Het krachtig worden van de aardsappen

Aarde 17

In dit hoofdstuk, geschreven op 25 januari 1847, wordt een gedetailleerde beschrijving gegeven van het mechanisme dat verantwoordelijk is voor het opstuwen van aardsappen vanuit het binnenste van de aarde naar de oppervlakte. Het proces berust op een netwerk van fijne mineraaldraden, die als geleiders fungeren voor elektromagnetische kracht. Deze draden zijn als piramides geconfigureerd, met ijzerhoudende punten naar het noorden gericht en platina/koperhoudende punten naar het zuiden, en zijn zo ontworpen dat ze de kwaliteit van het elektromagnetische fluïdum behouden over lange afstanden.

Het hoofdstuk legt ook uit dat er verzamelruimten zijn waar de elektromagnetische stof zich kan ophopen en kracht kan geven aan de opstijgende vloeistoffen. Pompen in de kanalen helpen de natuurlijke kracht van de aarde te versterken, zodat deze de zware sappen kan opdrijven. Daarnaast zijn er terugleidende- of zuigkanalen die overtollige sappen weer naar het 'aardehart' sturen voor verdere verwerking, met kleppen die ervoor zorgen dat de sappen alleen in de juiste richting bewegen. Dit alles onthult een complexe en kunstzinnige mechaniek die de werking van de aarde ondersteunt. De Heer sluit af met de aankondiging dat de volgende bespreking zal focussen op de buitenste aarde.

Vorige Volgende Voor de originele tekst, klik op: hoofdstuk 17