In de Sovjet Unie werden in de negentiger jaren metingen gedaan
met speciale detectoren aan menselijke energievelden. Dit gebeurde bij pas
overleden mensen die pas enkele dagen dood waren. Op een afstand van vier meter
deed men merkwaardige ontdekkingen. Er werden notities gemaakt over een
klinisch dode man die al hersendood was. Toch reageerden de detectoren in een
afstand van vier meter op pulserende elektronische krachtvelden. Dit zou dan
betekenen, dat de gestorvene nog energie afgeeft. Helderzienden of sensibele
personen zagen toen, dat van een gestorvene drie dagen erna de
ŽenergiespiralenŽ de dode verlieten.
Veel mensen zien als laatste daad van naastenliefde, dat zij na
hun sterven hun gezonde organen willen afstaan om andere mensen een kans te
geven en om hun leven te behouden. Jammer genoeg weten veel mensen niet, dat het sterven een in
fasen verlopend proces is. Het leven is, tot het tijdstip van de hersendood,
zeker nog niet beëindigd. Dit is echter wel het tijdstip, waarop de organen
ontnomen moeten worden, willen ze voor een ziek iemand nog nuttig zijn. Tot het
tijdstip dat iemand hersendood is, is het hart echter nog niet ŽdoodŽ. Want dat
wordt immers kunstmatig in het leven gehouden en het lichaam is dan nog warm.
Een arts, die hierover werd geïnterviewd, antwoordde: ŽNatuurlijk is het
lichaam nog warm en de organen leven nog en de circulatie is in tact! Van een
dood koud lichaam kunnen wij geen organen gebruiken, wel van een warm lichaam!Ž
UpToDate 2023-2024