Belangrijkste leerstellingen van de Nieuwe Openbaringen van Jezus over Gods verlossingsplan

uit "Een man hoort een stem", brochure, Lorber-uitgeverij Bietigheim

Inhoudsopgave:

Stemmen uit kerkelijke kringen

                                                                                    10 hoofdpunten van de Nieuwe Openbaring

1. Wereldbasis

Volgens Lorber is er geen substantie in de zin van materialisme. Alles is energie, namelijk de kracht van God of geest, opgesplitst in de meest kleinste oerdeeltjes (oerlevensvonken). Zelfs het atoom van materie, voorheen beschouwd als de kleinste eenheid, is een levend universum dat bestaat uit ontelbare basisdeeltjes op de kleinste schaal. (Vergelijk dit met de nieuwste bevindingen in de kernfysica).

Het hele universum is opgebouwd in een geplande ontwikkeling vanuit de basisdeeltjes (tegenwoordig elektronen of quanta genoemd) - die niets anders zijn dan Gods onafhankelijke gedachtekrachten.

2 Het Wezen van God

God is de eeuwige, oneindige Geest, de elementaire kracht en de oergrond van al het zijn. Zijn hoogste eigenschappen zijn liefde, wijsheid en wilskracht. Zijn Heilige Geest vult het hele universum (de "wereldziel" van de oude religies). Deze oneindige Algeest heeft echter een innerlijk krachtcentrum van waaruit gedachten en wilskrachten in de schepping uitstromen als vanuit een zon, om na een grote cirkel van voltooiing van het leven weer terug te keren. In dit oercentrum van kracht is God in feite gevormd, namelijk in de hoogste van alle levensvormen: als een volmaakt geest-menselijk wezen. ("God schiep de mens naar zijn evenbeeld"!) Vanuit dit oerkrachtcentrum is de Geest van God eeuwig scheppend actief.  De hele schepping is een enorm proces van ontwikkeling en vervolmaking van goddelijke gedachten en ideeën. Het vindt plaats in immense perioden, gescheiden door tijden van rust ('scheppingsdagen', 'van eeuwigheid tot eeuwigheid').

3 De geestelijke oerschepping

Aan de voor ons zichtbare materiële schepping gingen geestelijke scheppingen vooraf. Daarin schiep God grote geestelijke wezens naar zijn archetype (oerengelen) uit de oervonken van het leven die als het ware uit hemzelf voortkwamen en die in staat waren andere geestelijke wezens van hun soort tot bestaan te roepen. Op deze manier werden legioenen van grote spirituele wezens (engelen) geschapen, die opgeleid moesten worden tot Godachtige perfectie van leven door het gebod van de orde van liefde voor God en broederliefde.

Maar sommige van deze oerwezens onder de meestergeest Satana (Lucifer) vervielen door hun vrije wil in grenzeloze eigenliefde en zelfoverschatting. Omdat echter volgens de eeuwige orde de voedende levensstromen van God voor de afvalligen moesten opdrogen, bevroren zij als het ware en verdichtten zich tot hulpeloze massa's. Zo ontstonden de oernevels van materie of wereldmaterie in de scheppingsruimte door de verdichting van geestelijk-etherische oerwezens (materialisatie).

4 De materieel-materiële schepping

Moesten de gevallen oerwezens eeuwig in de ban van hun oordeel blijven of moesten ze toch teruggeleid worden naar de volmaaktheid in Gods heilige levensorde? De goddelijke liefde had medelijden met de gevallen geestenwereld: met de hulp van de engelengeesten die trouw bleven, ontwikkelde de Schepper de structuur van het materiële universum - dat in zijn geheel de 'verloren zoon' vertegenwoordigt - uit de oernevelen van de materiële wereld door deze te structureren en nieuw leven in te blazen. (Kant-Laplace's theorie over de oorsprong van de wereld geestelijk gefundeerd!) Op deze manier initieerde God een verlossing (oplossing) van de in materie gebonden oerwezens op alle ontelbare wereldsystemen en wereldlichamen.

