Deemoed

(ontvangen door J.L.B., 27 mei 1881)

Deemoed wordt gepresenteerd als de grootste zelfverloochening, gedreven door liefde voor God. De tekst begint met het uitleggen van het tegenovergestelde van deemoed: hoogmoed, waarbij mensen die hoge posities in de maatschappij bekleden, vaak minachtend omgaan met anderen. Wanneer deze mensen in een situatie komen waarin ze afhankelijk zijn van hogere machten, tonen ze meestal geen ware deemoed, maar eerder huichelarij of sluwheid, die niet gebaseerd is op oprechte nederigheid.

Deemoed daarentegen is een dieper geestelijk begrip: het is het volledig overgeven van de wil aan God, het afleggen van trots en heerszucht. Deemoed komt voort uit liefde voor God en anderen, en het betekent het opzijzetten van aardse belangen om de wil van God te volgen. De geest moet de ziel bedwingen, zodat deze zich niet verzet tegen de goddelijke wil.

Deemoed betekent ook het dienen van anderen, zelfs als men zelf een hogere positie heeft, door hen als gelijken te zien in geest en onsterfelijkheid, en hen liefdevol te ondersteunen, ongeacht hun materiële status. Dit is een teken van geestelijke deemoed, waarbij men niet meer in de verleidingen van de wereld valt.

De tekst benadrukt dat deemoed niet makkelijk is voor mensen die rijkdom of aanzien bezitten, omdat hun hoogmoed vaak diepgeworteld is. Toch zegt de Heer dat het mogelijk is om deemoed te beoefenen door zich steeds te vernederen in liefde voor Hem, zoals Hij zelf de grootste deemoed toonde door naar de aarde te komen om de mensheid te redden.

Deemoed is essentieel voor geestelijke groei: het stelt mensen in staat om hun eigen verlangens te verloochenen en zich geestelijk te vernieuwen. Alleen door de poort van de deemoed kunnen mensen toegang krijgen tot Gods koninkrijk, waar liefde de basis is van alles.

De boodschap is: streef naar deemoed, want het is de weg naar reinheid en eeuwige zaligheid in Gods ogen.

Vorige Volgende Voor de originele tekst, klik op: hfdst.45.htm