Pasen

Jezus is vanwege onze overtredingen verwond, en murw geslagen door onze ongerechtigheden. Zij gaven Hem gal te eten, en azijn te drinken in Zijn grote dorst.

Ja, zij hebben mij gal tot mijn spijze gegeven; en in mijn dorst hebben zij mij edik te drinken gegeven. [Psalm 69:22] - Jezus heeft na gebruik genomen te hebben van het Heilige Avondmaal 22 uren noch gegeten noch gedronken!] - Doch wij prediken Christus den Gekruisigde, den Joden wel een ergernis, en den Grieken een dwaasheid. [1 Korinthe 1:23]

Johannes vertelt in de geschiedenis van Jezus’ kruisiging iets over Thomas, één van de twaalf leerlingen. Deze Thomas was een tweeling en hij had deze bijnaam om een speciale reden! Zijn naam begint met een T [het kruissymbool] – In hem leefde volgens Lorber een dubbelzinnige [tweeduidige!] natuur, die zich steeds liet gelden…

In het boek ‘Kruis en Kroon’ benadrukt Jezus, dat wij als lezer of als praktiserende ons moeten bezighouden met Zijn leer! In Hemelse Geschenken, deel 3, hoofdstuk 42 zegt de Heer: ‘als jullie beslist daaraan willen werken, let dan eerst op de volgorde van de elkaar opvolgende Evangelisten in de Bijbel! Vergelijk deze met de vier belangrijkste fasen, die de mens van zijn uiterlijk geloof tot aan de innerlijke wedergeboorte doormaakt’.

1. Dit ontwikkelingsverloop begint de mens op de avond [Mattheus];

2. En hij wordt beproefd in de nacht [Lukas];

3. Tot de morgenschemering aanbreekt [Markus];

4. En deze ontwikkeling neemt steeds toe aan het aanbreken van de eerste dag v.h. eeuwige leven [Johannes].

‘Wanneer je dat begrijpt, dan zul je spoedig in jezelf tot een verlichting komen!’

De Paasceremonie

Gottfried Mayerhofer ontving op 25-03-1875 het volgende van de Heer: ‘jullie willen vanavond een ceremonie houden. Nu vraag Ik jullie: ‘waartoe moet dan dienen? Of hebben jullie Mij wat te zeggen, wat Ik al niet wist?’ Kijk, Mijn beste kinderen, om Mij vandaag een genoegen te doen, is er niet voor nodig om een ceremonieel betekenisvolle ‘Avond-Maal’ te herhalen, want – toen Ik dit avondmaal instelde, was er het moment, waar Ik Mij op aardse wijze moest scheiden van Mijn leerlingen.

Nu echter scheid Ik Mij niet van jullie af, maar in plaats van Mij te verwijderen, wil Ik Mij steeds meer tot jullie naderen; en wanneer jullie deze dag wilt vieren, ga dan bij jezelf ten rade, om te onderzoeken in hoeverre jullie Mij genaderd zijnl Hier heb je niet zo’n ‘avond-maal’ en geen ceremonie voor nodig (hoe zegenrijk een waar liefdesmaal ook is), maar een morgengebed- of een gebed bij het opstaan, dat jullie, hoewel niet volledig – toch voor een deel uit jullie aardse slaap wakker roept, en nu op weg naar Mij te gaan.

Een ieder viert zo de herinneringsdag van het Avondmaal, als gedenkteken om te beseffen waarom hij op Aarde is, en wat zijn doel is hier en eens daar! Dit kan een ieder het beste met zichzelf afwegen in een eenzaam kamertje, waarbij niemand getuige is dan Ik. Waarbij hij daartoe niets nieuws kan zeggen. Overleg dit en handel ernaar, zodat de huidige en de eerstvolgende dagen in die zin gevierd moet worden, hoe het Mij waardig is en jullie betaamd!

Op deze wijze moet het feest van de opstanding jullie zelf wekken tot het opstaan uit de begeertes van het menselijke leven. Zo moeten jullie je slechte gewoontes in het graf van de vergetelheid leggen, om dan nieuw gesterkt de korte beproevingsweg voort te zetten. Op deze wijze hebben jullie Mijn zegen, en moge elke heilige week jullie beter aantreffen, die vervolgens de gevolgen of het resultaat van de zegen moet zijn! Amen.

