Marcus, Evangelist & Schrijver
[via Jakob Lorber
ontvangen in 1840 van de Heer]: Marcus, de
zoon van Petrus is als schrijver van het Evangelie van Marcus, naast Johannes
en Mattheus, wel de betrouwbaarste Evangelist. Hij begon al tijdens Jezus rondwandeling
in Palestina veel gebeurtenissen op te schrijven. Petrus beval hem aan bij
Jezus. Volgens Petrus kon zijn zoon net zo goed schrijven als Mattheus [Hand.1:2,7 en GJE1-89]. Marcus is met
zijn vader later naar het nieuwe Babylon gegaan, dat nu sinds de 9e
eeuw de naam Bagdad draagt. Petrus noemt Marcus in zijn brief [1 Petr.5:13].
Toen zijn vader Petrus [waarschijnlijk] op zijn 80e jaar vermoord
werd in 50 n. Chr. bleef Marcus alleen achter aan het hof van de koning van
Syrië. Marcus was dus de biologische zoon van Petrus. Zie ook Handelingen 1:2 en
1:7.
Het
vraagstuk van Silas en Marcus in Petrus’ omgeving wordt bevredigend opgelost
wanneer we aannemen dat zijn vader Petrus in de jaren vijftig met hem naar een
joodse gemeenschap in het voormalige Babylonië is gereisd en dat Petrus zijn
brief heeft meegegeven aan een zekere Silas, een Babyloniër, die bekend is uit
de werken van Josephus. Want daar is sprake van een vooraanstaande jood, dat
destijds het land van de Parthen heette, die in het midden van de jaren vijftig
naar Palestina emigreerde en zich daar in een aantal jaren zodanig
assimileerde, dat hij in 67 het commando kreeg over een afdeling verzetstroepen
in de oorlog tegen de Romeinen.
Petrus
zei, toen de Heer hem vroeg, of hij ook niet voor een paar dagen naar huis
wilde gaan: daarop zei hij: 'Heer, alleen de dood of een bevel uit Uw mond kan
mij van U scheiden! Ik heb Thomas een opdracht meegegeven voor mijn zoon
Markus, dat hij hierheen moet komen, want omdat hij bijna net zo goed schrijft
als Mattheus, zou hij hier goed te gebruiken zijn! Dat is dan ook alles, wat ik nu in mijn huishouding te
regelen heb; voor al het andere zorgt U toch al, mijn Heer en mijn God!' - Ik
zeg: 'Niet zo luid, Mijn Simon Petrus; want we zijn hier niet in Sichar! Er
zijn hier sommigen, die nog niet zo ver zijn als jij; die zouden zich kunnen
ergeren. Daarom is het voldoende als je Mij van nu af aan 'Heer' noemt; dat
andere moet je maar zolang in je hart, dat Mij welbekend is, bewaren!' bron: GJE1-89
Markus
Johannes is de enige geschiedenisschrijver
die over Markus schrijft. Markus was de zoon van Petrus en wordt een bedreven
man genoemd om zijn schrijven. Petrus heeft hem het aanvullende overgedragen
zowel in zijn geboorteomgeving als ook op reis naar en in Bagdad, het
voormalige Babylon.
[Een andere Markus was een tot het
christendom bekeerde Jood, die samen optrok met zijn neef Barnabas en Paulus zo
vergezelde – dit was dus niet de zoon van Petrus, genaamd Marcus, de latere
Evangelist!]
[GJE10-25]
Markus, geboren in het jaar 14 – was het
enige kind van Petrus. Toen hij 24 jaar oud was, begeleidde hij zijn vader
enkele jaren na de Hemelvaart van Jezus. Alles wat hij schreef, had hij van
zijn vader Petrus. Daarom is hij ook de
betrouwbaarste Evangelist, naast Johannes en Mattheus, de apostel in Indië.
Marcus begon eerst later alles te noteren en gaf dit Evangelie uit tientallen
jaren na het Pinksteren [uitstorting van de Heilige Geest]. Hij is met zijn
vader Petrus naar het nieuwe Babylon gegaan, dat sinds de 9e eeuw de
naam Bagdad draagt.
Zijn vader noemt in zijn eerste brief (1
Petr.5:13) aan de gemeente van Klein-Azië en Azië zijn zoon Marcus. Als zijn
vader Petrus in Bagdad door jaloerse priesters werd vermoord, bleef hij aan het
hof van de koning van Syrië als apostolische leraar van stad en land alleen
achter. Marcus stierf volgens de overlevering in 65 n. Chr. in een niet meer
bestaande woongemeenschap op een missiereis in Klein-Azië. Bij het prediken van
het Evangelie, werd hij door heidenen doodgeslagen. Marcus ondernam vaker van
daaruit zulke missiereizen.