Aarde
kind van de Zon
[via Jakob Lorber
ontvangen in 1840 van de Heer]:
De
plaats, die Adam en Eva gegeven waren om te wonen op de gronden van hun land,
was een dal en er was een tuin en het werd paradijs genoemd; en dat was het
land, dat later van melk en honing overvloeide; het was ook de plaats, die in
de grote tijd der tijden, de daden van de eeuwige liefde, en Bethlehem heette.
De
Aarde is als kind van de Zon minstens een
miljard keer miljard aardse jaren jonger dan de Zon. Adam bevond zich
ongeveer 6000 jaar geleden in het aardse paradijs; in het midden daarvan
stroomden eens de grote vier rivieren van Azië.
Toen
Adam zondigde, werd hij krachteloos en verloor hij de heerschappij over alle
dingen in de natuurlijke wereld en hij was genoodzaakt met hulp van de matte
schijnsels van zijn verstand, zich in het zweet van zijn aangezicht zijn
boterham fysiek te ‘verdienen en te verwerven’ en geestelijk te verwerken.
De geesten in de hemelen en de
engelen, drinken ook daar en verrichten hun levensbehoeftes. Verder genieten de
hemelse echtparen – net als op de Aarde – hun hemelse huwelijksvreugden, maar
dan in de grootste volkomenheid.
In de vrouw ligt de
gehele liefde van de man verborgen,
zoals omgekeerd de vrouw in de mannelijke ordening [BM] zeker niet machtiger
leeft als haar hart, dat in overeenstemming is met die van haar echtgenoot.
Het
zal de mens geen schade berokkenen de Bijbel vaker te lezen. Integendeel.
Daardoor zal zijn ziel in het zoeken en nadenken bewaard blijven.
Hulsengloben
[via Jakob Lorber ontvangen in 1840 van de Heer]:
Want al de sterren die jij
tijdens een mooie nacht ziet en nog vele andere, die jouw oog vanwege hun te
grote afstand van hier uit niet kan zien, zijn louter zonnewerelden met een
voor jouw verstand onmeetbare grootte. De ene zon, die jij ziet, is een van de
kleinste planetaire zonnen; maar toch is ze al meer dan duizendmaal duizend
keer groter dan deze aarde. Stel je je dan eens een vierde klasse middenzon
voor, waaromheen minstens tienmaal honderdduizend van zulke planetaire zonnen
in grote kringen samen met hun planeten of lichtloze kleine aarden, zoals de
door jullie bewoonde er een is, hun banen trekken!
De omtrek van zo'n
middenzon alleen, is al zo groot als duizend maal de som van alle omtrekken
van de planetaire zonnen en hun bijbehorende aarden en manen. ‑ Zeg eens,
vriend, kun je je wel een voorstelling van die grootte maken?" "Wat
je op aarde ziet, kun je veel edeler en vaak ook reusachtig veel groter op een
grote zonnewereld vinden. Mensen, dieren en allerlei soorten planten zijn daar
net als hier, daarbij zijn er zeer grote en onbeschrijflijk prachtige woonhuizen,
waarbij vergeleken de tempel van Jeruzalem en het paleis van de keizer in Rome
heel miserabele slakkenhuisjes zijn, en overal is deze Ene alleen maar de Heer
en de eeuwige Voortdurende Schepper!"
Hulsglobe is de naam voor
de groepering van tientallen miljoenen zonnen, die zich als centrale zonnen van
de eerste, tweede, derde en vierde klasse tezamen met de talloos planetaire
zonnen, zoals die van onze aarde er een is, allen in grote uitgestrekte banen
om één gemeenschappelijk, onmetelijk groot middelpunt bewegen, dat bestaat uit
een bijna eindeloos grote hoofdmiddenzon. Ontelbaar veel van zulke
hulsengloben, die in voor mensen ondenkbare grote afstanden van elkaar
verwijderd zijn en de eeuwige oneindige ruimte vullen. Die heten zogezegd als
geheel de grote wereldmens.
Deze aantekening is
bedoeld om de ochtendlijke mededeling van de twee engelen aan Jezus, de Heer
van de oneindigheid, hier beter te verstaan. "Hulsglobe"
(Hülsenglobe) is de naam voor de groepering van tientallen miljoenen maal
tientallen miljoenen zonnen, die zich als centrale zonnen van de eerste,
tweede, derde en vierde klasse tezamen met de talloos vele planetaire zonnen,
zoals die van onze aarde er een is, allen in grote uitgestrekte banen om één
gemeenschappelijk, onmetelijk groot middelpunt bewegen, dat bestaat uit een
bijna eindeloos grote zon in het hoofdmidden.
Ontelbaar veel van zulke hulsglobes,
die in voor mensen ondenkbare grote afstanden van elkaar verwijderd zijn en de
eeuwige oneindige ruimte vullen, heten als geheel "De grote
wereldmens". -Deze aantekening is bedoeld om de ochtendlijke mededeling
van de twee engelen aan Jezus, de Heer van de oneindigheid, beter te verstaan.
(Jacob Lorber.) - Ieder zocht
nu zijn rustplaats op en sliep tot diep in de ochtend. Ik rustte ook en sliep
een paar uur. De beide engelen waren 's nachts echter bezig met het besturen van
de werelden en bij zonsopgang waren zij al weer bij ons, kwamen naar Mij toe,
dankten en zeiden: "Heer, tot in alle uithoeken van de grote wereldmens is
alles in orde.
De zonnen in het hoofdmidden
staan onwrikbaar op hun plaatsen en hun omwentelingen zijn regelmatig, de
banen van de secundaire middenzonnen wijken niet af, de banen van de derde
klasse middenzonnen om de tweede zijn ook helemaal in orde, zo ook de
middenzonnen van de vierde klasse met hun ongeveer tienmaal honderdduizend
planetaire zonnen, - zoals U, o Heer, vanaf het oerbegin dat bepaald heeft!
Omdat de talloos vele planetaire zonnen met hun kleine meestal donkere planeten
en manen toch afhankelijk zijn van het stelsel der grote leidzonnen, is in deze
onder ons toezicht geplaatste hulsglobe alles in volmaakte orde, en wij mogen
daarom hier weer een schitterende dag doorbrengen bij U, heilige Vader, en bij
Uw ons zo dierbare kinderen!" GJE2-57,58
UpToDate 2022