 

5 Doel van het natuurlijke leven

 

Op alle hemellichamen worden de gestolde wereldmateriële massa's steeds meer losgemaakt door goddelijke actie. Volgens Gods liefdevolle verlossingsplan worden de oplossende Luciferiaanse levensvonken in de sferen van de natuurlijke wereld door de engelen, de dienaren van de Schepper, in steeds nieuwe geestelijke scholen van zuivering gebracht. Ze doen dit door verenigd te worden in steeds rijkere associaties of "zielen" en worden geleidelijk omhoog geleid door de minerale, plantaardige en dierlijke koninkrijken in steeds hogere levensvormen. (Darwins theorie van ontwikkeling vanuit een allesomvattend geestelijk perspectief!

Op dit geestelijk-lichamelijke pad van ontwikkeling worden de "natuurlijke zielen" geïnstrueerd in de bouw en het gebruik van hun respectievelijke levensschelpen (alle vormen van de drie koninkrijken van de natuur). Ze beginnen geleidelijk hun anti-goddelijke egoïsme te overwinnen en bekeren zich tot de hemelse orde van dienstbaarheid in wederzijdse liefde. (Het evangelie predikt ook de "verlossing van alle schepselen" door de kracht van de liefde.

 

6 De mens - het einddoel van deze ontwikkeling

De menselijke ziel die op deze manier uit de Luciferiaanse materie is opgestaan, moet zich nu in het aardse leven bewijzen onder invloed van Geen vonk van Gods Geest of liefde die erin is geblazen. Door de vrijwillige vervulling van Gods geboden van liefde moet de mens zich steeds hoger ontwikkelen tot het ware zoonschap met God, om uiteindelijk het doel van volmaaktheid te bereiken en de ware vrijheid en gelukzaligheid van het eeuwige leven binnen te gaan.

 

7 De (natuurlijke) wezenheid van Jezus Christus

Toen de schepping zover was gerijpt dat ze de hoogste openbaring van goddelijke liefde - de Godheid als "Vader" - kon bevatten, koos God onze uiterlijk zo onopvallende aarde uit voor de grootste liefdesdaad van zijn barmhartigheid. Hier, waar de diepste kern van Lucifers geest gevangen werd gehouden, bekleedde God zijn geest-menselijke oerkrachtcentrum met het kleed van de materie.

("En het Woord werd vlees.") In Jezus Christus trad God zelf het mensenrijk binnen om het en alle geesten van de oneindigheid te onderwijzen. Als het hoogste getuigenis van liefde trok Hij zelf het kleed van de materie aan om de gevallenen van hun oordeel te verlossen en de gezuiverden terug te brengen naar het Vaderhuis. (Gelijkenis van de verloren zoon.)

Jezus' geest, het heilige oorspronkelijke krachtcentrum van God, is de 'Vader'. Jezus' ziel (en lichaam), d.w.z. zijn menselijkheid, is de door de Vader geschapen 'Zoon'. De krachten van God die uitstralen tot in het oneindige, afkomstig van de Vader door de Zoon, zijn de 'Heilige Geest'. En zo zijn de Vader, de Zoon en de Heilige Geest verenigd in Christus (verheldering over de kwestie van de Drie-eenheid!). Jezus: "Wie mij ziet, ziet de Vader" en "Ik en de Vader zijn één!".

8. De heilsweg van verlossing naar de geestelijke wedergeboorte

Jezus onderwees de basiswet van de hele schepping als de enige weg van verlossing die leidt naar volmaaktheid en eeuwig leven in God: 'Heb God lief boven alles en je naaste als jezelf! Noch uiterlijke gerechtigheid van werken (het ontvangen van de sacramenten), noch uiterlijke gerechtigheid van geloof (belijdenisgeloof) zijn voldoende; ze zijn op zijn best hulpmiddelen voor de heilsweg van pure, actieve liefde, de oergrond van alle zijn.

