Vaccins kritisch bekeken.
Medisch of ethisch verantwoord?
Een kleine inleiding vooraf
[met uitzondering gepubliceerd!]
In de privésfeer ontstond een deelname aan een Webinar over corona, en ik luisterde met een ‘half oor’
mee. Met de daarna gemaakte privéaantekeningen en eigen toevoegingen ontstond
het volgende:
‘Wij dragen wel 1.5 kilo aan microben met ons mee. Dat zijn
kleine beestjes die voor het grootste gedeelte uit bacteriën bestaan, maar ook
uit schimmels, gisten, virussen en andere eencellige wezens. Samen vormen ze
dan ‘het microbioom’. Het grootste gedeelte daarvan
bevindt zich in ons spijsverteringsstelsel, met name in de dikke darm. Daarin
wonen biljoenen bacteriën van zo mogelijk verschillende honderdtal soorten.
Welke bacteriesoorten er in de darm leven, verschilt per persoon. Daarom heeft
iedereen een ander microbioom. Deze is van
groot belang met betrekking tot de immuniteit.’
Uit kringen van de reguliere gezondheidszorg horen we, dat
mensen pneumonie kunnen krijgen door corona. Pneunomie
is een soort longontsteking en stress speelt daarbij een grote rol; bij mensen
met een longontsteking [en de daarachterliggende stress] wordt vaak een hoog cortisolgehalte aangetroffen. Een belangrijke rol hierbij
zijn de macrofagen [Macro betekent groot, fagen komt van fagocytose (opeten)], de huid, slijmvliezen
en speeksel.
Zodra het aangepaste immuunsysteem de
indringers heeft overwonnen, wordt er een pool van langlevende T-geheugencellen en B-geheugencellen
gemaakt. Die geheugenlymfocyten blijven inactief, totdat ze dezelfde
ziekteverwekker[s] opnieuw tegenkomen. Deze keer zetten ze echter een veel
snellere en sterkere immuunreactie op gang. Dat ‘geheugen’ is het belangrijkste
kenmerk van het adaptieve immuunsysteem en maakt bescherming op lange termijn
mogelijk.
Deze
maken antistoffen aan, eerst de IgM [het snel reagerende antilichaam, waarvan
wordt aangenomen dat dit stijgt vanaf vier dagen tot wel twee weken na de
infectie]. Of het IgG-molecuul dat beschouwd kan worden als een typische
antistof. Er bestaan vele soorten T-cellen.
Ontstekingseiwitten, ook wel cytokines genoemd, spelen een cruciale rol in de afweerreactie. Wanneer deze afweerreactie in het bloed té sterk is, wat een cytokinestorm wordt genoemd, kan dit nadelig zijn voor een patiënt. Er wordt gedacht dat bij patiënten met COVID-19 zo’n cytokinestorm bijdraagt aan de ernst van de ziekte. Cytokinen worden geproduceerd door een breed scala aan cellen, waaronder immuuncellen zoals macrofagen , B-lymfocyten
, T-lymfocytenDE VACCINS
Het lichaam leert zichzelf te beschermen tegen microben. We hebben het hier over geïsoleerde eiwitten of inactieve microben. De vraag is of het RNA van het SARS-CoV-2-virus in het DNA van de cel geïntegreerd kan worden. De onderzoekers voegden in het laboratorium het gen voor reverse transcriptase (RT) toe; een enzym dat RNA in DNA omzet aan menselijke cellen. Vervolgens infecteerden ze deze gemanipuleerde cellen met SARS-CoV-2. De onderzoekers zagen dat stukjes RNA in DNA omgezet werden en stellen dat deze geïntegreerd raakten in de chromosomen van de cel. Deze resultaten leiden tot verontruste reacties op de sociale media. Sommigen trekken de resultaten door naar het mRNA-vaccin en maken zich zorgen om mogelijke ‘genotoxische effecten
’ van het vaccin. Bovengenoemde citaat wordt vertaald naar een eiwit en wordt beïnvloed door voeding.