Jaloersheid, ook bij dieren en vogels !

Dat zij is bij wilde dieren, zoals leeuwen, tijgers, beren en andere, wanneer zij jongen hebben, is bekend; verder eveneens bij stieren, ook al zouden zij geen kalveren hebben. Het is het meest zichtbaar bij hanen, die voor hun kippen met de mededingers vechten tot aan de dood toe.

Dat deze een zodanige jaloezie hebben, komt omdat zij roemzuchtige minnaars zijn en de roem van die liefde duldt zijn weerga niet. Dat zij meer dan elk geslacht en soort van vogels roemzuchtige minnaars zijn, komt uit in hun houding, knikken, gang en gekraai.

Dat de roem van de eer bij mannen, zowel bij de minnaars als bij de niet-minnaars, de jaloezie veroorzaakt, verhoogt en prikkelt, is eerder bevestigd. [378-13 - Swedenborg]

Dat de jaloersheid bij mannen en mannen - echtgenoten anders is dan bij vrouwen en vrouwen – echtgenoten.

Maar die verschillen kunnen niet onderscheiden worden aangegeven, aangezien de jaloezie een andere is bij de echtlieden die elkaar geestelijk liefhebben, een andere bij echtlieden die elkaar slechts natuurlijk liefhebben, een andere bij echtlieden die ongelijk gezind zijn en een andere bij echtlieden waarvan de een de levensgeel onder het juk van gehoorzaamheid heeft gebracht.

De mannelijke en vrouwelijke vormen van jaloersheid zijn in zich beschouwd uiteenlopend, omdat zij van een andere oorsprong zijn. De oorsprong van de mannelijke vormen van jaloezie is in het verstand, maar die van de vrouwelijke in de wil. Toegevoegd aan het verstand van haar man; en daarom is de mannelijke jaloezie zoals een vlam van ontsteking en toorn, maar de vrouwelijke zoals een vuur, binnen de perken gehouden door een wisselende vrees, een wisselend gezicht op de echtgenoot, een wisselende inachtneming van haar eigen liefde en een wisselende voorzichtigheid om deze liefde niet voor de mannen -echtgenoten te openen door de jaloezie.

Zij verschillen omdat de vrouwen – echtgenoten liefden zijn en de mannen opnemenden. En het is nadelig voor de vrouwen – echtgenoten haar liefde te verkwisten bij de mannen, maar niet eender voor de opnemenden bij de vrouwen-echtgenoten.

Anders echter bij de geestelijken; bij dezen wordt de ijverzucht van de man overgedragen op de echtgenote naarmate de liefde van de echtgenote wordt overgedragen op de man en daarom verschijnt de ijverzucht van weerskanten eender aan zichzelf tegen de pogingen van de schender.

Maar de ijverzucht van de echtgenote wordt de man ingeblazen tegen de pogingen van de hoer -schendster en deze is zoals een smart die weent en het geweten ontstelt. [379-14-Swedenborg – bron: Swedenbogiana – tijdschrift voor Swedenborg publicaties – editie 114, juni 2021]

De eerste mens die jaloers was, was Kajin. Zijn offerrook dat niet naar de hemel omhoog steeg, en van zijn broer Abel wel. [HGt.01_020,14]

Hored in de oerperiode van de oerstamvaders noemt zichzelf een jaloers mens. [Het verhaal over de klanken van de muziek in de grot]. Dan komt de jaloerse Garbiël ter sprake, die wordt berispt door Abedam. Zo ook nog meerdere jaloerse personen.

Want wat is jaloezie anders dan het ontwaken van eigenliefde, zelfoverheersing en overheersing? De jaloerse man is niet jaloers omdat zijn uitverkoren object te weinig liefde heeft, maar alleen omdat hij zelf in zijn eis wordt ingekort en de waarde ervan te laag vindt in het object waarvan hij het hoogste respect verwacht. [GZ.02_117,10]

Vraag: Is dat niet de volkomen tegenovergestelde pool van de situatie waarin men zichzelf volledig zou moeten vergeten uit liefde voor de naaste, ongeacht het geslacht, om welwillend te zijn voor het welzijn van de naaste? [GZ.02_117,11]

