Hahnemann, de grondlegger van de
Homeopathie
Dr. Samuel
Hahnemann, grondlegger van de
homeopathie [1755-1843]
[Hahnemann
werd geboren in Meißen in 1755] - In 1790 vestigde hij zich voor het eerst als
praktische arts. Er werd van hem gezegd dat hij een ingeving van God kreeg! ... 'Een gezond persoon die een medicijn
inneemt, wordt een patiënt met de specifieke symptomen van dat geneesmiddel! Als
de medicatie werd stopgezet, verdwenen de symptomen naderhand die door dat
middel werd veroorzaakt en keert de oude gezonde toestand weer terug. Dit wordt
‘geneesmiddeltest’ genoemd. Zijn grondprincipe was onder andere: ‘het soortgelijkende
wordt genezen met gelijksoortigs’. Homeopathie is een goddelijke natuurwet voor
genezing van zieke mensen en dat zal in de toekomst in haar de
basisprincipes niet veranderen.
Hahnemann:
‘alle homeopathische middelen kunnen jullie tot je nemen, maar als jullie niet het zuivere dieet daarbij betrekken met
de juiste levenswandel en de juiste levenswijze, dan werkt deze
therapie niet!’ [Red. dat geldt eveneens voor de
zonnekorrels!]
Hahnemann
zegt feitelijk ‘Ziekten zijn dynamische verstoringen van ons geestelijk
zielenleven, dat zich in gevoelens en werkzaamheden uit, dus geestelijke
verstoringen van ons welzijn". 'De mens bestaat uit datgene van wat hij
denkt, waar hij van houdt, en uit niets
anders'. Hij en Swedenborg en hun
leer over de ‘signaturen’ waren voor een groot deel verantwoordelijk over de
theorie van de ‘gelijksoortigheden’; Hahnemann stond in contact met Johann
Wolfgang Goethe.
Hahnenmann
noemde Swedenborg nooit in zijn uitgebreide geschriften. Er is geen bewijs dat
Hahnemann ooit verbonden was aan een kerkelijke organisatie, maar hij noemde
zijn werk wel een 'door God ingegeven filosofie'. Zijn geschriften geven een
vast getuigenis en geloof in de analogie of overeenstemming der natuurlijke
dingen met de geestelijke dingen. Hij voelde zich door God geïnspireerd - wat
in feite ook bepaalde uitspraken in zijn werken suggereert - maar hierbij
verwierp hij toch de persoon Jezus en bediende zich ook niet van een gelovige
evangelische taal…
Hij deed
niets anders en met succes. Men mag niet vergeten, dat hij in de tijd van
opheldering [Onderzoek- en Wetenschap] leefde, met andere woorden in een tijd
waarin de mensheid vooral de nadruk op de wetenschappelijk intellectuele
elite legde, en zich wilden bevrijdden van het kerkelijke juk, dat hun geest
al lang genoeg in de ban hield. Dus moet er wel tot op zekere hoogte ervan
begrepen worden, dat hij alles, wat te maken had met de conventionele
religiositeit, verwierp. Als
verstandelijk intellectueel mens had hij blijkbaar geen toegang tot de boodschap
van het hart, die Jezus verkondigde. Daarom schreef hij met twijfels over
"Bijbelse wonderen’, de fabels, en het bijgeloof ervan".
Wat voor
soort persoon was Hahnemann dus feitelijk? Hij had zeker een geloof in God,
zoals blijkt uit het volgende citaat. Hij schrijft: ‘Ik heb er een
gewetenskwestie van gemaakt om onbekende ziektes bij mijn lijdende broeders en
zusters met deze onbekende medicijnen te behandelen. Nee! het is een God, een
goede God, de goedheid en wijsheid Zelf!’
