Hahnemann, de grondlegger
van de Homeopathie
Dr. Samuel Hahnemann, grondlegger van de homeopathie [1755-1843]
[Hahnemann werd geboren in Meißen
in 1755] - In 1790 vestigde hij zich voor het eerst als praktische arts. Er
werd van hem gezegd dat hij een ingeving
van God kreeg! ... 'Een gezond persoon
die een medicijn inneemt, wordt een patiënt met de specifieke symptomen van dat
geneesmiddel! Als de medicatie werd stopgezet, verdwenen de symptomen
naderhand die door dat middel werd veroorzaakt en keert de oude gezonde
toestand weer terug. Dit wordt ‘geneesmiddeltest’ genoemd. Zijn grondprincipe
was onder andere: ‘het soortgelijkende wordt genezen met gelijksoortigs’.
Homeopathie is een goddelijke natuurwet voor genezing van zieke mensen en dat
zal in de toekomst in haar de basisprincipes
niet veranderen.
Hahnemann: ‘alle homeopathische middelen kunnen
jullie tot je nemen, maar als jullie niet het
zuivere dieet daarbij betrekken met de juiste
levenswandel en de juiste
levenswijze, dan werkt deze therapie niet!’ [Red. dat geldt
eveneens voor de zonnekorrels!]
Hahnemann zegt feitelijk ‘Ziekten zijn
dynamische verstoringen van ons geestelijk zielenleven, dat zich in gevoelens
en werkzaamheden uit, dus geestelijke verstoringen van ons welzijn". 'De
mens bestaat uit datgene van wat hij denkt, waar hij van houdt, en uit niets anders'. Hij en Swedenborg en
hun leer over de ‘signaturen’ waren voor een groot deel verantwoordelijk over
de theorie van de ‘gelijksoortigheden’; Hahnemann
stond in contact met Johann Wolfgang Goethe.
Hahnenmann noemde Swedenborg
nooit in zijn uitgebreide geschriften. Er is geen bewijs dat Hahnemann ooit verbonden was aan een kerkelijke
organisatie, maar hij noemde zijn werk wel een 'door God ingegeven filosofie'.
Zijn geschriften geven een vast getuigenis en geloof in de analogie of
overeenstemming der natuurlijke dingen met de geestelijke dingen. Hij voelde
zich door God geďnspireerd - wat in feite ook bepaalde uitspraken in zijn
werken suggereert - maar hierbij verwierp hij toch de persoon Jezus en bediende
zich ook niet van een gelovige evangelische taal…
Hij deed
niets anders en met succes. Men mag niet vergeten, dat hij in de tijd van
opheldering [Onderzoek- en Wetenschap] leefde, met andere woorden in een tijd
waarin de mensheid vooral de nadruk op de wetenschappelijk intellectuele
elite legde, en zich wilden bevrijdden van het kerkelijke juk, dat hun geest
al lang genoeg in de ban hield. Dus moet er wel tot op zekere hoogte ervan
begrepen worden, dat hij alles, wat te maken had met de conventionele
religiositeit, verwierp. Als
verstandelijk intellectueel mens had hij blijkbaar geen toegang tot de boodschap
van het hart, die Jezus verkondigde. Daarom schreef hij met twijfels over
"Bijbelse wonderen’, de fabels, en het bijgeloof ervan".
Wat voor
soort persoon was Hahnemann dus feitelijk? Hij had
zeker een geloof in God, zoals blijkt uit het volgende citaat. Hij schrijft:
‘Ik heb er een gewetenskwestie van gemaakt om onbekende ziektes bij mijn
lijdende broeders en zusters met deze onbekende medicijnen te behandelen. Nee!
het is een God, een goede God, de goedheid en wijsheid Zelf!’
Emanuel
Swedenborg (Stockholm, 29 januari 1688 - Londen, 29 maart 1772)
Swedenborg
leert dat de vorm en
functie van de mens (microkosmos) gemodelleerd is naar de geestelijke ware en
hogere realiteit (macrokosmos). Alles wat daar in de hogere wereld bestaat en
gebeurt, wordt weer weerspiegelt in de overeenstemmende gelijkenis welke in de
aardse realiteit bestaat. Dit idee van "overeenkomstige
principes" is heel erg oud en wordt volgens Swedenborg
op verschillende manieren in de alchemistische traditie teruggevonden. [bijv.:
bij Paracelsus]
Swedenborgs leer der analogieën [de leer der
overeenkomsten] is dus van fundamenteel belang, want hij beschouwt het universum als een mystiek
symbolisch systeem, dat een brug vormt tussen de geestelijke wereld en de materiële wereld en dat in een
goddelijk licht kan worden geplaatst, zij het wel in verschillende graden. Het is een universeel symboliek waarin
alles wat zichtbaar is in de natuurlijke buitenwereld, een geestelijk
equivalent in de binnenwereld heeft.
De Swedenborgianen
zagen al direct in de leer der overeenkomsten een goddelijke natuurwet, die van
oudsher heeft bestaan. Deze
leer staat centraal in de theorie waarin Swedenborg
de geestelijke wereld verbindt met de materiële werkelijkheid. De
volgelingen van Swedenborg vonden in de homeopathie
van Hahnemann een wetenschappelijk systeem dat qua in
de begrippen der geneeskunde exact met de principes van deze leer overeenkomt.
Swedenborg: ‘alle ziekten in de mens hebben een
analoge overeenstemming met de geestelijke wereld; uit deze opvatting kan
gezien worden, dat ziektes ook een overeenstemming hebben met de geestelijke
wereld, maar met de onzuivere sfeer daar." (HG 5712).
Swedenborg in EL328: ‘De wijsheid van de Ouden
zagen in de geest de oorzaak van de materie’. De moderne tijd ziet echter de
materie als de oorzaak van de geest en ontkent elke vorm van metafysica.
