Mensen op anderen Sterren?

[Teksten van de Nieuwe Openbaringen met samengestelde opsomming van relevante tekstdelen]

Wilfried Schlätz [ingezonden door Klaus Opitz]

„…Behalve het wiskundige deel liet Ik hun echter ook de bewoonbaarheid van de zon en alle planeten en hun manen zien, en heel uitvoerig de bewoonbaarheid van onze aardse Maan,’’ (GJE.06_120,05)

1. Inleidende teksten

‘Je vraagt Mij of er overal ook mensen zijn zoals hier op de aarde die jij bewoont en Ik zeg je: ja, er zijn overal mensen, zij die uit Mijn inwendige organen voortgekomen zijn en Mij herkennen aan het soort orgaan; degenen die uit Mijn handen voortgekomen zijn herkennen Mij aan Mijn handen; die uit Mijn voeten voortgekomen zijn herkennen Mij aan Mijn voeten; die uit Mijn hoofd voortgekomen zijn herkennen Mij aan Mijn hoofd; die uit Mijn haar voortgekomen zijn herkennen Mij aan Mijn haar; die uit Mijn lendenen voortgekomen zijn herkennen Mij aan Mijn lendenen; en overal herkennen zij die voortgekomen zijn uit een bepaald deel van Mijn wezenslichaam, Mij aan dat deel. En hun leven en hun zaligheid komt overeen met het deel waaruit zij zijn voortgekomen, en allen zijn Mijn schepselen die Mij lief zijn; want Ik ben geheel en al liefde en ben overal de liefde Zelf.’

Maar de mensen van deze Aarde riep Ik uit het centrum van Mijn hart tevoorschijn en schiep hen geheel naar Mijn evenbeeld en zij zullen niet slechts Mijn schepselen, maar Mijn lieve kinderen zijn, die Mij niet als God en Schepper, maar alleen als hun goede Vader zullen kennen, die hen na een korte proefperiode weer geheel tot Zich wil nemen, opdat zij alles zullen hebben wat Hijzelf heeft en eeuwig bij Hem zullen mogen wonen en met Hem zullen mogen regeren en het heelal besturen. Maar zie, al Mijn schepselen houden van Mij als hun Schepper in de dankbare vreugde van hun bestaan; maar Mijn kinderen willen hun Vader niet en versmaden Zijn liefde! [Huishouding van God, deel 1, hfdst 3: 2,3

2.1. De Maan

Zie ‘Aarde en Maan’

„Ook op de Maan leven evenals op de Aarde mensen en talrijke andere wezens, alleen met dat onderscheid, dat geen maan aan de voortdurend naar de planeet toegekeerde zijde bewoond is, maar altijd aan de tegenovergestelde kant, omdat hij aan de kant waarmee hij naar de planeet is toegekeerd niet voorzien is van lucht, noch van water, van vuur of van alles wat maar voor het organische leven nodig is. [Aarde en Maan, hoofdstuk Maan: 4 vers 4]

2.2. De natuurlijke Zon

Mededelingen over onze Zon en haar natuurlijke verhoudingen [NZ]

‘De Zon als planetair lichaam is zo gebouwd, dat ze in zichzelf eigenlijk uit zeven Zonnen bestaat, waarvan er steeds één binnen in een grotere zit als de ene holle bol in de andere. En alleen de binnenste, die als het ware het hart van de zonneplaneet is, is weliswaar organisch, maar bezit toch van zijn oppervlak tot aan zijn middelpunt een vaste dichtheid.

Al deze zeven zonnen zijn overal bewoond. Daarom is er ook tussen iedere Zon een vrije tussenruimte van duizend tot drieduizend mijl[1], waardoor ook iedere meer naar binnen gelegen zon volkomen bewoonbaar is. [[1] Een Duitse mijl is 7,42 kilometer. Tenzij anders vermeld, wordt met ‘mijl’ steeds deze afstand bedoeld.]

Een soortgelijke gesteldheid bezitten weliswaar ook de onvolmaakte planeten, maar natuurlijk veel onvolmaakter, zowel wat betreft hun aantal als de inrichting ervan.

Omdat echter de volmaakte zonneplaneet met zijn buitengewoon grote ruimte in staat is een buitengewoon groot aantal menselijke wezens op te nemen, mag het jullie echt niet verwonderen, wanneer Ik jullie vertel dat de mensen op de Zon bij elkaar een duizend keer zo grote ruimte innemen dan alle mensen van de planeten, manen en kometen, die rond de zon cirkelen, bij elkaar; en dan gaan we er nog vanuit, dat het ruimtelijke volume van het lichaam van een individuele zonnenmens niet groter zou zijn dan dat van een mens op jullie planeet. [Natuurlijke Zon, hfdst.2 vers 8-11]

„Op de verre grote zonneaarden is in feite strooks - of vlaksgewijs wel alles vertegenwoordigd wat speciaal op de hen omcirkelende planeten voorkomt, - ook is daar veel wijsheid onder de verschillende mensen die een spraakvermogen bezitten; maar ook de taal en de vaak hoogst belangrijke wijsheid is daar meer een instinctmatige en gegevene dan een vrije en door de inspanning van de eigen vrije werkzaamheid verworvene’. (GEJ.05_200,02f)

2.3. Saturnus

Beschrijving van deze planeet inclusief de ringen en manen en zijn levende wezen.

