De Aarde als man en vrouw

 

ontvangen door Jakob Lorber op 19-01-1847

                             Aarde 13

 

De tekst beschrijft het gevoel van behaaglijkheid dat mensen soms ervaren, dat voortkomt uit de tijdelijke rust van het aardelichaam en de algemene aardeziel. Deze tijden van blijdschap hangen samen met de ontspanning van de aardeziel, waardoor de omgeving vredig en aangenaam aanvoelt. Na dergelijke periodes volgt vaak een onstuimige periode, wanneer de aardeziel zijn activiteit hervat.

De aarde heeft, net als mensen, de mogelijkheid tot gedeeltelijke rust, maar kan nooit volledig tot rust komen door haar rotatie en omloop om de zon. De aarde kan ook tot voortplanting overgaan; dit gebeurt via haar "vrouwelijke" Zuidpool, die door de zon "verwekt" wordt, resulterend in de maan als haar eerste kind. Daarnaast produceert de aarde kometen en vallende sterren. De geboortekanalen voor deze lichamen bevinden zich op verschillende plekken, waaronder de Stille Oceaan. Het proces waarin de aarde zowel als vrouw (ontvanger) als man (verwekker) optreedt, wordt verder onderzocht in de tekst.

Als de Aarde dus even tot rust komt, heeft de hele natuur op Aarde een welverdiende ‘vakantie’, vergezeld van een gelukzalig en verkwikkend gevoel. De ziel gaat geleidelijk uit het hart en verplaatst zich tijdelijk naar de nieren, waar deze de nodige ontspanning en rust ondervindt. Het andere blijft werkzaam. Alles is dan vredig, liefdevol en zacht. Ook de mensen ervaren dit als een behaaglijk gevoel. Na zo’n ‘rustperiode’ volgt er stormachtig weer. De Aarde is hermafrodiet (manlijk en vrouwelijk). Dit was oorspronkelijk ook de eerste mens, Adam. De volmaakte geesten in de hemelen zijn dat eveneens. De Aarde is in staat tot voortplanting. De geslachtsorganen bevinden zich op de Zuidpool; deze pool is negatief en vrouwelijk, terwijl de Noordpool positief en mannelijk is. De enige die kan verwekken is de Zon. En wat heeft zij voortgebracht? De Maan, het oudste kind. Andere 'kindjes' zijn de vele kometen die we zien wanneer dag en nacht even lang zijn, als vallende sterren. Deze worden echter weer ‘opgegeten’ door de Aarde. Het hoofdzakelijke geboortekanaal ligt bij Tahiti en Otahaiti. De bijkomende geboorten vinden plaats in de vele zeeën, moerassen en holen. Die slingeren soms hun ‘kindjes’ de ether in als kleine planeten, en vaak komen deze weer terug naar de Aarde (zij exploderen dan). In dat geval treedt de Aarde op als vrouw.

Vorige                                                          Volgende                             Voor de originele tekst, klik op:  hoofdstuk 13