Zodra de zuivere hemelse liefde de onbeperkte heerser in de mens is geworden met de hulp van de Geest van God, dan is de mens ontsnapt aan het oordeel van de materie en heeft hij een geestelijke wedergeboorte bereikt. Volledig verenigd met de geïmplanteerde geest van God, is de gezuiverde ziel dan in staat om een echt kind van God te worden, 'één' met zijn Schepper en hemelse Vader en eeuwig deelnemend aan de volheid van zijn goddelijke krachten van leven en activiteit.

9. verdere ontwikkeling in het hiernamaals

Na de dood van hun lichaam gaan de meeste mensen op aarde nog onvoltooid de etherische sferen van het hiernamaals binnen. De goddelijke liefde biedt hen nieuwe trainingscentra (scholing) aan om hen uiteindelijk allemaal naar de volmaaktheid te leiden, zij het vaak op veel moeilijkere en pijnlijkere paden. Want het goddelijke plan van universele verlossing kent geen eeuwige verdoemenis!

Om het einddoel te bereiken, gaan de nog onvolwassen zielen die uit het leven treden eerst een soort droomleven binnen in het 'hiernamaals', d.w.z. in de aardse onzichtbare geestelijke wereld. Hier krijgen ze ter instructie een innerlijke spirituele visie en ervaring, geleid door hun beschermende krachten, die, afhankelijk van hun goede of kwade inborst, een paradijselijk, gelukzalig of hels, kwellend gevoel oproept. Hemel en hel' zijn daarom geen plaatsen, maar spirituele ontwikkelingsstaten van de ziel. - Sterk egoïstische, aan de aarde gebonden zielen worden ook verder getraind door reïncarnatie op andere materiële werelden of soms op onze aardse planeet.

10. naar het doel van volmaaktheid

Zielen die zich op aarde of in de wereld daarbuiten hebben laten zuiveren tot zuivere liefde voor God en hun naaste, bereiken altijd een nieuwe, gelukzalige werkelijkheid. Hun geestelijke visie en handelingsvermogen breidt zich uit in de drievoudig gegradeerde hemelen, overeenkomstig de zuiverheid en kracht van hun liefde. De gelukzaligheid van de vervolmaakten, die in staat is tot eindeloze toename, bestaat in steeds diepere kennis van God, steeds grotere liefde voor Hem en al Zijn schepselen, evenals in steeds effectievere samenwerking in het hoge werk van de schepping als de openbaring van al het zijn en leven.

Zelfs deze korte hints laten zien dat Lorbers geestelijke religie van de grootste breedte, eenheid en consistentie is. Het brengt een sublieme levensleer van de zuiverste liefde en hoogste kracht, waarin de Godheid, de Vader in Jezus, de hoeksteen vormt. Natuurlijk wordt de volheid en veelzijdigheid van de leer alleen onthuld door een grondige studie van de werken van Lorber. Ze bieden precies datgene waar de knapste koppen van onze generatie voor vechten: het vinden van een synthese tussen de leer van de Bijbel over verlossing en de ontwikkelingsideeën van de wetenschap.

Het resultaat is een verenigd christendom dat niet gebonden is aan een confessionele confessie en dat, door zijn ethos van liefde en de diepte van zijn kennis, in staat is om alle mensen te verenigen in een hooggestemde gemeenschap van geest en leven.

Stemmen uit kerkelijke kringen

De Lorber-literatuur heeft met haar 25 delen, waarvan sommige zeer omvangrijk zijn, al een oplage van meer dan een miljoen exemplaren bereikt.

En terwijl het in het verleden nauwelijks werd opgemerkt of direct werd afgewezen in kerkelijke kringen, kijken vandaag de dag, in de grote geloofscrisis en emotionele nood van onze tijd, steeds meer geestelijken er serieus naar; sommigen van hen zijn zelfs zeer onder de indruk.

