Geestelijke liefde

(ontvangen door J.L.B., 18 juni 1882)

De tekst benadrukt de vreugde van God en Zijn engelen wanneer een zondaar zich tot Hem keert. Dit wordt geïllustreerd met de gelijkenis van de verloren zoon, waarin de vader een feest geeft ter ere van de terugkeer van zijn zoon. Deze vreugde is een uitdrukking van Gods onmetelijke liefde.

De andere zoon in de gelijkenis symboliseert echter hoe mensen soms met jaloezie en onbegrip reageren op Gods genade voor anderen. In plaats van deze vreugde te delen, kan men zich blind maken door eigenbelang en oordelen over wie wel of niet waardig is.

Gods liefde werkt op verschillende manieren: zwakkere zielen trekt Hij vaak met uiterlijke zegeningen en bijzondere ervaringen, zodat zij tot Hem kunnen komen. Deze zielen zijn als "kindjes" die met geduld en tederheid worden begeleid. Meer rijpe zielen, de "kinderen" die trouw blijven door beproeving, worden geroepen tot een hoger dienstbetoon, vrij van afgunst en zelfverheffing.

De tekst roept op tot zelfonderzoek: wees dankbaar voor de genade die anderen ontvangen en steun hen in hun groei naar God. Alleen door zelfverloochening en vreugde over het heil van anderen kunnen we samenkomen in een ware viering van Gods liefde.

Vorige Volgende Voor de originele tekst, klik op: hfdst.44.htm