|
Het her-INNEN (het opnieuw innen) is datgene, wat
hem keer op keer aanspoort. Het woord herinnering
omvat dus ook wat hij
in ontvangst neemt of verzamelt, en steeds weer opnieuw
vanuit zijn innerlijkst. Het menselijk intellect hoeft daar niet mee
in te stemmen.
Hier zegt Prediker
12:12: „En bovendien, mijn zoon, wees gewaarschuwd.
Er komt geen einde aan al het
boeken maken, en veel studeren vermoeit
je lichaam ''.
Ook hier zou de Bijbel onze leraar moeten
zijn. Kennis en geweten lopen parallel aan elkaar. Maar de daden zijn nog
belangrijker! We moeten het smalle
pad van het geloof bewandelen, wat helemaal niet
gemakkelijk is. Maar hoe groot is
het geluksgevoel als je je doel hebt bereikt?
Er zijn veel verleidingen op de brede en comfortabele paden die mensen onderweg vaker doen stoppen en te zeer afleiden. Op zulke paden
hoef je je nauwelijks in te spannen. Deze weg zal niet
altijd succesvol zijn of resulultaten
opleveren.
Het Hebreeuwse woord voor denken en rekenen betekent voor beide woorden hetzelfde, namelijk ChaShaB. Beiden bevatten samen hetzelfde woord ChaSh, wat 'voelen' betekent. Hier beslist niet alleen het
intellect wat voor de mens het
een en het ander bepaalt, maar de wil. We moeten dus
eerst weten wat de WIL precies inhoud. Dit is
het vermogen waaruit alle handelingen en daden voortkomen.
De wil komt voort
uit de dualiteit [het idee van God]
en dat als eerste principe (1) en het denken als tweede principe! (2). De wil is het
derde initiatief (3). [zich als het ware in een cirkel
bewegen]. Het vierde principe (4) betekent feit, feitelijkheid, het ervan realiseren.
Het begrijpen (de ratio of het verstand) staat nauw verbonden
met het denken (in de wijsheid). Dit geeft hem de mogelijkheid bepaalde acties uit te voeren.
Het verstand is de feitelijke vormgever van de wil. Verstand en denken resoneren
met elkaar. Maar ze worden met het
gevoel geprikkeld.
De omgeving kan onze
gedachten opmerken terwijl we deze uitstralen
of uitzenden. Ook ontvangen we
van andere mensen hun
gedachten of voorvoelen dat. Bij sommigen
kun je raden, welke
gedachten in hen omgaat.
Het hele wereldal, het universum, met zijn vele
sterren en Melkwegen, hemellichamen
en zonnen, bestaat uit de vastgehouden gedachten van
de Schepper.
Dus denken is ook
SCHEPPING (creatie) en is op haar beurt weer
creativiteit. Het woord 'creatie' zit verstopt in de alvleesklier. De alvleesklier is een van de belangrijkste
werkende klieren in het menselijk lichaam. In het Sanskriet staat
"PAN" voor God en
"CREAS" komt van creativiteit.
Een ziekte van dit orgaan zorgt ervoor
dat het besturingssysteem
niet meer soepel verloopt. Misschien zit er zelfs een verkeerd
idee van ‚creativiteit‘
achter. Want gedachten hebben een
voornemen en vormen gelijktijdig bepaalde vormen of gestalten.
De scheppingsimpulsen worden ons van bovenaf toegefluisterd of bestuurt. Als een persoon zijn creativiteit,
die uit zijn zielsmatige gedachten voortkomt, niet op de juiste
wijze toepast, dan kan hij
ziek worden.
Elke gedachte is uniek. Gedachten zijn sferen die je voor jezelf creëert.
Zo boort ieder mens bepaalde
sferen aan in zijn denkwereld, die ook zijn werkelijke
wereld is.
Hier moet ook worden gezegd dat de sfeer
hetzelfde is als toestand, situatie of positie. Het
hoeft niet altijd een materiële
situatie te zijn, meer nog
een geestelijk gevoelssituatie. Dat kan heel verschillend zijn, zoals een
pijnlijke toestand, een gemoedstoestand van een buitengewoon welbevinden. De geschapen staat is de reale wereld, zowel in het hier en nu als in het hiernamaals.
(Bron: Jakob-Lorber-Bulletin-International,
nr. 69 – uitgegeven op 15-11-2021
UpToDate
2022