De sabbatviering

(hoofdstuk 42 van 53)

Waarom kwam Jezus speciaal naar het land Palestina van het joodse Israëlitische volk? De Heer zegt daarover: ´Vandaar Mijn komst te midden van dit volk, dat reeds lang een religie bezat, die als onderbouw voor Mijn leer het meest in aanmerking kwam´.

´Reeds in die tijd (2.000 jaar geleden) werd de viering van de wekelijkse rustdag elke week verkeerd opgevat; en heden ten dage wordt deze dag evenmin juist gevierd of – met andere woorden gezegd – aan de geestelijke vorming gewijd als toen. ….dat ook jullie nog ver verwijderd zijn om deze dag zo te vieren als Mozes het bedoeld heeft en Ik zelf graag zou zien dat het begrepen wordt´.

De hoogste Heer en Schepper zelf liet Mozes na zesdaagse arbeid de zevende dag van rust instellen.

´Ook al was de week toentertijd anders ingedeeld dan in de huidige tijdrekening, toch is er altijd een dag in de week vastgesteld, die bestemd is om uit te rusten na lichamelijke inspanningen, om in zichzelf te keren en na te denken over de geestelijke opdracht van de mens´.

´De Farizeeen plaatsten de tempel als voornaamste voorop en de christenpriesters (de pastoors en dominees) hun kerk´. ´De meeste mensen menen Mij tevreden gesteld te hebben, omdat zij een paar uur in de kerk zaten, stonden of droomden, nietszeggende gebeden afstammelden of gemoedelijk ingeslapen…´

Hoe voller de kerk, hoe beter voor de diensleider. De Heer zei daarover: ´Daarmee is misschien de eerzucht van de priester gestreeld, daar zij de kerk vol menselijke lichamen zien; maar de zielen van deze mensen houden zich of met helemaal niets bezig of met geheel iets anders dan met dat, wat de kerk of door Mij gestichte religue vereist´.

´De zon- en feestdag moet een zekere rem zijn….waarop zij zich zullen herinneren een dag ter overdenking van de eigen geestelijke bestemming; het moet een dag zijn waarop we de werkzaamheden laten rusten´.

Onze werkzaamheden moeten niet alleen maar materieel zijn, maar ook geestelijk. Over de zevende dag zei de Heer zelf:

´Volgens de scheppingsgeschiedenis van Mozes stelde Ik zelf als Schepper de rustdag in op de zevende dag…. .En deze dag, waarop Ik de materie tot iets geestelijks verhief, was de dag van de viering of van de wijding. Daarom moet hij ook door de mens gevierd worden, wanneer hij – evenals Ik – zes dagen gewerkt heeft´.

´Deze dag zal daarom voor hem een gewijde dag worden… en zo moet ieder mens de zondag vieren als een gedenkdag aan Mijn liefde en aan alles, wat Ik voor hem gedaan heb… Vergeestelijk alles, uw omgeving, jezelf, je daden en je woorden!´

Vorige Volgende Voor de originele tekst, klik op: hoofdstuk 42