Ostracine
[via Jakob Lorber ontvangen in 1840 van de Heer]: De hoofdman Cornelius uit Bethlehem,
de broer van vice-keizer Cyrenius vroeg aan Jozef vanuit de grot, die klaar
stond voor het vertrek naar Egypte: ‘meest achtenswaardige van ale mannen, die
ik ken, zal ik je met het Kindje en Diens moeder ooit nog terugzien? Jozef gaf
hem ten antwoord: ‘Over nauwelijks drie jaren zal ik, zowel als het Kind en
Zijn moeder je opnieuw begroeten, reken daar gerust op. En nu vertrekken we.
Amen.”
Jozef en Maria vertrokken van Bethlehem naar
Egypte, omdat Herodes hen op de hielen zat; een uur na hun vertrek liet Herodes
alle kinderen tot twee jaar vermoorden. Jozef werd op zijn reis geleid door de
Heer en via een erg grote omweg (in plaats van naar het zuiden liep hij naar
het noorden) kwam hij terecht bij de broer van keizer Augustus: Cyrenius. Deze
werd vervuld van een hevig gevoel van zaligheid, toen hij de zegen ontving van
Jozef. Hij drukte dat als volgt uit: 'Luister achtenswaardigste man... nu
onderga ik weer hetzelfde, als wat ik ervoer toen ik het Kindje op mijn arm
droeg. Bent U dan misschien één van natuur met Hem, of hoe komt het, dat ik nu
weer dezelfde zegen ondervind?' Jozef zei: 'Edele vriend, niet van mij, maar
uitsluitend van de Heer van Hemel en Aarde gaat een dergelijke kracht uit. Bij
een gelegenheid als deze gaat die slechts "door mij heen", om dan
"als zegen in U over te gaan"! Cyrenius nodigde hen uit per schip
naar Egypte te reizen; hij zou zelf meegaan. De reis per schip naar Ostracine duurde nog geen tien dagen [vanaf
Tyrus in Syrië]. Cyrenius
nu: 'Kijk, hier zijn we bij de ingang
van de grote baai; in de binnenste inham ervan, daar rechts van ons ligt
Ostracine, een rijke handelsstad. In minder dan drie uur kunnen we daar
zijn, maar als we er 's nachts aanleggen, dan zullen we toch moeilijk onderdak
vinden. Het lijkt mij dus beter dat we nu hier op het schip overnachten en er
morgen heengaan. Jozef stelt voor per voet te gaan met zijn pakezels. Cyrenius
ging met Jozefs advies akkoord, droeg het schip tijdelijk over aan de
scheepslui, om er goed op te passen. Hij nam nog vier bedienden mee, die mede
de lastdieren van Jozef bestegen, en trokken zo met Jozef naar de stad. Binnen
twee uur waren ze er al. Toen ze de stad binnentrokken, werden zij
aangesproken door de poortwachter, die naar hun papieren vroeg. Cyrenius maakte
zich nu aan de poortwachter bekend. Deze liet hem direct ceremonieel begroeten
door de soldaten die daar waren en trof voorts de nodige maatregelen voor
onderdak. Zo werd ons reisgezelschap, zonder ook maar de geringste problemen,
direct en zo gunstig mogelijk voor hen, in de stad ondergebracht. (bron: jeugd van
Jezus, hfdst.41).
Er werd een huis gekocht voor de gehele familie Jozef en Maria en het
Kind Jezus door Cyrenius voor 100 pond goud. De
villa lag een kleine kilometer buiten de stad Ostracine. Het lag binnenin een
grote baai en rechts daarvan gelegen lag de stad Ostracine. Destijds
(in de tijd van Jezus, 2000 geleden) was het nog een rijke handelsstad. Er woonden destijds
wel 80.000 mensen en het was een uur te
voet vanaf het huis van Jozef en Maria, omdat het een heuvelig gebied was. Hun huis lag op
een heuvel van 35 meter hoog. Egypte is architectonisch al lang niet
meer wat het voor 3000jaren was in de tijd van de oude Faro’s. Buiten de stad
lag een berg van 800 meter hoog, gebroeid met cederen. Later is deze
stad ontaardt tot een ruïne. Het gebergte was met een weg te bereiken en op de
top was een heerlijk uitzicht in alle richtingen.
