De milt van de Aarde

ontvangen door Jakob Lorber op 14-01-1847

Aarde 09

De milt functioneert als de stookplaats (de verwarming) en is de werkelijke energiebron. In de milt wordt elektromagnetisch vuur opgewekt. De maag en het hart gebruiken de verbrandingswarmte van de milt. De longen zijn vooral verbonden met de wil van de ziel, wat betrekking heeft op de snelle of langzame ademhaling. De voorspuwende bergen en de kokendhete waterbronnen staan in verbinding met de milt. Winden ontstaan door de werking van de milt. Wanneer het regent, dringt het water in de aarde door en wordt het omgezet in damp. Deze damp vormt wolken die de aardehuid omhoog blazen, en er komt gas vrij door de poriën, kloven en spleten van de aardkorst, wat de lucht vult. Kleine aardbevingen, orkanen, wervelwinden, vuurhozen en golvende stormachtige bewegingen, evenals alle meteorologische verschijnselen, ontstaan als gevolg van de te grote druk in het binnenste van de aarde door gevormde gassen of waterdamp.

De milt wordt beschreven als een essentieel orgaan in het dierlijk lichaam, vergelijkbaar met een stookplaats die energie genereert voor verschillende lichaamsfuncties. De tekst legt uit dat de milt energie en drijfkracht opwekt door een elektromagnetisch vuur, dat voedsel omzet in bloed en het naar het hart en andere organen vervoert. Dit belang van de milt wordt verder uitgebreid naar de aarde, waar de "aardemilt" vergelijkbare functies vervult. Deze aardemilt reguleert natuurlijke processen zoals vulkaanuitbarstingen, warmwaterbronnen, en het weer, en is cruciaal voor de energetische dynamiek van de aarde. De auteur stelt dat inzicht in de werking van de milt, zowel in dieren als in de aarde, essentieel is voor een dieper begrip van geestelijke processen.

Vorige Volgende Voor de originele tekst, klik op: hoofdstuk 9