Hahnemann, de grondlegger van de Homeopathie

Dr. Samuel Hahnemann, grondlegger van de homeopathie [1755-1843]

[Hahnemann werd geboren in Meißen in 1755] - In 1790 vestigde hij zich voor het eerst als praktische arts. Er werd van hem gezegd dat hij een ingeving van God kreeg! ... 'Een gezond persoon die een medicijn inneemt, wordt een patiënt met de specifieke symptomen van dat geneesmiddel! Als de medicatie werd stopgezet, verdwenen de symptomen naderhand die door dat middel werd veroorzaakt en keert de oude gezonde toestand weer terug. Dit wordt ‘geneesmiddeltest’ genoemd. Zijn grondprincipe was onder andere: ‘het soortgelijkende wordt genezen met gelijksoortigs’. Homeopathie is een goddelijke natuurwet voor genezing van zieke mensen en dat zal in de toekomst in haar de basisprincipes niet veranderen.

Hahnemann: ‘alle homeopathische middelen kunnen jullie tot je nemen, maar als jullie niet het zuivere dieet daarbij betrekken met de juiste levenswandel en de juiste levenswijze, dan werkt deze therapie niet!’ [Red. dat geldt eveneens voor de zonnekorrels!]

Hahnemann zegt feitelijk ‘Ziekten zijn dynamische verstoringen van ons geestelijk zielenleven, dat zich in gevoelens en werkzaamheden uit, dus geestelijke verstoringen van ons welzijn". 'De mens bestaat uit datgene van wat hij denkt, waar hij van houdt, en uit niets anders'. Hij en Swedenborg en hun leer over de ‘signaturen’ waren voor een groot deel verantwoordelijk over de theorie van de ‘gelijksoortigheden’; Hahnemann stond in contact met Johann Wolfgang Goethe.

Hahnenmann noemde Swedenborg nooit in zijn uitgebreide geschriften. Er is geen bewijs dat Hahnemann ooit verbonden was aan een kerkelijke organisatie, maar hij noemde zijn werk wel een 'door God ingegeven filosofie'. Zijn geschriften geven een vast getuigenis en geloof in de analogie of overeenstemming der natuurlijke dingen met de geestelijke dingen. Hij voelde zich door God geïnspireerd - wat in feite ook bepaalde uitspraken in zijn werken suggereert - maar hierbij verwierp hij toch de persoon Jezus en bediende zich ook niet van een gelovige evangelische taal…

Hij deed niets anders en met succes. Men mag niet vergeten, dat hij in de tijd van opheldering [Onderzoek- en Wetenschap] leefde, met andere woorden in een tijd waarin de mensheid vooral de nadruk op de wetenschappelijk intellectuele elite legde, en zich wilden bevrijdden van het kerkelijke juk, dat hun geest al lang genoeg in de ban hield. Dus moet er wel tot op zekere hoogte ervan begrepen worden, dat hij alles, wat te maken had met de conventionele religiositeit, verwierp. Als verstandelijk intellectueel mens had hij blijkbaar geen toegang tot de boodschap van het hart, die Jezus verkondigde. Daarom schreef hij met twijfels over "Bijbelse wonderen’, de fabels, en het bijgeloof ervan".

Wat voor soort persoon was Hahnemann dus feitelijk? Hij had zeker een geloof in God, zoals blijkt uit het volgende citaat. Hij schrijft: ‘Ik heb er een gewetenskwestie van gemaakt om onbekende ziektes bij mijn lijdende broeders en zusters met deze onbekende medicijnen te behandelen. Nee! het is een God, een goede God, de goedheid en wijsheid Zelf!’

Emanuel Swedenborg (Stockholm, 29 januari 1688 - Londen, 29 maart 1772)

Swedenborg leert dat de vorm en functie van de mens (microkosmos) gemodelleerd is naar de geestelijke ware en hogere realiteit (macrokosmos). Alles wat daar in de hogere wereld bestaat en gebeurt, wordt weer weerspiegelt in de overeenstemmende gelijkenis welke in de aardse realiteit bestaat. Dit idee van "overeenkomstige principes" is heel erg oud en wordt volgens Swedenborg op verschillende manieren in de alchemistische traditie teruggevonden. [bijv.: bij Paracelsus]

Swedenborgs leer der analogieën [de leer der overeenkomsten] is dus van fundamenteel belang, want hij beschouwt het universum als een mystiek symbolisch systeem, dat een brug vormt tussen de geestelijke wereld en de materiële wereld en dat in een goddelijk licht kan worden geplaatst, zij het wel in verschillende graden. Het is een universeel symboliek waarin alles wat zichtbaar is in de natuurlijke buitenwereld, een geestelijk equivalent in de binnenwereld heeft.

De Swedenborgianen zagen al direct in de leer der overeenkomsten een goddelijke natuurwet, die van oudsher heeft bestaan. Deze leer staat centraal in de theorie waarin Swedenborg de geestelijke wereld verbindt met de materiële werkelijkheid. De volgelingen van Swedenborg vonden in de homeopathie van Hahnemann een wetenschappelijk systeem dat qua in de begrippen der geneeskunde exact met de principes van deze leer overeenkomt.

Swedenborg: ‘alle ziekten in de mens hebben een analoge overeenstemming met de geestelijke wereld; uit deze opvatting kan gezien worden, dat ziektes ook een overeenstemming hebben met de geestelijke wereld, maar met de onzuivere sfeer daar." (HG 5712).