Dus wie zichzelf kan verloochenen op dit meest netelige punt, zal des te gemakkelijker zijn om zichzelf te ontkennen op de andere minder netelige punten. Maar wie jaloers wordt en meteen de liefde met zijn geliefde breekt, haar in zijn hart vervloekt met minachting, wrok en woede en ook zijn rivaal tegenkomt, handelt al vanuit de hel, wat duidelijk de positieve pool voor hem vormt. [GS.02_118,07]

Petrus werd jaloers op Johannes omdat hij hem minder achtte dan zichzelf; Maar Johannes werd door Mij verdedigd...' [Ste.01_006,28]

Maar elke minnaar, als hij een echte minnaar is, is zeker jaloers, en vaak vanwege een kleinigheidje, omdat hij een echte minnaar is. Omdat liefde puur en puur wil zijn. Maar Ik ben altijd de grootste en puurste minnaar geweest! Daarom ben Ik enorm jaloers. En niemand zou Mij als in wezen moeten hebben, behalve degene die boven alles van Mij houdt! [HiG.02_43.03.16,12]

Nu beraadde de hogepriester zich een poosje; hij overlegde bij zichzelf: wat moet ik doen? Annas is verschrikkelijk jaloers vanwege die verloting van Maria, en. ..het advies van een jaloers man moet je nooit opvolgen! [JJ.01_011,01]

Het Kindje Jezus in Egypte zei: ‘Die vrouw was namelijk jaloers op Mij, toen Cyrenius Mij zijn liefde betuigde. Het is die jaloezie en die afgunst, die haar zo plotseling hebben gedood! Je moet Me verder liever maar niets vragen, maar laat haar in het kamertje op bed leggen; want ze is echt dood!' [JJ.01_188,34] 34.

Hij heeft mij weliswaar mijn jaloerse Tullia ontnomen, maar daarvoor in de plaats heeft Hij mij Zichzelf gegeven! [JJ.01_189,09]

Maar ze vond de dood door haar jaloersheid. [JJ.01_198,25]

Cyrenius zei over bepaalde inwoners van Ostracine: Jaloers, dat zijn ze! Van heimelijke verbittering weten ze niet wat te doen, alleen omdat ik jouw huis bezocht heb en hen in de steek liet. [JJ.01_241,22]

Ik zeg je, waar geen jaloezie is, is ook geen liefde!Ich sage euch, wo sich keine Eifersucht zeigt, da ist auch keine Liebe! [BM.01_124,07 = Hemel en hel]]

Daarnaast zijn er mensen die zelfmoord plegen uit jalousie om een maagd, welke buiten haar schuld een ander beter beviel dan de jaloerse man die haar bij iedere ontmoeting kwelde met allerlei verwijten en haar van ontrouw beschuldigde, iets wat nooit in haar was opgekomen. Zo iemand komt in het hiernamaals te voorschijn als het geraamte van een wolf, een hond of een haan omdat het karakter van deze dieren het verstand en de wil van zo'n jaloerse dwaas beheersten; als voorafgaande incarnatievormen bepaalden zij de eigenlijke, voornaamste karaktertrekken van zo'n ziel. Ook deze zelfmoordenaars zullen later zeer moeilijk tot enige levensvoleinding komen. [GEJ.04_152,06]

Ik zeg jullie: Op aarde is jammer genoeg naijver, - maar in de hemel zal daarvan eeuwig niets meer naar voren komen; want een afgunstig mens zal daar niet binnenkomen. [GEJ.06_236,10]

Zij, de jaloezie, is de ergste en meest verschrikkelijke hartstocht die alle andere betere eigenschappen van de vrouwelijke geest verdringt, en gecombineerd wordt met haat, woede en wraak, en het is zoals Ik eens zei in een van Mijn woorden: "Wil je Satan in eigen persoon zien, kijk dan maar naar een tevergeefs opgesmukte jongedame of een jaloerse vrouw!" [Lg.01_009,08]

Jaloersheid in het Latijn = ‘invidia’, in het Frans ‘jalousie’, in het Engels gelijkend op ‘jealousy’, in het Hebreeuws kinoh, kinah met de Hebreeuwse waarde 100-50-1-5.

UpToDate 2024-2025