Johannes, de evangelist
[via Jakob Lorber
ontvangen in 1840 van de Heer]: Dit is een
praktische wegwijzer voor de volgende hoofdstukken waarmee ieder die van goede
wil is, in allerlei diepten van de goddelijke wijsheid ingeleid kan worden en
in elk vers van alles, wat te maken heeft met de zin van het leven, die te
ontdekken en te herkennen. (GJE 1-9-14)
Johannes is de auteur van het Bijbelboek
Openbaringen. Zijn naam komt van het Hebreeuwse woord Jo-Chanan: “de Heer is
mij genadig”. Johannes was de lievelingsdiscipel van Jezus en hij was Jood.
Daaraan is geen twijfel mogelijk. Met verschillende gegevens uit dit
Bijbeldeel, het boek Openbaringen, kunnen we de gedachte staven, dat Johannes
hiervan de auteur moet zijn geweest. De kerkgeschiedenis had vroeger daarover
al een getuigenis en de oudste getuigenis in dit verband was van Justinus, die
omstreeks 155 n. Chr. schreef, dat het boek Openbaringen door een man
geschreven was met de naam Johannes, een van de apostelen van Christus.
Justinus was zelf afkomstig uit Efeze, de plaats
waar een van de zeven gemeenten uit Openbaringen 2-3 zich bevindt en de plaats
waar volgens de overlevering de apostel Johannes werkzaam is geweest. Dit
schrijven van Justinus gaf destijds een grote autoriteit aan In de 2e
en 3e eeuw na Christus wordt Johannes als auteur van het Bijbelboek
Openbaringen genoemd. En terecht ook, want in de Lorberboeken wordt dit
meerdere malen bevestigd. Dit is nooit omstreden geweest. Niemand zal ontkennen
dat er treffende overeenkomsten zijn tussen het Bijbelboek van het
Johannesevangelie, de brieven van Johannes en het Bijbelboek Openbaringen.
De twaalf apostelen blijken vroeger als een
vaste groep te zijn beschouwd (zie ook 1 Cor. 15:5). De vermelding van hen
staat in Openbaringen 21:14 en 18:20 als vergelijking. Johannes is een uit
Palestina afkomstige Jood, die tot de gemeenschap behoorde en die in de
gemeenten in Klein-Azië een gezaghebbende positie bekleedde. In de vroegere
kerk overheerste de overtuiging, dat hij onomstotelijk de schrijver was van het
boek Openbaringen. Dit Bijbelboek is geschreven in een tijd waarin de
christelijke gemeente vervolgd werd. Dit valt onder meer op te maken uit het
feit, dat verschillende keren gesproken wordt over martelaren.
Het gegeven, dat Johannes zelf ook vanwege de
verkondiging van het Evangelie verbannen was naar Patmos, wijst in de richting,
dat hij als jood weigerde de keizer als god te erkennen. Openbaringen 20:4 en
13:8. Om welke keizer het ging – Nero of Domitinus, doet niet zo zeer ter zake.
Wel kan het een belangrijk argument zijn voor het standpunt, dat het boek
Openbaringen is geschreven tegen het einde van de regering van deze laatste
keizer in de getuigenis van de vroegere kerk. Johannes heeft zeer
waarschijnlijk zijn boek Openbaringen op Patmos geschreven in een verbannen
periode 95. n. Christus, ten tijde van keizer Domitianus. Men zegt, dat de
overlevering meedeelt, dat hij het eiland Patmos verlaten heeft, na de dood van
de tiran.
Twee oud-Syrische vertalingen vermelden, dat het
boek Openbaringen geschreven is tijdens de regering van keizer Nero. De
getuigenis vanuit de kerkelijke traditie is hier niet eenduidend. Wel is bekend
van Nero zijn tirannie en wreedheid en van Domitianus weten we dat niet
specifiek. In de brieven aan de zeven gemeenten in Klein Azië heeft men wel
aanwijzingen gezien die zouden wijzen op een datering rond 95 n. Chr. De
gemeenten in Efeze (Handelingen 19) en Laodicea) (Col. 4:16) bestonden reeds
geruime tijd. Dit kan echter niet uitgesloten worden bij de andere gemeenten,
die in Openbaringen 2-3 worden aangeschreven. In de brieven aan de gemeenten in
Efeze en Pergamum wordt melding gemaakt van de Nikolaieten (Openbaring 2:6,15).