„Bestaat er op Saturnus maar één mensenpaar, of zijn er op dezelfde tijd en op diverse plaatsen ook meerdere mensenparen geschapen? – Dit geldt voor alle planeten zoals de Aarde – dienovereenkomstig stammen de alle nu nog levende mensen op Saturnus ook slechts af van één mensenpaar. – Alleen is de geschiedenis van de mens op Saturnus meer dan een miljoen aardejaren ouder dan de geschiedenis van de mensen op jullie Aardelichaam.’ [Saturnus 1-33-3].

2.4. Mallona

De ondergang van de asteroïdenplaneten

Wel was er nog een heel grote Aarde [Ballon] die het licht van deze zon ontving. "Die had dezelfde bestemming [zoals onze Aarde], maar hun bewoners ervan hadden hun grenzen enorm overschreden en daarom gebeurde het, dat er een heel groot gericht over hen kwam zoals dat ook een keer met deze Aarde gebeurd is, die er toen niet veel beter aan toe was. Die Aarde werd geheel verwoest en vernietigd en met haar ook haar bewoners die mateloos trots en zondig waren geworden’. (GJE.05_275,10)

3. De innerlijke planeten Mercurius en Venus

Mercurius en Venus

„De natuurlijke Zon‘‘, 25. hoofdstuk e.v. Het eerste bijgordelpaar… – (in overeenstemming met de planeten Mercurius en Venus)

‘Want jullie moeten van tevoren nog weten, dat de planeet Mercurius en de planeet Venus vrijwel dezelfde gesteldheid bezitten. Zo zijn de bewoners van de planeet evenals de bewoners van de planeet Venus vrijwel uitsluitend wijsheidsmensen. Het verschil tussen hen is alleen gelegen in het feit, dat de bewoners van Mercurius wijs willen worden, en dat ook inderdaad worden, via de weg van eigen, aanschouwelijke ervaringen, waaruit ze dan allerlei veronderstellingen en wijze conclusies trekken; vandaar dat deze mensen ook als geesten nog buitengewoon reislustig zijn en de hele schepping met eigen ogen willen bekijken, om zich zodoende op de hoogte te stellen en zich naar hun innerlijkste wezen ervan te overtuigen, dat hun conclusies van wijsheid tijdens hun lichamelijke leven geen verkeerde conclusies waren. Dat is dus het wezen of in zekere zin de voornaamste eigenschap van de bewoners van de planeet Mercurius. [Natuurlijke Zon, hfdst. 25:5 e.v.]

Mercurius zie Bisschop Martinus [=BM] 1_040,03-18/ Natuurlijke Zon [=NZ]1_025,01-032,26 / NS.01_073,08 / Saturnus.01_048,12. Venus zie BM.01_040,19-38 / GJE.03_245,01-246,14 / NZ.01_025,01-032,26 / NZ.01_073,08

4. De buitenste planeten Mars tot Pluto

4.1.

Mars

„De natuurlijke Zon“, 34e hoofdstuk. – Het derde gordelpaar – Diens noordelijke gordel in overeenstemming met de planeet Mars.

„Maar zoals deze planeet [Mars] tamelijk armzalig, ja in een bepaald opzicht de aller-armzaligste van alle planeten is, is ook zijn overeenstemmende gordel de armzaligste van alle andere gordels.

Maar waar bestaat deze armzaligheid uit? Die bestaat niet zozeer in geestelijk, maar veeleer in natuurlijk opzicht.

Want ten eerste hebben de mensen een onooglijker en minder mooie vorm, ze zijn klein en wat dik, en hebben ook voor het overige absoluut niets aantrekkelijks in hun uiterlijk. - Hun kleur is lichtbruin, maar gaat soms ook over in een tamelijk donkere tint. - De bouw van hun gezicht vertoont veel overeenkomst met de bewoners van jullie Groenland, enkele Laplanders en Eskimo’s… [Natuurlijke Zon, hfdst. 34:1-29]

Mars zie Bisschop M.01_041,01-03 / Natuurlijke Zon.01_034,01-29

4.3.

Jupiter

„De natuurlijke Zon, hfdst. 36 – Het vierde zonnengordelpaar – in overeenstemming met de planeet Jupiter.

