Heksen en heksenprocessen

ontvangen door Jakob Lorber op 22-2-1847.

Aarde 35

De tekst bespreekt het historische fenomeen van heksenprocessen en de evolutie van de perceptie van het bovennatuurlijke. In het begin wordt geschetst hoe heksenprocessen veel onschuldige mensen hebben verdrongen, en hoe de mensheid aan het idee van heksen is gekomen.

In vroegere tijden leefden mensen eenvoudiger, wat hen een 'tweede gezicht' gaf, dat hen in staat stelde om contact te hebben met de geestenwereld. Hun eenvoudige dieet, rijk aan peulvruchten, brood, melk en honing, bevorderde zowel fysieke gezondheid als spirituele scherpzinnigheid. Dit contrast met de huidige complexe voeding, die als nadelig wordt beschouwd voor de ziel, wordt benadrukt.

Mensen die in de bergen leefden, leidden vaak een eenvoudig leven en hadden een directe band met de geesten, die hen leerden over kruiden en mineralen. Deze wijze bergbewoners werden vaak als mysterieus en bedreigend gezien door mensen uit de lager gelegen gebieden, wat leidde tot beschuldigingen van hekserij. Dorpelingen zochten dan vaak de hulp van geestelijken, wat resulteerde in processen waarbij de beschuldigden vaak zonder bewijs werden vervolgd.

De tekst bekritiseert de hebzucht en hypocrisie in het rechtsysteem van die tijd, waarbij geld een belangrijke rol speelde in beschuldigingen en veroordelingen. Dit leidde er zelfs toe dat beschuldigingen van hekserij steeds absurder werden. Tegenwoordig, volgens de auteur, zijn mensen meer bewust van de irrationaliteit van deze beschuldigingen, maar zijn ze tegelijkertijd vergeten dat het geloof in het bovennatuurlijke niet volledig moet worden afgewezen.

Afsluitend stelt de tekst dat de hebzucht die aan de basis lag van veel heksenprocessen veel schadelijker is dan de domheid die ze oorspronkelijk veroorzaakte, en dat geestelijke en materiële waarden in deze context altijd strijdig zijn geweest. De auteur sluit af met een belofte om meer verhalen te delen die deze thema's verder verkennen.

De bergbewoners werden, vooral vroeger, beschermd door hun huisgeesten. De bewoners kregen vaak tips over hun leefstijl, de natuur, de planten en moeder Aarde. Ze werden zogezegd ingewijd. Niet zelden werden deze bergbewoners door de dalbewoners aangezien voor tovenaars of heksen. Door jaloezie ontstonden onterechte processen en terechtstellingen, en vaak werden wijze lieden zomaar omgebracht. De bergbewoners aten sober en met mate.

Vorige Volgende Voor de originele tekst, klik op: hoofdstuk 35