenpool van de Godheid. Hij werd
eens als vrouw ten opzichte van de man gesteld. En de Godheid zou Zijn eeuwige
ideeën onbeperkt in haar wezen verwekken. Ook zou Lucifer een tweede God naast
de Godheid zijn, maar moest hiervoor een vrijheidsproef afleggen, welke hij
niet doorstond, maar zich boven de Godheid wilde verheffen. In de eeuwige
wijsheid van God werd deze muiter op de juiste tijd stevig gevangen gezet.
Juist in deze geest had God Zijn tweede IK geplaatst met gelijke kracht
tegenover de Godheid. Lucifer vergat in zijn zelfzucht de oude eeuwige Godheid
en ontbrandde in ijdelheid. Toen greep de Godheid zijn wezen in al zijn
[zielen]delen aan, ontnam hem zijn specifieke aard, en vormde daaruit
hemellichamen in de hele oneindigheid. Hij sloeg de geest van dit eindeloze
zielenwezen in de meeste machtige boeien en ketende hem in de diepte der
materie. Hij wordt wel eens vergeleken met ooit het krachtigste dier der Aarde:
de Leviathan, de vuurdraak. De duivel is een geest [als ‘leerling’ van Satan].
Zijn boze geest is eveneens gevangen, maar nog wel zuiver, terwijl de geest van
Satan het eigenlijke kwade is. Alle duivels kunnen nog gered worden. Omdat
Satana zich uit de eeuwige goddelijke ordening heeft losgemaakt, werd hij
‘Satan’ genoemd, omdat zijn tegenovergestelde pool nu een gelijke pool met de
Godheid werd, dat afstoot! En daarom nu ook het verst verwijderd is en de grootste
tegenstelling met God vormt.
UpToDate 2022