De nieren van de Aarde

ontvangen door Jakob Lorber op 18-01-1847

Aarde 12

De tekst beschrijft de nier als een essentieel orgaan in zowel dieren als de aarde, met drie belangrijke functies. Ten eerste, de nier verwijdert onbruikbaar water dat door de lever is geproduceerd, absorbeert bruikbare stoffen en voert de rest naar de blaas af. Ten tweede, het speelt een rol in de voortplanting door het creëren van de materiële stof van het zaad, dat via het bloed in de teelballen terechtkomt. Ten derde, de nier heeft een geestelijke functie, waarbij het organisch een plek biedt voor de ziel tijdens seksuele activiteiten en een gevoel van welzijn en blijdschap bevordert.

De tekst beschrijft ook hoe de nier van de aarde vergelijkbare functies heeft als de nier van dieren. De aardse nier, die zich ten zuiden van de evenaar bevindt, fungeert als een hoofdwaterbron voor oceanen en andere waterlichamen, en bevat grote reservoirs die water aan de oppervlakte leveren. Daarnaast scheidt het edele water af dat essentieel is voor de landbouw, wat ook wordt verwerkt door speciale kanalen naar de oppervlakte te brengen. De tekst benadrukt de overeenkomsten tussen de anatomie van de nieren bij dieren en die van de aarde en bespreekt de belangrijke rol van de nieren in de natuurlijke processen van leven en vruchtbaarheid.

De stemming komt vanuit de nieren, wat een zekere fysieke opgewektheid betekent. De nieren van de Aarde liggen even ten zuiden van de evenaar. Alle zeeën op deze Aarde putten hun water uit de nieren. De Aarde kent vele urineblazen, die zich als grote waterreservoirs tussen de korst van de Aarde en het binnenste van de Aarde bevinden en die soms groter zijn dan heel Europa. De zee krijgt haar voeding van deze urineblazen, en later ook van de rivieren en meren. De voortplanting komt uit de nieren.

Vorige Volgende Voor de originele tekst, klik op: hoofdstuk 12