Want de koning had raad gehouden met zijn oversten en de ganse gemeente te Jeruzalem, om het Pascha te houden in de tweede maand. [2 Kronieken 30:2]

Omdat het Paasgebeuren tijdens de leerperiode van Jezus van [mogelijk] 22-25 n. Chr. zeker drie maanden later heeft plaatsgevonden dan het gebruikelijke Pasen in maart of april, gaan we even terug naar Jozef van Maria, die in de Jeugd van Jezus [1-169:11-19] met Abraham wordt vergeleken. Want in de geest van Jozef leefde de incarnatie van Abraham. ‘Jij bent dezelfde Abraham’ sprak het tweejarige Kind Jezus tegen Zijn pleegvader Jozef. En niet veel later zou Jozef het houten kruis voor Hem gedragen hebben!’

In de gehele Bijbel wordt ‘kruis’ met ‘hout’ of ‘paal’ vertaald. Pascha betekent ‘voorbijgaan’ of ‘overschrijden’. Het Hebreeuwse woord voor Pasen is ‘Pesach’ met de Hebreeuwse getallenletters 80(P)-60(S)-8(Ch)=148. Dit staat in samenhang met brood [Lechem=78] en wijn [Jajin=70]. [78+70=148]. [Opmerking: 80-60-8 visueel als 868=22= Kruis! en 148=13 = {Een} = ‚opstanding‘ !]

Wie deze maaltijd besteedt, komt ‘levend’ uit Egypte. Wie deze maaltijd echter niet kent, vindt de dood door een engel in Egypte. Pascha betekent dus een ‘voorbijgaan’ van de engel, van de ene naar de andere huisdeur, en niet daar, waar de paasmaaltijd in acht genomen wordt. Het herinnert aan de bevrijding van de Israëlieten uit Egypte, dat Jaweh aan hun eerstgeborenen ‘voorbijging’, terwijl Hij de eerstgeborenen van Egypte doodde. De samenhang met de uittocht uit Egypte mag hier wel duidelijk zijn.

Ook de afdaling van Jezus in de geestelijke [onder]wereld en Hij daarna velen een reddende hand gaf gedurende de drie dagen in het paradijs, alvorens Hij weer opstond in Zijn geestelijk kleed. Het lijden om Isaac, de zoon van Abraham, vinden we terug in Genesis 1:22, waar de patriarch getest wordt op een aanwijzing van de Heer. Met de opdracht, om zijn Isaac [de rechtvaardige] te offeren. Dat moest een zuiver offer zijn. Leviticus 22:22 waarschuwt voor een onzuiver offer! De profeet Daniël zei al in hoofdstuk 9:24-26 vooruit, dat de Messias ‘afgesneden’ en ‘terechtgesteld’ zou worden. [Opmerking: de Hebreeuwse getallenwaarde voor kruis = Tseleb = 122] [Ts=90 – L=30 – B=2]

Exodus 2:2 beschrijft, dat in opdracht van koning Farao alle eerstgeborenen in de rivier de Nijl geworpen moesten worden. Omdat Mozes juist in die tijd was geboren, werd hij drie maanden verborgen gehouden; vooraf in een biezen korf en in het water gelegd. We zien een identieke gelijkenis met Jezus, die drie jaren in Egypte verborgen werd gehouden. In beide gebeurtenissen is er sprake van een kribbe en een korf.

Swedenborg: ‘In Jezus werden alle beloftes vervuld. In Zijn knapenperiode, dat echter met de tijd van Adam tot Noach overeenkwam, toonde Hij, toen Hij de oerkennis tegenover Adam in grote wijsheid in Zich had, Hem geen smet der zonde trof, toen de inschatting van de duivel hierdoor teleurgesteld werd [hij meende, dat de mens al helemaal verloren was] omdat hij niet wist, dat God Zich had omhuld met de menselijke gestalte.

Dezelfde Zoon van God trad nu echter in lichamelijke verschijning op als jongeman. Daardoor maakte Hij de tijd van Noach tot Abraham – die de besnijding werd opgedragen – en op zich begrijpelijk.

Maar toen Hij dan de vleselijke geboden aan Zichzelf had vervuld [die door Mozes gegeven werden] nadat Hij de verbinding door de trouwe boeien en de overige versmadingen geleden had, en een levende offergift aan het kruis voor Zijn schapen gegeven.

Ook liet Hij in Zijn lijden en sterven de Babylonische macht overtuigend worden, omdat ze de zonen van Israël in de gevangenschap voedden, zoals Hijzelf door de heidenen aan het kruis werd uitgeleverd. En toen werden Zijn leerlingen bedroefd gemaakt, evenals de daarvoor genoemde gevangenen in Babel.

Jezus is in je opgestaan. Dit betekent een nieuw begin en opdat wij in ons geheugen een overzicht hebben, en dat het geestelijk leven met zijn vele examens ieder mens moet doorstaan!’

==============================================================++

UpToDate 2024-2025