Ostracine was dus al geruime tijd meer een
ruïne dan een stad. Het zal niet eens opvallen als deze oude stad binnen een
jaar of tien tot ruïne zou verworden!' Een
eindje buiten de stad lag een berg van zo'n achthonderd meter hoog, helemaal
begroeid met ceders in het bergwoud. Deze berg werd door de heidenen als een
heilige berg vereerd, reden waarom er op zijn hellingen geen boom gekapt
werd. Er was maar één weg, die naar de top leidde, en die door de priesters
was aangelegd. Vanwege de volledige begroeiing
van deze tamelijk wijd uitlopende berg, hadden grote aantallen wilde dieren er
in de dichte bossen hun nesten en holen. Daarom was het beklimmen van deze
berg eigenlijk niet veilig, maar gevaarlijk! De uitgestrektheid van de
brede bergtop, daar leefde Jezus circa 3 jaar – in austrazhine (Ostracine).
De villa van Jozef
lag een uur gaans van de stad. De stad bestaat al lang niet meer sinds de
6e eeuw van onze jaartelling. Het hoogtepunt van haar wereldlijke cultuur lag
in de 5e eeuw. Daarna is de stad blijkbaar herhaaldelijk verwoest en tenslotte
geheel verlaten. Grote branden hebben er plaatsgehad, zowel ten gevolge van
oorlogsgeweld als door aardbevingen. De laatste waren er bovendien de oorzaak
va, dat zich tektonische aardverschuivingen voorden, waardoor het
grondwaterpeil zodanig steeg, dat er in de 6e eeuw nagenoeg de hele stad onder
water kwam te staan. De eigenlijke situatie van Ostracine is enkele kilometers
uit de kust ter hoogte van het Bardawil-meer. Het gebied is van
Egypte en opgravingen zijn er in de toekomst mogelijk.
In
de jaren 1976 en 1977 hebben er vervolgens opgravingen plaatsgehad door genoemd
ministerie met behulp van het leger, waardoor Ostracine opnieuw aan het
daglicht werd gebracht als zijnde een belangrijk strategisch gelegen burcht,
die nadat de Romeinen de plaats hadden veroverd, werd uitgebouwd en versterkt.
Er was een natuurlijke haven en er lag een Romeinse bezetting. Behalve de
eerder genoemde Romeinse burcht, bleken er ook een tweetal Byzantijnse kerken
te hebben gestaan, alsook enkele industrieën gevestigd te zijn geweest.. Het
gebied is aan Egypte teruggeven; het is nu niet zeker dat Egypte de opgravingen
op korte termijn zal voortzetten.
Toen nu alles klaar
was voor het vertrek, zei de hoofdman tegen Jozef: 'Meest achtenswaardige van
alle mannen, die ik ken, zal ik je met het Kindje en Diens Moeder ooit nog eens
terugzien?' Jozef gaf hem ten antwoord: 'Over nauwelijks drie jaren zal ik,
zowel als het Kind en Zijn Moeder je opnieuw begroeten, reken daar gerust op.
