De opbouw van de milt en vorming van bloed

ontvangen door Jakob Lorber op 15-01-1847

                                                         Aarde 10

 

De milt bevat vele kubusvormige piramiden die als aaneengeregen kamertjes functioneren met talrijke bloedvaten, die lijken op de draden van een kruisspin. Een bloedvat staat in verbinding met de maag en het hoofdbloedvat met het hart. Het verlies van bloed komt meestal door een te overvolle milt; uiterst zelden vanuit de longen. Bij elke aardepolsslag beweegt het bloed in de parelsnoerachtige bloedvaten een aardeparel verder, waardoor wrijving in de miltkamers ontstaat die elektrisch vuur opwekt. Deze elektriciteit is nodig om warmte te genereren. De elektrische energie is vrijgemaakt van de kleine lensvormige blaasjes, en de daaruit vrijgekomen ijzerhoudende ether wordt gebruikt om de zenuwen tot leven te brengen. De structuur van de aardemilt is zeer indrukwekkend; er kunnen wel meerdere miljoenen mensen naast elkaar plaatsnemen. In de milt schieten ontelbare bliksemschichten erdoorheen, met voortdurend miljoenen keren gedonder. Uit de brede kanalen stroomt een enorme vloed, maar de aanhoudende elektrische vlammen lossen deze vloed op.

De tekst geeft een gedetailleerde beschrijving van de anatomie en functie van de milt, zowel bij dieren als in een metaforische vergelijking met de aarde. De milt is opgebouwd uit kubusvormige kamertjes die met elkaar zijn verbonden door cilindertjes en bloedvaten. Deze structuren zorgen ervoor dat de milt effectief kan samenwerken met de maag en het hart om het bloed te vormen en te reguleren. Het bloedvormingsproces omvat een gisting waarbij overtollige koolstof wordt uitgescheiden. Bij een overmatige hoeveelheid bloed in de milt kan dit leiden tot gezondheidsproblemen. In een groter perspectief wordt de milt van de aarde beschreven als een enorme kamer waarin vergelijkbare processen plaatsvinden, met krachtige elektrische en hydraulische activiteiten die het 'aardebloed' vormen. De tekst eindigt met de intentie om verder te verkennen naar andere organen van de aarde. [bron: Aarde en Maan – Jakob Lorber]

Vorige                                                          Volgende                             Voor de originele tekst, klik op:  hoofdstuk 10