‘Wat de mensen betreft, die zijn wat hun lichaam betreft buitengewoon groot, hun gestalte is uiterst welgevormd, en wat hun karakter betreft zijn ze de allerzachtste en allerbeste mensen van de hele Zon.’ [Jupiter, die lijkt op de vierde Zonnengordel]

Wat hun staatsinrichting betreft, die is ten eerste uiterst patriarchaal, en in feite eveneens theocratisch[2], en zorgt in ieder opzicht voor het algemeen welzijn.[Natuurlijke Zon, hfdst. 36:8 e.v.]

Jupiter zie Bisschop M.01_042,01-04 / NZ 01_036,01-042,28

4.5.

Uranus

„De natuurlijke Zon“, hfdst. 44. – Het zesde gordelpaar – gelijkend op Uranus

…“ Wat de mensen betreft, die zijn tamelijk groot, zodat de man ongeveer acht klafter en de vrouw bijna zeven klafter meet. - Hun karakter is evenwel heel stormachtig en heftig; daarom zouden jullie het echt niet goed tegen hen kunnen opnemen. Ze zijn buitengewoon stoutmoedig en hebben een ondernemende geest. Ze schuwen geen enkel gevaar, en de vrees voor de dood is hun geheel vreemd. (NZ.01_044,14ff)

Uranus zie BM.01_044,01-05 / NZ.01_044,01-052,12 / Robert Blum.01_001,01

4.6.

Neptunes

Het zevende gordelpaar – overeenkomstig de lang onbekende planeet Neptunus (Miron)

…“ Wat de mensen van deze planeet betreft zijn zij niet zo groot als de bewoners van de planeet Saturnus, maar toch weer groter dan die van de planeet Uranus - hoewel ze onder elkaar sterk in grootte verschillen. Zo zijn er niet zelden mensen, die veertig klafter lang worden, en ook mensen die nauwelijks iets meer dan twintig klafter lang worden. In dit opzicht lijkt de planeet sterk op jullie Aarde, waar veel verschillende variaties zijn in de lichaamsgrootte van de mensen. Op onze planeet Miron is dat ook bij het vrouwelijke geslacht het geval.

2] De lichamelijke vorm van beide geslachten is gewoonlijk heel mooi, hoewel ook hierin grote afwijkingen bestaan. [Natuurlijke Zon-61:1 e.v.]

Neptunus zie BM.01_045,01-04 / NZ.01_053,01-071,13

5. Over kometen, de verscheidenheid van de menselijke wezens en de oneindigheid van Gods schepping

„Dat er in de plaats van zulke planeten, die volledig door de Zon zijn opgenomen, weer andere treden, kunnen jullie al zien aan de omstandigheid, dat er alleen al rond jullie Zon een leger van minstens tienduizend miljoen kometen zwermt, en uit dat niet onbeduidende aantal kan altijd deze of gene meer ontwikkelde komeet weer in de toestand van een planeet overgaan. Ja, tegenwoordig zijn er al een groot aantal goed ontwikkelde kometen in het verre gebied van jullie Zon, die zelfs voor het grootste deel al bewoond zijn - zij het ook nog niet door mensen, maar toch door planten en allerlei soorten voor-dieren.

Kijk, zo is dus de orde. Voor jullie begrippen is haar tijdsduur oneindig, maar voor Mijn ogen is zowel het begin als het einde echter duidelijk. - Zoals de Zon haar planeten weer oplost, zo kunnen ook centralezonnen hun nevenzonnen oplossen en kan tenslotte de hoofdcentrale Zon hele legers van zonnegebieden en zonnenallen oplossen. - In plaats van de verteerde, worden dan weer nieuwe gezet, en wel zodanig, dat de loop van de orde van Mijn dingen zodoende eeuwig nooit onderbroken kan worden. Want bij dit alles moeten jullie aannemen, dat Ik eeuwig nooit meer zal ophouden te scheppen - omdat Ik als God nooit meer kan ophouden te denken. Want de wezens zijn Mijn gedachten.

Maar nu zullen sommigen zeggen: Waar gaat dat uiteindelijk heen met zo’n oneindige veelheid van schepselen? - Maar Ik stel de wedervraag: Hoe zou een nog zo groot, maar uiteindelijk toch begrensd aantal schepselen en wezens zich verhouden tot een oneindige God?

Laat niemand daar dus bezorgd om zijn. Want in Mijn oneindigheid is beslist ook ruimte voor een oneindige hoeveelheid, die die ruimte nooit zal vullen - ook al zou de voortdurende toename van het aantal wezens nog onuitsprekelijk veel groter en ontelbaarder zijn dan hij als gevolg van de bestaande orde is “ (NZ.01_073,09 bis 13)

6. De volledige beschildering omtrent „mensen op andere sterren“ met relevante tekstdelen door Wilfried Schlätz, zie verder onder www.JESUS2030.de [ingezonden door Klaus Opitz]

UpToDate 2024-2025

---