De protestantse theoloog D. Dr. Kurt Hutten schrijft bijvoorbeeld: 'Dit wereldbeeld heeft diepte en kracht, omvat alle niveaus van het menselijk bestaan en de geschiedenis, bevat grote ideeën zoals die van de grote scheppingsmens en heeft op verbazingwekkende wijze geanticipeerd op moderne onderzoeksresultaten, zoals het oplossen van materie in energie en beweging in de atoomfysica.

In een tijd waarin de astronomie de dimensionale afmetingen van het universum tot onmetelijke proporties heeft uitgebreid, waarin onze aarde wordt gezien als een piepklein, onbeduidend stofje dat verloren rondzweeft in de ronde van zonnen en melkwegen, en waarin de mens zich bevindt in een ijskoude eenzaamheid en verlorenheid, kan Lorbers wereldbeeld een grote hulp zijn.... Het herstelt de waardigheid van de aarde en haar geschiedenis en heilsgeschiedenis, geeft het geloof een kosmische breedte, verweeft deze wereld en het hiernamaals, microkosmos en macrokosmos, prijst de liefde van God die de hele schepping doordringt en wijst mensen met dit alles een weg naar geborgenheid.

De katholieke theoloog Robert Ernst: '...Jakob Lorber schreef 25 delen in 24 jaar. Een monumentaal werk dat het bevattingsvermogen en het scheppend vermogen van de meest briljante filosoof, theoloog en schrijver te boven gaat.

De protestantse theoloog Hellmut von Schweinitz: 'Het fenomeen van Lorber afdoen met de interpretatie van de dieptepsychologie is geen overtuigende verklaring. Want wat in zijn geschriften aan de oppervlakte van het bewustzijn komt, zijn inzichten die niet kunnen voortkomen uit de sfeer van zijn beperkte menselijke kennis. Een mensenleven zou niet volstaan om ze te verwerven en alle creatieve verbeelding zou niet volstaan...

Het levenswerk van Lorber kan ook niet verklaard worden door filosofische of theologische speculaties. Bij hem, zoals bij alle profetische fenomenen, blijft er een onverklaarbaar residu...

Bij het onderzoeken van de vraag hoe de Nieuwe Openbaring en de Oude Openbaring bij elkaar passen, stelt de protestantse predikant Hermann Luger: "Beide staan op dezelfde goddelijke grond. Lorbers geschriften ademen absoluut een Bijbelse geest. Niet alleen de inhoud van zijn twee hoofdwerken 'Het grote evangelie van Johannes' en 'De Huishouding van God is Bijbels, ook zijn andere werken zijn in essentie Bijbels.

Veel uitspraken en toespraken van de Heer in het Grote Evangelie van Johannes zouden net zo goed in een van de vier Bijbelse evangeliën kunnen staan.

Het feit dat Lorber veel bevat dat volledig ontbreekt in de Bijbel, vooral in de vier evangeliën - zoals de verhandelingen van de Heer over de hemellichamen en de mysteries van de schepping - hoeft ons niet te verbazen en bewijst niets tegen het Bijbelse karakter van de Nieuwe Openbaring.

Het is alleen maar begrijpelijk dat Jezus in de drie jaar van zijn openbare activiteit veel meer gesproken en gedaan moet hebben dan in de evangeliën van de Schrift wordt verteld; en daarom geloven wij dat we het recht hebben om Gods Woord in de Nieuwe Openbaring net zo goed te zien als in de Bijbel. Voor ons zijn de Bijbel en de Nieuwe Openbaring twee even geldige fenomenen die uit één en dezelfde bron voortkomen en waarvan de ene nog meer waarde en betekenis krijgt door de andere.

Home    Zum Buch-Inh.-Verz. Jakob Lorber  |   Werken van Jakob Lorber  |   FAQ-Register  |   A-Z Thema´s