Het Bijbelboek 1 Korintiërs werd geschreven in het jaar 54 n. Chr.
De jeugdige broeder Johannes (de pas latere schrijver)
had volgens de veel oudere Nathanaël - een
profetische geest. En over Mattheus zei Nathanaël: die is gewoon schrijver. bron:
GJE2-96
Johannes
belangrijkste schrijver
Johannes hoefde destijds niet alles op te
schrijven, maar alleen datgene, waarvan de Heer zei, dat hij moest opschrijven.
Zou hij alles opschrijven, wat daar gebeurde in Sichar
in Samaria en wat in die dagen gebeurd was, dan zou
hij veel vellen moeten vol schrijven; wie zou dat vele dan wel lezen en
begrijpen. Jezus zei: als hij de hoofdpunten goed en in het juiste licht zoals
het gegeven is optekent, dan zullen de rechtschapen wijzen, die in Mij geloven
zonder meer goed begrijpen wat hier gebeurde en waarom en jij bespaart je veel
onnodige moeite. Dus, Mijn beminde broeder, maak het jezelf niet te moeilijk en
dan zul je desondanks toch altijd de belangrijkste schrijver van Mijn leer en
Mijn daden blijven.
(GJE 1-34-2)
Johannes wil een aantekening maken van de
geopende hemel, maar de Heer zegt: ‘Ook dat moet je niet doen, want wat je
opschrijft is een getuigenis voor de wereld; die heeft echter niet het begrip
om het zich in zich op te nemen! Waarvoor dan al jouw moeite? Denk je, dat de
wereld zoiets zou geloven? Kijk, degenen die hier zijn geloven het, omdat ze het
zien; de wereld echter, die in de duisternis ronddoolt, zou nooit geloven dat
hier zoiets gebeurd was, want de nacht kan zich de werken van het licht
onmogelijk voorstellen. Zou je haar vertellen van de werken van het licht, dan
zou ze je uitlachen en tenslotte bespotten.
Daarom moet het zo zijn, dat je in de
toekomst alleen dat opschrijft, wat Ik in alle openheid voor de wereld doe; wat
Ik echter in het geheim doe, ook al is het nog zo groot, dat teken je slechts
in je hart op en niet op het gladde dierenvel. Er zal echter wel ooit een tijd komen, waarin al deze geheime dingen
aan de wereld geopenbaard zullen worden, maar vóór die tijd zullen er nog heel
veel bomen hun onrijpe fruit van hun takken moeten laten vallen! Want zie,
de bomen hebben veel beloofd, maar daarvan zal nauwelijks een derde deel rijp
worden. Maar het twee derde deel dat afvalt, zal eerst vertrapt moeten worden
en verrotten en verdorren, opdat de regen het dan kan oplossen en een krachtige
wind het weer in de stam kan drijven voor de tweede geboorte! (GJE 1-36-1-7) - Johannes staat voor
de liefde.
Johannes de apostel en evangelist, was de
zoon van de visser Zebedaus en van Sara van Kapernaum. Hij kwam tot Jezus bij de visvangst van Petrus zoals ook Matth.4:21, Mark. 1:19 en Lukas 5:10
vertellen – toentertijd riep Jezus hem en zijn broer Jacobus om Hem te volgen
Johannes dicteerde van 30-33 n. Chr. datgene
wat de Heer hem opdroeg te schrijven – dit evangelie publiceerde hij in het
jaar 70 – Johannes schreef de Openbaringen in het jaar 98 op het eiland Patmos, toen hij 91 jaar was
Johannes is de auteur van het
Bijbelboek Openbaringen. Johannes komt van het Hebreeuwse woord Jo-Chanan: “de Heer is mij genadig”. Johannes was de
lievelingsdiscipel van Jezus en hij was een jood. Daaraan is geen twijfel
mogelijk. Met verschillende gegevens uit dit Bijbeldeel, het boek Openbaringen,
kunnen we de gedachte staven, het Johannes de auteur moet zijn geweest hiervan.