"... de fysieke dood heeft helemaal geen invloed op de innerlijke mens,
het is slechts een verplaatsing [overdracht] van de mens vanuit het aardse naar
een andere, geestelijke bestaanswijze".
Swedenborg: "De mens is mens door zijn wil
en verstand!" Wat gebeurt er met de innerlijke mens van een
Alzheimerpatiënt, wanneer de innerlijke
(hier zieke) mens zijn lichaam verlaat?
Wat
blijkbaar een 'genezing' voor het lichaam is, dat wordt tot onheil voor de innerlijke eeuwige mens. De mens wil een
plezierig, aangenaam uiterlijk leven hebben - en daar passen deze vervelende
ziekten of een gemene huiduitslag, enz.
zeker niet bij’.
Dr. James Tyler Kent, homeopathische arts
[1849 – 1916]
Van dit
laatste komt de uitspraak van Kent:
‘mijn gehele leer is gebaseerd op Hahnemann en Swedenborg; hun
beide leer lopen er volledig mee parallel. Wat Hahnemann
voor ziekte omschrijft, dat formuleert Swedenborg als
een algemene wet: ‘wat wij hier zien, dat zijn slechts oorzakelijke
uitwerkingen, welke in het geestelijke of in het onzichtbare liggen.
De beroemde homeopathische arts, dr. Kent was erg onder de indruk van de Swedenborgiaanse literatuur. Hij las alles wat hij kon
van en over Swedenborg en ontdekte, dat de Goddelijke
waarheden [theologie] de homeopathie perfect uitlegde. Kent legde alle
analogieën van Swedenborg uit; hij koppelde de
daarmee gelijkende overeenkomsten van Hahnemann’s theorieën
in de taal van Swedenborg.
De
zogenaamde 'Kentsche serie van potentieschreden’
[stapsgewijze verdunningen] is eveneens gebaseerd op een aanzienlijk deel van Swedenborgs werken. Dit had het idee van een complex
denkbeeld van de oneindigheid, ervan
uitgaande, dat men deze oneindigheid geleidelijk moet benaderen. Het pad naar
de oneindigheid verloopt in bepaalde fasen of gradaties. Volgens Kent hebben
potenties hun aangrijppunt in een ziek lichaam dat in overeenstemming is met de
mate van de verdunning. [Red. ook stapsgewijze verdunningen]. De hoogste
potenties bereiken het middelniveau (hersenen), het hoogste niveau bereikt de
ziel. In dit idee worden de potenties gezien als vormen van geestelijke
energie, een gedachte, die in de klassieke homeopathie gebruikelijk is.
Kent:
"Als de innerlijke mens ziek is, is het slechts een kwestie van tijd,
totdat de ziekte toeslaat in het
lichaam., omdat de innerlijke mens de uiterlijke mens vormt. "Ziekten
komen overeen met de neigingen van de mens, en de ziekten van de huidige
mensheid zijn uiterlijke uitdrukkingen van de innerlijke leefwijze der
mensheid. Het beeld van zijn eigen innerlijkheid wordt dus onthuld via zijn
ziekte." Kent schrijft: "Als alleen het uiterlijke van de mens wordt
beďnvloed, dan wordt zijn levenskracht slechts tijdelijk verstoord." Kent
becommentarieerde als volgt de genezingswet van Hering:
“De binnenste mens bestaat uit wil, geest en geheugen, en deze beďnvloeden het
fysieke organisme. De fysieke organen corresponderen met de innerlijke mens,
zijn wil en geest.
(Dit
is in overeenstemming met de “leergradaties” van Swedenborg).
Ten slotte schrijft Kent in zijn ‘Lesser Writings’: "Vanwege mijn bekendheid met Swedenborg realiseerde ik me, dat de uit het Woord van God
tevoorschijn gebrachte overeenstemmingen overeenkomt met alles van wat ik heb
meegemaakt."
Bovendien
zou Kent hebben gezegd: "Mijn hele leer is gegrondvest op Hahnemann en Swedenborg; hun leer
komt ermee precies overeen. Wanneer de wil en de geest op deze volgorde
samenwerken, is de persoon gezond.
Kent:"
Zoals het innerlijke is, zo is ook het uiterlijke, en het uiterlijke kan
slechts zodanig zijn zoals de uitwerkingen van het innerlijke zijn’. De hele
natuurlijke wereld komt overeen met de geestelijke wereld!' [HH89].
Dr. Constantin Hering, homeopathische
arts [1800-1880]
Hering was de 'vader’ van de Amerikaanse
homeopathie. Hij las graag de boeken van Swedenborg.
De relatie
tot de homeopathie was Swedenborg onbekend was, omdat
hij immers vóór Hahnemann leefde. Een andere en ook
zeer prominent en beroemde homeopaat is William Boericke en in deze tijd de
Italiaanse arts dr. George Vithoulkas.
Homeopathie
is dus een goddelijke natuurwet voor de genezing van zieke mensen en zij zal
zich in de toekomst in haar basisprincipes niet veranderen. De ziel = anima. Het
lichaam denk niet, wel de ziel, omdat deze geestelijk is. De ziel van de mens,
over wiens onsterfelijkheid velen geschreven hebben, dat is zijn geest. Want
alles wat in de mens leeft en tot zijn geest behoort en het lichaam daardoor
dient – is net als een hulpmiddel van een bewegende
levenskracht. Dienovereenkomstig is ziekte
datgene, die de levenskracht
verstoort.
Bronvermelding: http://www.thomasnoack.ch/ThN/Buecher/Sekundaerliteratur_MitThN/SweHomoeo_USIS_A5_komprimiert.pdf
UpToDate 2023-2024