De weg naar Christus

Jakob Böhme

Dit boekwerk werd vier jaar geleden voor 410 Euro verkocht op een veiling. Het was een antiquair, geschreven door Jakob Böhme. Het boek is niet meer verkrijgbaar. Böhme werd door de grote alchemist - Paracelsus – geïnspireerd. Waar deze met zwavel, kwikzilver en zout werkte in de alchemie, ontleende Böhme daaraan een geestelijke betekenis: ’de processen van Gods openbaring in de schepping’. De natuur is als een boek, dat de mens moet lezen, evenals de hond, die door zijn baas of bazin uitgelaten wordt, zijn ‘krant aan het lezen is’ in de natuurlijke omgeving. Zoals het licht van de zon iedere uithoek de aarde bereikt, zo is het middelpunt van God het hart. De liefde, dat ook Zijn eigenschap is in de Hem levende Zoon [Jezus Christus].

Het leven van ieder wezen vloeit voort uit een innerlijke aanwezigheid van tegenovergestelde en constant strijdende krachten. De tegenstelling tussen positief en negatief zet blijkbaar het leven in de mens op gang. Het goddelijke spiegelt zich overal, ook in de natuur. Zoals Swedenborg benadrukt dat .a. het boek Genesis in ‘geestelijke overeenstemmingen’ geschreven is, zo zag Böhme de ‘ signatuur’ weerspiegeld in onze taal. De val van ‘Lucifer’ zien we terug in zijn eigen woorden: ‘duivel [teu-phel = phal=val] – Er heeft bij Osnabrück een volk gewoond: de ‘Teutonen’, waar het ‘Teutobergerlandschaft’ zijn naam aan te danken heeft. Dui = Teu. Boehme zag het ook in de organen. Zo stelde hij bijv. dat walnoten de vorm van ons brein heeft, en je dit goed kunt eten voor de hersenen.

Volgens Boehme heeft de Godheid een onpeilbare diepte, dat ooit te beschrijven valt. Lorber stelt eveneens, dat enerzijds de Godheid bestaat als eeuwige rechter, en anderzijds de Vader as de grote LIEFDE. Het is dus beter te vallen in de handen van onze Vader, dan in de handen van God – Beide eigenschappen vormen toch een Wezen. Het is dus ook de toornige kant van God in het Oude Testament. De Zoon in God de Vader is de bron van licht en de kracht in de ziel van ieder mens. De mens kan zelf zijn eigen keuze maken [vrije wil]: of voor het eeuwige licht of voor de eeuwige duisternis.

Lucifer en Adam zijn zeer nauw met elkaar verbonden. De zondeval was een vrije keuze. De val van Lucifer was niet Gods bedoeling. Boehme vergelijkt de duivel met een distel; want zoals de zon distels juist doorniger maakt, zou Gods liefde de duivel ook niet hebben kunnen tegenhouden. Het ‘weder geboren’ worden is een lang proces in dit leven; enkelen halen dit tijdens hun leven, de meesten echter eerst aan gene zijde. Het ‘geloof alleen’ is niet voldoende. We dienen veel aan ons zelf te werken. Het is niet zo, dat de Vader al heeft voorbeschikt, wie zalig zal worden. De mens heeft immers bij zijn geboorte de ‘vrije wil’ van God meegekregen, waaraan niet te tornen valt.

De oudtestamentische profeet had een visioen van Gods troonwagen

Alle principes van God omvat het mannelijke en vrouwelijke. De vrije wil van de mens is tevens hun geweten. Volgens Böhme zou in de ziel of in het hart het geweten zetelen als ‘innerlijk oog’. Het hoofdwerk van Jakob Boehme is ‘Mysterium magnum’ [1640]. Andere boeken zijn bijv. het ‘Drievoudig Leven’ en de ‘Drie Principiën’. Het Nederlands, Duits en Engels vertaalde boek ‘Aurora’ [‘Morgenrood in opgang’ – ook Nederlandstalig] is een aanrader. De meeste boeken van hem zijn in het Engels, de Duitstalige vrijwel nog in het Oud-Duits.

UpToDate 2024-2025