De kerkgeschiedenis had hiervan vroeger al de getuigenis en de oudste
getuigenis in dit verband was van Justinus, die omstreeks 155 n. Chr. Schreef,
dat het boek Openbaringen door een man geschreven was met de naam Johannes, een
van de apostelen van Christus.
Justinus was zelf afkomstig uit Efeze, de plaats waar een van de zeven gemeenten uit
Openbaringen 2-3 zich bevindt én de plaats waar
volgens de overlevering de apostel Johannes werkzaam is geweest. Dit schrijven
van Justinus gaf destijds een grote autoriteit. In de 2e en 3e
eeuw na Christus wordt Johannes als auteur van het Bijbelboek Openbaringen
genoemd. Dit is nooit omstreden geweest.
Niemand zal ontkennen dat er
treffende overeenkomsten zijn tussen het Bijbelboek van het Johannes-evangelie,
de brieven van Johannes en het Bijbelboek Openbaringen. De twaalf apostelen blijkt
vroeger als een vaste groep te zijn beschouwd (zie ook 1 Cor. 15:5). De
vermelding van hen staat in Openbaringen 21:14 en 18:20 als vergelijking. .
Johannes is een uit Palestina afkomstige jood, die tot de gemeenschap behoorde
en die in de gemeenten in Klein-Azië een
gezaghebbende positie bekleedde. In de vroegere kerk overheerste de
overtuiging, dat hij dus onomstotelijk de schrijver was van het boek
Openbaringen. Dit Bijbelboek is geschreven in een tijd waarin de christelijke
gemeente vervolgd werd.
Dit valt onder meer op te maken
uit het feit, dat verschillende keren gesproken wordt over martelaren. Het
gegeven, dat Johannes zelf ook vanwege de verkondiging van het Evangelie
verbannen was naar Patmos, wijst in de richting, dat
hij als jood weigerde de keizer als god te erkennen. Openbaringen 20:4 en
13:8.Om welke keizer het ging – Nero of Domitinus,
doet hier niet zo zeer ter zake. Wel kan het een belangrijk argument zijn voor
het standpunt, dat het boek Openbaringen is geschreven tegen het einde van de
regering van deze laatste keizer in de getuigenis van de vroege kerk. Johannes
heeft zeer waarschijnlijk zijn boek Openbaringen op Patmos
geschreven in een verbannen periode 95. n. Christus, ten tijde van keizer Domitianus.
Men zegt, dat de overlevering
meedeelt, dat hij het eiland Patmos verlaten heeft,
na de dood van de tiran. Twee oud-Syrische
vertalingen vermelden, dat het boek Openbaringen geschreven is tijdens de
regering van keizer Nero. De getuigenis vanuit de kerkelijke traditie is hier
niet eenduidend. Wel is bekend van nero zijn tirannie
en wreedheid en van Domitianus weten we dat niet
specifiek. In de brieven aan de zeven gemeenten in Klein Azië heeft men wel
aanwijzingen gezien die zouden wijzen op een datering rond 95 n. Chr. De gemeenten
in Efeze (Handelingen 19) en Laodicea
(Col. 4:16) bestonden reeds geruime tijd. Dit kan echter niet uitgesloten
worden bij de andere gemeenten, die in Openbaringen 2-3 worden aangeschreven.
In de brieven aan de gemeenten in Efeze en Pergamum wordt melding gemaakt van de Nikolaieten
(Openbaring 2:6,15). Het Bijbelboek 1 Korintiërs werd geschreven in het jaar 54
n. Chr.
Mijn leerling Johannes vroeg Mij toen: 'Heer!
Als U het er mee eens bent, dan zou ik vannacht nog alles op willen schrijven
wat hier gebeurd is!'
