Aarde kind van de Zon
[via Jakob Lorber ontvangen in 1840 van de Heer]:
De plaats, die Adam en Eva gegeven
waren om te wonen op de gronden van hun land, was een dal en er was een tuin en
het werd paradijs genoemd; en dat was het land, dat later van melk en honing
overvloeide; het was ook de plaats, die in de grote tijd der tijden, de daden
van de eeuwige liefde, en Bethlehem heette.
De Aarde is als kind van de Zon
minstens een miljard keer miljard aardse
jaren jonger dan de Zon. Adam bevond zich ongeveer 6000 jaar geleden in het
aardse paradijs; in het midden daarvan stroomden eens de grote vier rivieren
van Azië.
Toen Adam zondigde, werd hij
krachteloos en verloor hij de heerschappij over alle dingen in de natuurlijke
wereld en hij was genoodzaakt met hulp van de matte schijnsels van zijn
verstand, zich in het zweet van zijn aangezicht zijn boterham fysiek te
‘verdienen en te verwerven’ en geestelijk te verwerken.
De geesten in de hemelen en de engelen, drinken ook daar en verrichten hun
levensbehoeftes. Verder genieten de hemelse echtparen – net als op de Aarde –
hun hemelse huwelijksvreugden, maar dan in de grootste volkomenheid.
In de vrouw ligt de gehele liefde van de man verborgen, zoals
omgekeerd de vrouw in de mannelijke ordening [BM] zeker niet machtiger leeft
als haar hart, dat in overeenstemming is met die van haar echtgenoot.
Het zal de mens geen schade
berokkenen de Bijbel vaker te lezen. Integendeel. Daardoor zal zijn ziel in het
zoeken en nadenken bewaard blijven.
Hulsengloben
[via Jakob Lorber ontvangen in 1840
van de Heer]:
Want al de sterren die jij tijdens een mooie nacht ziet en nog vele andere,
die jouw oog vanwege hun te grote afstand van hier uit niet kan zien, zijn
louter zonnewerelden met een voor jouw verstand onmeetbare grootte. De ene zon,
die jij ziet, is een van de kleinste planetaire zonnen; maar toch is ze al meer
dan duizendmaal duizend keer groter dan deze aarde. Stel je je dan eens een
vierde klasse middenzon voor, waaromheen minstens tienmaal honderdduizend van
zulke planetaire zonnen in grote kringen samen met hun planeten of lichtloze
kleine aarden, zoals de door jullie bewoonde er een is, hun banen trekken!
De omtrek van zo'n middenzon alleen, is al zo groot als duizend maal de som
van alle omtrekken van de planetaire zonnen en hun bijbehorende aarden en
manen. ‑ Zeg eens, vriend, kun je je wel een voorstelling van die grootte
maken?" "Wat je op aarde ziet, kun je veel edeler en vaak ook
reusachtig veel groter op een grote zonnewereld vinden. Mensen, dieren en
allerlei soorten planten zijn daar net als hier, daarbij zijn er zeer grote en
onbeschrijflijk prachtige woonhuizen, waarbij vergeleken de tempel van
Jeruzalem en het paleis van de keizer in Rome heel miserabele slakkenhuisjes
zijn, en overal is deze Ene alleen maar de Heer en de eeuwige Voortdurende
Schepper!"
Hulsglobe is de naam voor de groepering van tientallen miljoenen zonnen,
die zich als centrale zonnen van de eerste, tweede, derde en vierde klasse
tezamen met de talloos planetaire zonnen, zoals die van onze aarde er een is,
allen in grote uitgestrekte banen om één gemeenschappelijk, onmetelijk groot
middelpunt bewegen, dat bestaat uit een bijna eindeloos grote hoofdmiddenzon.
Ontelbaar veel van zulke hulsengloben, die in voor mensen ondenkbare grote
afstanden van elkaar verwijderd zijn en de eeuwige oneindige ruimte vullen. Die
heten zogezegd als geheel de grote wereldmens.
Deze aantekening is bedoeld om de ochtendlijke mededeling van de twee
engelen aan Jezus, de Heer van de oneindigheid, hier beter te verstaan.
"Hulsglobe" (Hülsenglobe) is de naam voor de groepering van
tientallen miljoenen maal tientallen miljoenen zonnen, die zich als centrale
zonnen van de eerste, tweede, derde en vierde klasse tezamen met de talloos
vele planetaire zonnen, zoals die van onze aarde er een is, allen in grote
uitgestrekte banen om één gemeenschappelijk, onmetelijk groot middelpunt
bewegen, dat bestaat uit een bijna eindeloos grote zon in het hoofdmidden.
Ontelbaar veel van zulke hulsglobes, die in voor mensen ondenkbare grote
afstanden van elkaar verwijderd zijn en de eeuwige oneindige ruimte vullen,
heten als geheel "De grote wereldmens". -Deze aantekening is bedoeld
om de ochtendlijke mededeling van de twee engelen aan Jezus, de Heer van de
oneindigheid, beter te verstaan. (Jacob Lorber.) - Ieder zocht nu zijn rustplaats op en sliep tot diep in de
ochtend. Ik rustte ook en sliep een paar uur. De beide engelen waren 's nachts
echter bezig met het besturen van de werelden en bij zonsopgang waren zij al
weer bij ons, kwamen naar Mij toe, dankten en zeiden: "Heer, tot in alle
uithoeken van de grote wereldmens is alles in orde.
De zonnen in het hoofdmidden staan onwrikbaar op hun plaatsen en hun omwentelingen
zijn regelmatig, de banen van de secundaire middenzonnen wijken niet af, de
banen van de derde klasse middenzonnen om de tweede zijn ook helemaal in orde,
zo ook de middenzonnen van de vierde klasse met hun ongeveer tienmaal
honderdduizend planetaire zonnen, - zoals U, o Heer, vanaf het oerbegin dat
bepaald heeft! Omdat de talloos vele planetaire zonnen met hun kleine meestal
donkere planeten en manen toch afhankelijk zijn van het stelsel der grote
leidzonnen, is in deze onder ons toezicht geplaatste hulsglobe alles in
volmaakte orde, en wij mogen daarom hier weer een schitterende dag doorbrengen
bij U, heilige Vader, en bij Uw ons zo dierbare kinderen!" GJE2-57,58
UpToDate 2024-2025