Teveel kennis kan bezwarend zijn

 

[via Jakob Lorber ontvangen in 1840 van de Heer]:

 

Al dat weten bezwaart al­leen maar je hoofd, en bemoei­lijkt dit aardse leven! Maar als je in je hart grote liefde tot God koestert en tot je broeders, dan wordt dit aardse leven prettig, en het ontneemt alle angst voor de dood! Die liefde is namelijk op zich al het eeuwige leven: en wie die liefde bezit, die zal eens ook de hele schepping mogen aanschou­wen! Zij die God werkelijk be­minnen zullen Zijn aangezicht aanschouwen! Het aanschijn van God, dat is nu precies al datgene, wat Hij door Zijn Wijsheid en Zijn eeuwige almacht heeft ge­schapen! Want zoals de liefde van eeuwigheid Gods diepste wezen is, zo vormen Zijn wijsheid en al­macht Zijn aangezicht! (bron: de jeugd van Jezus, hfdst.173)

 

Niet iedere kennis en ervaring deugt voor de opwekking van de geest en tot stimulering van de ziel. Want zie, er staat geschreven: 'En God sprak tegen Adam: Als je zult eten van de boom der kennis, zul je sterven!' En zo is het! De wet en het oordeel zijn afhankelijk van de kennis. Want zolang een wet je niet is gegeven of bekend is gemaakt, zo lang is er ook geen oordeel dat de wet volgt. bron: GJE2-73-13

 

Laat je niet door deze wereld, maar door Mij vanuit de hemel onderwijzen! GJE1-54-13

Opdat ook zij een heilzame kennis zouden krijgen van datgene wat zij zelf in hun tijd nauwelijks kunnen beleven, omdat iedere tijd iets anders brengt. Dit leert ons reeds duidelijk de ervaring tijdens de weinige dagen die wij op Aarde te leven hebben, waarin geen jaar, geen maand, geen week en zelfs geen dag dezelfde gebeurtenissen bevat! bron: GJE2-50

Hemelse kennis heeft op deze wereld voor geen enkel mens enig speciaal nut, omdat de mens eigenlijk zelden of nooit door veel kennis zijn hart ook maar iets beter wordt, maar wel heel vaak slechter. Want degene die veel weet wordt niet zelden trots en hoogmoedig, ziet dan neerbuigend uit zijn vermeenbare onbereikbare hoogte op zijn broeders neer als een gier.

 

Zoek voor alles in je hart het Rijk van God en zijn gerech­tigheid en maak je zich over al het andere weinig zorgen; want dat alles, en ook de wijsheid der engelen, kan je geheel onverwacht ten deel vallen. GJE1-162

 

Het is voldoende dat je ziet dat de Aarde er is om de mensen te dragen en te voeden! Zou je weten hoe ze gemaakt was, dan zou zij haar bekoring voor je verliezen en de wens zou in je opkomen om een willekeurige andere Aarde te analyseren. En als je daarbij dezelfde ontstaan en bestaansreden zou ontdekken en datzelfde ook bij een derde, vierde en vijfde, zou je helemaal geen zin meer hebben nog een zesde en een zevende te onderzoeken. Zo zou je dan traag, lusteloos, het leven verach­tend en geërgerd, het leven gaan verwensen en het uur vervloe­ken waarop je jezelf die kennis bijbracht, ‑ en zo'n toestand zou dan de zuivere dood zijn voor je ziel!

 

Omdat echter volgens de goddelijke orde alles zo is ingericht, dat zowel de mens als ook iedere engelgeest alles slechts geleidelijk aan, en dan zelfs ook nog maar tot een bepaalde graad, door de goddelijke natuur in zichzelf en in alle geschapen dingen kan ontdekken, behoudt hij de steeds groeiende levenslust en de liefde tot God en tot de naaste, die hem de enige mogelijkheid geven om zalig te worden en te kunnen worden. bron: GJE2‑5 – Levensboom - Als je zult eten van de boom der kennis - wat zoveel wil zeggen als de boom der waarheid, dan zul je sterven. En zo gaat het met die mens, die overal de waarheid wil kennen en zich haar, en dus de dood, in de armen werpt. Het hoofdprinci­pe moet echter de liefde zijn.

bron: GJE2-99

 

 

Een beetje kosmologie

De Hebreeuwse letters MN-D hebben een overeenkomst met ´maand´ (Dts: Monat) en is synoniem met ´mond´. MieN is het Hebreeuwse woord voor ´geest´. Jakob Lorber heeft het diverse malen over een aardse en een hemelse Maan.

 

Monomanie betekent ‘ziekelijk beheerst worden’. Volgens de beschrijvingen in de Lorberwerken moet de Maan erg saai en monotoon zijn en volgens Swedenborg betekent het ‘menselijk gemoed of de menselijke geest’ als hu-mana, dat de gehele mens omvat. Na aflegging van het stoffelijke lichaam leeft de mens verder in de geest. Gemoed en geest hebben een identieke betekenis. De Engelse vertaling geeft hieraan ´MIND´, de Franse ‘MENTAL’ en de Nederlandse ‘MENS’, wat monas betekent.

Alles wat wij in Jakob Lorber lezen en ook hebben mogen ontvangen betreffende de Maan, is natuurlijk bedoeld als hulp om steun te krijgen in het eigen innerlijke.

 

[via Jakob Lorber ontvangen in 1840 van de Heer]:  Het oudste kind van de Aarde is de Maan. Haar ontstaan geschiedde in een ver verleden waar nu nog de Pacific gelegen is. De gebannen oergeesten hadden in de oertijd zich van God verwijderd en werden samen met Lucifer opgesloten in de allerergste materie: die van de Aarde. Toen er een ernstige vulkaanuitbarsting plaatsvond, diep onder in de Aarde, wat nu Tahiti is, dat gelegen is aan de Grote Stille Oceaan, brak een groot stuk vloeibare klomp materie uit de Aarde uit haar voegen en werd dit bijna tot vierhonderdduizend kilometer de lucht weggeslingerd. Die vloeibare massa werd geleidelijk vaster en dat is uiteindelijk onze Maan geworden.

 

Als vast wereldlichaam is de Maan ook veel zwaarder dan de Aarde. De gevallen geesten van de oerengelen, die in het diepst onder de Aarde gekluisterd waren, werden deels in de lucht mee weggeslingerd en deze bewonen nu o.a. Maan. Volgens Lorber is de Maan een grote leerschool voor hardnekkige geesten, die in hun vroegere aardse leven erg materieel en zinnelijk waren en nu moeten leren hun hoogmoed in deemoed om te zetten. Zij leven daar zeer lange tijd, wel duizenden jaren en in zeer erbarmelijke omstandigheden. Zij moeten daar duizenden malen sterven en krijgen tijdens dat sterven het gevoel voor altijd verloren te gaan. Ook voor hen is na een bepaalde (lange) tijd uiteindelijk weer terugkeer mogelijk. Wat de Bijbel ‘eeuwig’ noemt betekent qua tijdsduur echter niet specifiek telbaar.

 

UpToDate 2024-2025