Swedenborg in EL328: ‘De wijsheid van de Ouden zagen in de geest de oorzaak van de materie’. De moderne tijd ziet echter de materie als de oorzaak van de geest en ontkent elke vorm van metafysica. "... de fysieke dood heeft helemaal geen invloed op de innerlijke mens, het is slechts een verplaatsing [overdracht] van de mens vanuit het aardse naar een andere, geestelijke bestaanswijze".

Swedenborg: "De mens is mens door zijn wil en verstand!" Wat gebeurt er met de innerlijke mens van een Alzheimerpatiënt, wanneer de innerlijke (hier zieke) mens zijn lichaam verlaat?

Wat blijkbaar een 'genezing' voor het lichaam is, dat wordt tot onheil voor de innerlijke eeuwige mens. De mens wil een plezierig, aangenaam uiterlijk leven hebben - en daar passen deze vervelende ziekten of een gemene huiduitslag, enz. zeker niet bij’.

Dr. James Tyler Kent, homeopathische arts [1849 – 1916]

Van dit laatste komt de uitspraak van Kent: ‘mijn gehele leer is gebaseerd op Hahnemann en Swedenborg; hun beide leer lopen er volledig mee parallel. Wat Hahnemann voor ziekte omschrijft, dat formuleert Swedenborg als een algemene wet: ‘wat wij hier zien, dat zijn slechts oorzakelijke uitwerkingen, welke in het geestelijke of in het onzichtbare liggen.

De beroemde homeopathische arts, dr. Kent was erg onder de indruk van de Swedenborgiaanse literatuur. Hij las alles wat hij kon van en over Swedenborg en ontdekte, dat de Goddelijke waarheden [theologie] de homeopathie perfect uitlegde. Kent legde alle analogieën van Swedenborg uit; hij koppelde de daarmee gelijkende overeenkomsten van Hahnemann’s theorieën in de taal van Swedenborg.

De zogenaamde 'Kentsche serie van potentieschreden’ [stapsgewijze verdunningen] is eveneens gebaseerd op een aanzienlijk deel van Swedenborgs werken. Dit had het idee van een complex denkbeeld van de oneindigheid, ervan uitgaande, dat men deze oneindigheid geleidelijk moet benaderen. Het pad naar de oneindigheid verloopt in bepaalde fasen of gradaties. Volgens Kent hebben potenties hun aangrijppunt in een ziek lichaam dat in overeenstemming is met de mate van de verdunning. [Red. ook stapsgewijze verdunningen]. De hoogste potenties bereiken het middelniveau (hersenen), het hoogste niveau bereikt de ziel. In dit idee worden de potenties gezien als vormen van geestelijke energie, een gedachte, die in de klassieke homeopathie gebruikelijk is.

Kent: "Als de innerlijke mens ziek is, is het slechts een kwestie van tijd, totdat de ziekte toeslaat in het lichaam., omdat de innerlijke mens de uiterlijke mens vormt. "Ziekten komen overeen met de neigingen van de mens, en de ziekten van de huidige mensheid zijn uiterlijke uitdrukkingen van de innerlijke leefwijze der mensheid. Het beeld van zijn eigen innerlijkheid wordt dus onthuld via zijn ziekte." Kent schrijft: "Als alleen het uiterlijke van de mens wordt beïnvloed, dan wordt zijn levenskracht slechts tijdelijk verstoord." Kent becommentarieerde als volgt de genezingswet van Hering: “De binnenste mens bestaat uit wil, geest en geheugen, en deze beïnvloeden het fysieke organisme. De fysieke organen corresponderen met de innerlijke mens, zijn wil en geest.

(Dit is in overeenstemming met de “leergradaties” van Swedenborg). Ten slotte schrijft Kent in zijn ‘Lesser Writings’: "Vanwege mijn bekendheid met Swedenborg realiseerde ik me, dat de uit het Woord van God tevoorschijn gebrachte overeenstemmingen overeenkomt met alles van wat ik heb meegemaakt."

Bovendien zou Kent hebben gezegd: "Mijn hele leer is gegrondvest op Hahnemann en Swedenborg; hun leer komt ermee precies overeen. Wanneer de wil en de geest op deze volgorde samenwerken, is de persoon gezond.

Kent:" Zoals het innerlijke is, zo is ook het uiterlijke, en het uiterlijke kan slechts zodanig zijn zoals de uitwerkingen van het innerlijke zijn’. De hele natuurlijke wereld komt overeen met de geestelijke wereld!' [HH89].

Dr. Constantin Hering, homeopathische arts [1800-1880]

Hering was de 'vader’ van de Amerikaanse homeopathie. Hij las graag de boeken van Swedenborg.

De relatie tot de homeopathie was Swedenborg onbekend was, omdat hij immers vóór Hahnemann leefde. Een andere en ook zeer prominent en beroemde homeopaat is William Boericke en in deze tijd de Italiaanse arts dr. George Vithoulkas.

Homeopathie is dus een goddelijke natuurwet voor de genezing van zieke mensen en zij zal zich in de toekomst in haar basisprincipes niet veranderen. De ziel = anima. Het lichaam denk niet, wel de ziel, omdat deze geestelijk is. De ziel van de mens, over wiens onsterfelijkheid velen geschreven hebben, dat is zijn geest. Want alles wat in de mens leeft en tot zijn geest behoort en het lichaam daardoor dient – is net als een hulpmiddel van een bewegende levenskracht. Dienovereenkomstig is ziekte datgene, die de levenskracht verstoort.

Bronvermelding: http://www.thomasnoack.ch/ThN/Buecher/Sekundaerliteratur_MitThN/SweHomoeo_USIS_A5_komprimiert.pdf

bron: Jakob-Lorber-Bulletin-International, 03-2020, nr. 51: www.zelfbeschouwing.info

UpToDate 2022