En nu vertrekken we. Amen.‘ De eerste dag bereikte hij de omgeving van het
stadje Bostra, waar hij overnachtte, de Heer dankte en loofde. Het was daar,
dat er rovers opdoken om hen te bestelen. Maar toen die het Kindje zagen,
vielen ze uit eerbied plat ter aarde en aanbaden Het! Met de schrik in hun
benen schoten ze daarna weer terug het gebergte in. De volgende dag trok Jozef
andermaal over een fors gebergte om des avonds in de buurt van Paneia te
arriveren, een plaatsje dat in de noordelijke grensstreek tussen Palestina en
Syrië ligt. Van daaruit bereikte hij de derde dag de provincie Fenicië en kwam
in het gebied van Tyrus, waar hij zich de volgende dag met zijn vrijgeleide
naar Cyrenius begaf. Die hield toen namelijk voor staatszaken juist te Tyrus
verblijf. [JVJ
34-16]
Maar Cyrenius antwoordde
hem: Beste man, je hebt een enorme omweg gemaakt, want Egypte ligt veel dichter
bij Palestina dan Fenicië! Je zou dus nu weer dwars door Palestina moeten,
namelijk van hier naar Samaria, dan naar Joppe en Askalon. En vandaar naar
Gaza, dan naar Gerar en vervolgens naar Pelusa.' Cyrenius nu: 'Kijk, hier zijn
we bij de ingang van de grote baai; in de binnenste inham ervan, daar rechts
van ons ligt Ostracine, een rijke handelsstad. In minder dan drie uur kunnen
we daar zijn, maar als we er 's nachts aanleggen, dan zullen we toch moeilijk
onderdak vinden. Het lijkt mij dus beter dat we nu hier op het schip
overnachten en er morgen heengaan. De burcht, waar Cyrenius resideerde.
Ostracine (JVJ
78-08)
een niet onbelangrijke stad van tachtigduizend inwoners. JVJ 84-14.
Alhoewel die nu
weliswaar al geruime tijd meer een ruïne is dan een stad?' Het zal niet eens opvallen als deze oude
stad binnen een jaar of tien tot ruïne zou verworden!' (zei Jozef tegen
Cyrenius). Een klein vrij liggend heuveltje, een pas of honderd van de villa verwijderd,
dat tot het grondgebied van Jozef behoorde en zo'n 35 meter hoog was. (JVH 87) JVJ 123-4: Een eindje buiten
de stad lag een berg van zo'n achthonderd meter hoog, helemaal begroeid met
ceders. Vanwege de volledige begroeiing van deze tamelijk wijd uitlopende
berg, hadden grote aantallen wilde dieren er in de dichte bossen hun nesten en
holen. Daarom was het beklimmen van deze berg eigenlijk niet veilig, maar
gevaarlijk! JVJ
133-19.
Cyrenius gaf nu de nodige instructies, zodat iedereen al gauw klaarstond voor
de terugreis, die overigens zonder enige hindernis verliep; zodat men twee
uren later weer bij de villa terug was. (opm. dan is vermoedelijk de reis
omhoog vier uren geweest?)
Jullie hebben allemaal kunnen zien hoe bijzonder rijk
van geest dit Kind je is, maar hoe Het in nauwelijks drie en een half jaar
tot die geestelijke rijpheid gekomen is, daarover kunnen jullie beter bij
Zijn ouders navragen, die zullen jullie daarover ongetwijfeld het beste kunnen
inlichten! (bron: de jeugd van Jezus, hfdst.240)
[Opmerking: in de catacomben van Ostracine is niet veel
belangrijks vinden; ze zijn namelijk al eeuwen buiten gebruik en ze staan vol
modder, waarin allerlei ongedierte schuilgaat!]
Epiphanius, Descriptio Terrae Sanctae 5 (8 cent. AD) -
Op het fort kreeg de naam Pharma (= Pelusion, Tel Farama) is het begin van Egypte. En ongeveer twee dagreizen naar het westen is Tamiathin, een grote burcht, die de plaats van Christus 'ballingschap was. Vier dagreizen naar het westen van het is de stad Alexandrië.
Internet: (Er is in deze regio, vlakbij de zee, een klein
stadje genaamd Straki , die waarschijnlijk vervangen
Ostracine.) - Ostracine - (al-Flusiat)
Gelegen nabij de oostelijke einde
van de lagune, deze stad was een late hellenistische of eventueel een Romeins
fundament.Zijn naam kan worden gerelateerd aan Herodotus 'rekening van de
wijn-potten geïmporteerd naar Egypte van de Griekse eilanden en keerde terug
naar die waterloze streek gevuld met drinkwater (Hdt. 3.6). Ostracine is gelegen aan de noordelijke weg, 26 mijl
van Casium en 24 mijl van het volgende station, Rhinocorura ( Itin. Anton. ). Flavius Josephus opgenomen als een van de
stations van het leger van Titus bij het reizen naar Judea in een
zesdaagse mars van Pelusium naar Gaza. Plinius 'woorden "Ostracine
Arabië finitur" (Hist. Nat. 5, 14, 68) waarschijnlijk verwijzen naar de in
Herodotus' verklaring over genoemd Arabische gecontroleerd gebied. Casius
(hierboven). De nederzetting ontwikkelde zich tot een belangrijke bisdom
tijdens de Byzantijnse periode, en de ruïnes van drie basiliek kerken werden
ontdekt in de puinhopen genaamd el Flusiat of Felusiyeh. Een van hen werd
opgegraven door J. Cledat in 1914 in de buurt van de zee (J. Cledat,
"Fouilles een Khirbet el-Flousiyat (janvier-mars 1914)", Ann.