Emanuel
Swedenborg (Stockholm, 29 januari 1688 - Londen, 29 maart 1772)
Swedenborg leert dat de vorm en functie van de mens
(microkosmos) gemodelleerd is naar de geestelijke ware en hogere realiteit
(macrokosmos). Alles wat daar in de hogere wereld bestaat en gebeurt, wordt
weer weerspiegelt in de overeenstemmende gelijkenis welke in de aardse
realiteit bestaat. Dit idee van "overeenkomstige principes"
is heel erg oud en wordt volgens Swedenborg op verschillende manieren in de
alchemistische traditie teruggevonden. [bijv.: bij Paracelsus]
Swedenborgs
leer der analogieën [de leer der overeenkomsten] is dus van fundamenteel belang,
want hij beschouwt het
universum als een mystiek symbolisch systeem, dat een brug vormt tussen de
geestelijke wereld en de
materiële wereld en dat in een goddelijk licht kan worden geplaatst, zij het
wel in verschillende graden. Het is
een universeel symboliek waarin alles wat zichtbaar is in de natuurlijke
buitenwereld, een geestelijk equivalent in de binnenwereld heeft.
De Swedenborgianen zagen al direct in de
leer der overeenkomsten een goddelijke natuurwet, die van oudsher heeft
bestaan. Deze leer staat
centraal in de theorie waarin Swedenborg de geestelijke wereld verbindt met de
materiële werkelijkheid. De volgelingen van Swedenborg vonden in de
homeopathie van Hahnemann een wetenschappelijk systeem dat qua in de begrippen
der geneeskunde exact met de principes van deze leer overeenkomt.
Swedenborg:
‘alle ziekten in de mens hebben een analoge overeenstemming met de geestelijke
wereld; uit deze opvatting kan gezien worden, dat ziektes ook een
overeenstemming hebben met de geestelijke wereld, maar met de onzuivere sfeer
daar." (HG 5712).
Swedenborg
in EL328: ‘De wijsheid van de Ouden zagen in de geest de oorzaak van de
materie’. De moderne tijd ziet echter de materie als de oorzaak van de geest en
ontkent elke vorm van metafysica. "... de fysieke dood heeft helemaal geen
invloed op de innerlijke mens, het is slechts een verplaatsing [overdracht] van
de mens vanuit het aardse naar een andere, geestelijke bestaanswijze".
Swedenborg:
"De mens is mens door zijn wil en verstand!" Wat gebeurt er met de
innerlijke mens van een Alzheimerpatiënt,
wanneer de innerlijke (hier zieke) mens zijn lichaam verlaat?
Wat
blijkbaar een 'genezing' voor het lichaam is, dat wordt tot onheil voor de innerlijke eeuwige mens. De mens wil een plezierig,
aangenaam uiterlijk leven hebben - en daar passen deze vervelende ziekten of
een gemene huiduitslag, enz. zeker niet
bij’.
Dr. James Tyler Kent, homeopathische arts
[1849 – 1916]
Van dit
laatste komt de uitspraak van Kent:
‘mijn gehele leer is gebaseerd op
Hahnemann en Swedenborg; hun beide leer lopen er volledig mee parallel. Wat
Hahnemann voor ziekte omschrijft, dat formuleert Swedenborg als een algemene
wet: ‘wat wij hier zien, dat zijn slechts oorzakelijke uitwerkingen, welke in
het geestelijke of in het onzichtbare liggen.
De beroemde homeopathische arts, dr. Kent was erg onder de indruk van de
Swedenborgiaanse literatuur. Hij las alles wat hij kon van en over
Swedenborg en ontdekte, dat de Goddelijke waarheden [theologie] de homeopathie
perfect uitlegde. Kent legde alle analogieën van Swedenborg uit; hij
koppelde de daarmee gelijkende overeenkomsten van Hahnemann’s theorieën in de
taal van Swedenborg.