Ik
zeg: 'Niet alles, Mijn broeder, maar alleen datgene, waarvan Ik zeg dat je het
opschrijven moet! Want als je alles zou opschrijven wat daar gebeurde, en wat
hier in de komende twee dagen nog gebeuren zal, dan zou je veel vellen vol
moeten schrijven; wie zou dat vele dan wel lezen en begrijpen? Als je echter de
hoofdpunten juist en in de goede zin van het woord, zoals het je gegeven is,
optekent, dan zullen de rechtschapen wijzen die in Mij geloven, zonder meer
goed begrijpen wat hier gebeurde en waarom het gebeurde, en je bespaart je
veelonnodige moeite. Dus, Mijn beminde broeder, maak het jezelf niet te
moeilijk en dan zul je ondanks dat toch altijd de voornaamste schrijver van
Mijn leer en Mijn daden blijven.' GJE1-34:1,20
Daarop vraagt Johannes
Mij: 'Heer dit moet ik toch wel opschrijven! Dit is groter dan het teken te Kana! Dit is nu eens echt een teken, dat aangeeft waar U
vandaan bent gekomen!'
Ik antwoord: 'Ook dat
moet je niet doen, want wat je opschrijft is een teken voor de wereld; die
heeft echter niet het begrip om het in zich op te nemen! Waarvoor dan al jouw
moeite? Denk je dat de wereld zoiets zou geloven? Kijk, degenen die hier zijn
geloven het omdat ze het zien; de wereld echter, die in duisternis ronddoolt,
zou nooit geloven dat hier zoiets gebeurd was; want de nacht kan zich de werken
van het licht onmogelijk voorstellen. Zou je haar vertellen van de werken van
het licht, dan zou ze je uitlachen en tenslotte bespotten.
Daarom moet het zo
zijn, dat je in de toekomst alleen dat opschrijft, wat Ik in alle openheid voor
de wereld doe; wat Ik echter in het geheim doe, ook al is het nog zo groot, dat
teken je slechts in je hart op, en niet op het gladde dierenvel! Er zal echter
wel een tijd komen, waarin deze geheime dingen aan de wereld geopenbaard zullen
worden, maar vóór die tijd zullen er nog heel veel bomen hun onrijpe fruit van
hun takken moeten laten vallen! Want zie de bomen hebben veel beloofd, maar
daarvan zal nauwelijks een derde deel rijp worden! Maar het twee derde deel,
dat afvalt, zal eerst vertrapt moeten worden en verrotten en verdorren, opdat
een regen het dan kan oplossen en een krachtige wind het weer in de stam kan
drijven voor de tweede geboorte!' Johannes zegt: 'Heer dat gaat te diep,
wie begrijpt dat?'
Ik zeg: 'Dat is ook
helemaal niet nodig, het is voldoende dat je gelooft en Mij liefhebt,
het diepere begrip van dit alles zal wel komen als de Geest der waarheid over
je uitgestort zal worden. Voordat dat echter zal gebeuren, zullen er zich van
jullie, ondanks al deze tekens, nog velen aan Mijn naam stoten! Want je hebt
allemaal nog een heel onjuist begrip van de Messias en Zijn rijk en er zal nog
veel moeten gebeuren, voordat je dat begrijpen kunt. Want het rijk van de
Messias zal geen rijk van deze wereld zijn, maar een rijk van de geest en de
waarheid in het eeuwige rijk van Mijn Vader, en daar zal nooit of te nimmer een
eind aan komen! Wie in dit rijk opgenomen wordt, die heeft het eeuwige leven en
dit leven zal een zaligheid zijn, die nog nooit iemand heeft gezien, waar nog
nooit iemand van gehoord heeft en die nog nooit door iemand in zijn hart is
gevoeld!' GJE1-36:1-7
(Johannes had niet
meer dan de lagere school gevolgd – in die tijd waren dat 4 klassen) – Hij was
zoon van een arme visser. [Johannes staat voor de liefde]
De apostel Johannes en zijn broer Jacobus,
zonen van Zebedeus – worden Boanerges
genoemd. Marcus 3:17 – Dit wordt vertaald met ‘zonen van de donder’- dat zou
duiden op een cholerisch karakter – maar de namen betekenen ‘degene die het
vermogen hebben verworven om Gods wil te raden’. Misschien een reden om aan te
nemen dat Johannes en zijn broer Jacobus bij het begin van hun apostelberoep in
33 de zestig al ruim gepasseerd waren. In Handelingen 4 treedt hij – samen met Petrus op - en
worden beiden voor het Sanhedrin gedaagd en met als gevolg dat hun een
spreekverbod wordt opgelegd. Dit duidt erop dat Johannes in die tijd als erkend
leraar optrad