Serv. Antiq. Bijv. 16, 1916, 16-32) , een andere, meer landinwaarts,
door E. Oren in 1978. "Een christen Regeling bij Ostrakine in
Noord-Sinaï", in de Oude Kerken Revealed, een cura di Y.
Tsafrir, Jeruzalem 1993, 305-314.). Christelijke pelgrims zou er stoppen
om de graven van de profeet Habakuk en Simon Judas vereren.
De traditie wil dat Habakuk vond er onderdak op de vlucht Nebukadnezars
vervolging ( Kron. Pascha. 369-372), en dat Simon Judas was er
onder keizer Trajanus gemarteld nadat evangeliseren de regio (ibid .
1073). JVJ 155-19 De
villa ligt nog een uur gaans van de stad. 1 Te dien dage zal de Heer met zijn fel, groot en sterk
zwaard bezoeking brengen over de Leviathan, de snelle slang, over de Leviathan,
de kronkelende slang, en Hij zal het monster in de zee doden. 2 Te dien dage
zal er een wijngaard zijn, die bruisende wijn voortbrengt; zingt van hem in
beurtzang. 3 Ik, de Heer, zijn behoeder, zal hem aldoor drenken; opdat niets
hem beschadige, zal Ik hem nacht en dag behoeden. 4 Ik voed geen grimmigheid;
vond Ik maar dorens en distels, strijdend zou Ik dan daarop lostrekken, ze
tezamen in brand steken, 5 Tenzij men mijn bescherming aangrijpt, met Mij vrede
maakt, vrede met Mij maakt. 6 In de komende dagen zal Jakob wortel schieten,
Israël bloeien en uitspruiten, zodat zij de wereld met vruchten vervullen. 7
Heeft Hij hen geslagen, zoals degene geslagen werd, die hen sloeg? Zijn zij
gedood, zoals hun gedoden gedood werden? 8 Door te verjagen, te verdrijven hebt
Gij ze bestreden; Hij heeft ze verwijderd door zijn harde wind ten dage van de
oostenwind.
9 Daarom zal hierdoor de ongerechtigheid van Jakob verzoend worden, en
hierin zal de volle vrucht van de verwijdering van zijn zonde bestaan, dat hij
alle altaarstenen tot verbrijzelde kalkstenen maakt, en dat geen gewijde palen
en wierookaltaren overeind blijven staan. 10 Want de versterkte stad ligt
eenzaam, een woonstede ontvolkt en verlaten als een woestijn; daar weiden
kalveren en daar legeren zij zich en eten haar twijgen af. 11 Wanneer haar
takken verdroogd zijn, worden zij afgebroken; vrouwen komen en steken ze aan.
Omdat het geen volk van inzicht is, daarom ontfermt zijn Maker er Zich niet
over en is zijn Formeerder het niet genadig.12 Maar het zal te dien dage
geschieden, dat de Heer de aren zal dorsen van de Rivier af tot de Beek van
Egypte toe, en gij zult ingezameld worden een voor een, kinderen Israels. 13 En
het zal te dien dage geschieden, dat er op een grote bazuin geblazen zal
worden, en zij die verloren waren in het land Assur en die verdreven waren in
het land Egypte, zullen komen en zich neerbuigen voor de Heer op de heilige
berg te Jeruzalem. J e s a
j a 2 7 –