Marcus, Evangelist & Schrijver

 

[via Jakob Lorber ontvangen in 1840 van de Heer]: Marcus, de zoon van Petrus is als schrijver van het Evangelie van Marcus, naast Johannes en Mattheus, wel de betrouwbaarste Evangelist. Hij begon al tijdens Jezus rondwandeling in Palestina veel gebeurtenissen op te schrijven. Petrus beval hem aan bij Jezus. Volgens Petrus kon zijn zoon net zo goed schrijven als Mattheus [Hand.1:2,7  en GJE1-89].  Marcus is met zijn vader later naar het nieuwe Babylon gegaan, dat nu sinds de 9e eeuw de naam Bagdad draagt. Petrus noemt Marcus in zijn brief [1 Petr.5:13]. Toen zijn vader Petrus [waarschijnlijk] op zijn 80e jaar vermoord werd in 50 n. Chr. bleef Marcus alleen achter aan het hof van de koning van Syrië. Marcus was dus de biologische zoon van Petrus. Zie ook Handelingen 1:2 en 1:7.

 

Het vraagstuk van Silas en Marcus in Petrus’ omgeving wordt bevredigend opgelost wanneer we aannemen dat zijn vader Petrus in de jaren vijftig met hem naar een joodse gemeenschap in het voormalige Babylonië is gereisd en dat Petrus zijn brief heeft meegegeven aan een zekere Silas, een Babyloniër, die bekend is uit de werken van Josephus. Want daar is sprake van een vooraanstaande jood, dat destijds het land van de Parthen heette, die in het midden van de jaren vijftig naar Palestina emigreerde en zich daar in een aantal jaren zodanig assimileerde, dat hij in 67 het commando kreeg over een afdeling verzetstroepen in de oorlog tegen de Romeinen.

 

Petrus zei, toen de Heer hem vroeg, of hij ook niet voor een paar dagen naar huis wilde gaan: daarop zei hij: 'Heer, alleen de dood of een bevel uit Uw mond kan mij van U scheiden! Ik heb Thomas een opdracht meegegeven voor mijn zoon Markus, dat hij hierheen moet komen, want omdat hij bijna net zo goed schrijft als Mattheus, zou hij hier goed te gebruiken zijn! Dat is dan ook alles, wat ik nu in mijn huishouding te regelen heb; voor al het andere zorgt U toch al, mijn Heer en mijn God!' - Ik zeg: 'Niet zo luid, Mijn Simon Petrus; want we zijn hier niet in Sichar! Er zijn hier sommigen, die nog niet zo ver zijn als jij; die zouden zich kunnen ergeren. Daarom is het voldoende als je Mij van nu af aan 'Heer' noemt; dat andere moet je maar zolang in je hart, dat Mij welbekend is, bewaren!' bron: GJE1-89

Markus

Johannes is de enige geschiedenisschrijver die over Markus schrijft. Markus was de zoon van Petrus en wordt een bedreven man genoemd om zijn schrijven. Petrus heeft hem het aanvullende overgedragen zowel in zijn geboorteomgeving als ook op reis naar en in Bagdad, het voormalige Babylon.

 

[Een andere Markus was een tot het christendom bekeerde Jood, die samen optrok met zijn neef Barnabas en Paulus zo vergezelde – dit was dus niet de zoon van Petrus, genaamd Marcus, de latere Evangelist!] [GJE10-25]

 

Markus, geboren in het jaar 14 – was het enige kind van Petrus. Toen hij 24 jaar oud was, begeleidde hij zijn vader enkele jaren na de Hemelvaart van Jezus. Alles wat hij schreef, had hij van zijn vader Petrus.  Daarom is hij ook de betrouwbaarste Evangelist, naast Johannes en Mattheus, de apostel in Indië. Marcus begon eerst later alles te noteren en gaf dit Evangelie uit tientallen jaren na het Pinksteren [uitstorting van de Heilige Geest]. Hij is met zijn vader Petrus naar het nieuwe Babylon gegaan, dat sinds de 9e eeuw de naam Bagdad draagt.

 

Zijn vader noemt in zijn eerste brief (1 Petr.5:13) aan de gemeente van Klein-Azië en Azië zijn zoon Marcus. Als zijn vader Petrus in Bagdad door jaloerse priesters werd vermoord, bleef hij aan het hof van de koning van Syrië als apostolische leraar van stad en land alleen achter. Marcus stierf volgens de overlevering in 65 n. Chr. in een niet meer bestaande woongemeenschap op een missiereis in Klein-Azië. Bij het prediken van het Evangelie, werd hij door heidenen doodgeslagen. Marcus ondernam vaker van daaruit zulke missiereizen.

 

UpToDate 2024-2025