Bergen met beruchte namen

ontvangen door Jakob Lorber op 24-2-1847.

Aarde 37

In hoofdstuk 37 worden de bergen in Karintië, met name de 'Hohe Staff' en de 'Unholde', besproken, die een belangrijke rol speelden in lokale volksverhalen en sagen over hekserij en natuurgeesten.

De 'Hohe Staff', die 8000 voet hoog is, staat bekend om zijn betoverende uitzicht en zijn geschiedenis als verzamelplaats van heksenmeesters. De uitlopers van deze berg hebben namen die verwijzen naar de magie en mystiek van de legenden, zoals 'Goldeck', 'Siflitz', en 'Silberne Grab'. De sage vertelt dat onwetende bezoekers op wrede manieren werden gestraft door de heksenmeester als ze de berg bestegen. Een mindercharted geschiedenis laat zien hoe geesten met bijzondere eigenschappen een voorkeur hebben voor bepaalde bergen, afhankelijk van hun ligging en toegang.

Eveneens wordt de 'Unholde' besproken, nog beruchter vanwege zijn mythische bovennatuurlijke activiteiten. Namen zoals 'Hohe Stadl', 'Zaubrad', en 'Ruhdnik' illustreren de voorgaande aanwezigheid van heksen en hun opleidingen daar. In de regionale folklore zijn deze bergen niet alleen bekend vanwege hun natuurlijke schoonheid, maar ook vanwege de verhalen van hekserij en de geesten die daar zouden wonen.

Ten slotte wordt de betekenis van deze bergen binnen de volkscultuur belicht, evenals de verbindingen met andere beruchte bergen in de regio's Tirol en Zwitserland en de reputatie van Savoye als een plek waar de hoogste boze geesten zouden huishouden. Het hoofdstuk eindigt met een belofte om door te gaan naar de eerste regio en te onderzoeken hoe het er op geestelijk gebied aan toe gaat.

In dit hoofdstuk wordt de achtergrondgeschiedenis van alle bergbewoners belicht. Er volgt een opsomming van verschillende namen met hun karakteristieke kenmerken, zoals deze zijn gegeven door de omringende bewoners.

Vorige Volgende Voor de originele tekst, klik op: hoofdstuk 37