De
zogenaamde 'Kentsche serie van potentieschreden’ [stapsgewijze verdunningen] is
eveneens gebaseerd op een aanzienlijk deel van Swedenborgs werken. Dit had het
idee van een complex denkbeeld van de oneindigheid,
ervan uitgaande, dat men deze oneindigheid geleidelijk moet benaderen. Het pad
naar de oneindigheid verloopt in bepaalde fasen of gradaties. Volgens Kent
hebben potenties hun aangrijppunt in een ziek lichaam dat in overeenstemming is
met de mate van de verdunning. [Red. ook stapsgewijze verdunningen]. De hoogste
potenties bereiken het middelniveau (hersenen), het hoogste niveau bereikt de
ziel. In dit idee worden de potenties gezien als vormen van geestelijke
energie, een gedachte, die in de klassieke homeopathie gebruikelijk is.
Kent:
"Als de innerlijke mens ziek is, is het slechts een kwestie van tijd,
totdat de ziekte toeslaat in het
lichaam., omdat de innerlijke mens de uiterlijke mens vormt. "Ziekten
komen overeen met de neigingen van de mens, en de ziekten van de huidige
mensheid zijn uiterlijke uitdrukkingen van de innerlijke leefwijze der
mensheid. Het beeld van zijn eigen innerlijkheid wordt dus onthuld via zijn
ziekte." Kent schrijft: "Als alleen het uiterlijke van de mens wordt
beïnvloed, dan wordt zijn levenskracht slechts tijdelijk verstoord." Kent
becommentarieerde als volgt de genezingswet van Hering: “De binnenste mens
bestaat uit wil, geest en geheugen, en deze beïnvloeden het fysieke organisme.
De fysieke organen corresponderen met de innerlijke mens, zijn wil en geest.
(Dit
is in overeenstemming met de “leergradaties” van Swedenborg). Ten slotte
schrijft Kent in zijn ‘Lesser Writings’: "Vanwege mijn bekendheid met
Swedenborg realiseerde ik me, dat de uit het Woord van God tevoorschijn
gebrachte overeenstemmingen overeenkomt met alles van wat ik heb
meegemaakt."
Bovendien
zou Kent hebben gezegd: "Mijn hele leer is gegrondvest op Hahnemann en
Swedenborg; hun leer komt ermee precies overeen. Wanneer de wil en de geest op
deze volgorde samenwerken, is de persoon gezond.
Kent:"
Zoals het innerlijke is, zo is ook het uiterlijke, en het uiterlijke kan
slechts zodanig zijn zoals de uitwerkingen van het innerlijke zijn’. De hele
natuurlijke wereld komt overeen met de geestelijke wereld!' [HH89].
Dr. Constantin Hering, homeopathische arts [1800-1880]
Hering was de 'vader’ van de Amerikaanse
homeopathie. Hij las graag de boeken van Swedenborg.
De relatie
tot de homeopathie was Swedenborg onbekend was, omdat hij immers vóór Hahnemann
leefde. Een andere en ook zeer prominent en beroemde homeopaat is William Boericke en in deze tijd de Italiaanse
arts dr. George Vithoulkas.
Homeopathie
is dus een goddelijke natuurwet voor de genezing van zieke mensen en zij zal
zich in de toekomst in haar basisprincipes niet veranderen. De ziel = anima.
Het lichaam denk niet, wel de ziel, omdat deze geestelijk is. De ziel van de
mens, over wiens onsterfelijkheid velen geschreven hebben, dat is zijn geest.
Want alles wat in de mens leeft en tot zijn geest behoort en het lichaam
daardoor dient – is net als een hulpmiddel van een bewegende levenskracht. Dienovereenkomstig is ziekte datgene, die
de levenskracht verstoort.
Bronvermelding: http://www.thomasnoack.ch/ThN/Buecher/Sekundaerliteratur_MitThN/SweHomoeo_USIS_A5_komprimiert.pdf
bron: Jakob-Lorber-Bulletin-International,
03-2020, nr. 51: www.zelfbeschouwing.info
UpToDate 2022