Staat
homeopathie in de Bijbel beschreven?
Over de
homeopathie heeft de Heer via Gottfried Mayerhofer, een goede verklaring
gegeven. Met de afdwaling van deze wegen ontstonden er wat kenmerken, die het
gezonde leven van de mens bedreigden.
Hoe verder de mensen echter van de
oerwetten afweken, des te minder hielpen hen de eenvoudige, natuurlijke middelen om
hun gezondheid te herstellen; ze moesten met steeds meer inspanning zoeken,
omdat de eenvoudig werkende middelen niet meer voldoende waren.
Zo zakten de mensen weg,
verkortten hun leven en vergrootten door eigen schuld hun lijden. Daarmee werd langzamerhand datgene, wat in vroeger tijd ieder met de
natuur verbonden mens uit zichzelf wist, nu tot wetenschap van enkelingen, die
zich geheel aan de geneeskunde wijdden.
De eerste en gemakkelijkste
geneesmethode houdt in, uit de voedingsmiddelen datgene te zoeken, wat ziekten
geneest. En omdat de mensen meestal door het onmatig gebruik van spijzen en
dranken ziek werden, zocht men de overeenkomstige geneesmiddelen dus ook op het
gebied van de voeding. Zo
ontstond de ‘geneeskunde van
de materie’, tegenwoordig
‘allopathie’ genoemd.
Het materiële maakt de mens ziek, het materiële moest hen weer gezond maken. Doordat de mensen zelf materieel waren geworden,
correspondeerde in die toestand deze geneesmethode het best met het organisme
van het grofstoffelijke lichaam, waarbij over het algemeen door het juiste
inzicht in het wezen van afzonderlijke kruiden enz. de materie van het lichaam
weer net zolang hersteld werd, tot
de mensen zich
materieel opnieuw ruïneerden.
Zo is ook tegenwoordig deze
geneesmethode het meest verbreid, en het is de methode, die artsen en patiënten
voor het moment(!) het gemakkelijkst helpt.
Hoe meer de mensheid echter in het
materiële wegzakte en hoe gecompliceerder hun vroeger zo eenvoudige leefwijze
werd, des te minder waren de genoemde geneesmiddelen in staat een door wanorde
ontredderd organisme weer op te richten. Daarom greep men naar vergiften, die
nu moesten vervangen wat de zachte, balsemachtige kruiden als milde,
onschuldige middelen niet meer voor elkaar konden krijgen.
Als
er nu bij de allopathische behandeling zoveel mensen sterven, en als er door
het genezen van één ziekte tien andere in het lichaam van de lijdende worden
gebracht - ziekten, de mettertijd weer naar voren moeten komen - is het
natuurlijk, dat de levensduur van het
menselijke geslacht steeds verder afneemt en de nakomelingen van verzwakte
ouders steeds zieker worden.
Midden
in dit materiële verval zijn er mannen opgestaan, die een andere geneesmethode
ontdekten, die niet op het lichamelijke organisme, maar op dat van de ziel inwerkt. Door een hogere potentie,
de zielenkracht, moet het evenwicht in het organisme van het materiële lichaam weer
hersteld worden.
Deze
‘zielengeneeskunde’ werd bekend en verbreid onder de naam ‘homeopathie’ [zielengeneeskunde!].
Hierbij werkt de ziel tot haar genezing juist met dezelfde middelen in een zeer
lage dosis, die in een grote dosis de ziekte veroorzaakten. Waardoor komt dit
effect? Omdat in Gods natuur niets op zichzelf schadelijk is, maar de oorzaak
van het nuttig of schadelijk werken alleen ligt in de manier waarop het wordt
gegeven. In de kwantiteit [de hoeveelheid] en de kwaliteit [de essentie] ligt
de basis, waarbij hetzelfde oftewel nut
of schadebrengend is.
Zie, het water is zeker niet schadelijk, wanneer het in de
juiste mate wordt gebruikt, maar in overvloed besteedt, brengt het jullie de dood
en zo meer.
Bij
de geneesmiddelen van de homeopathie werkt niet het grofstoffelijke, maar
alleen het geestelijke van de
materie. Dit heeft veel verwantschap met die stoffen, waaruit de ziel van de mens
en ook van het dier is samengesteld. En als er bij ziekten de een of andere stof ontbreekt,
wordt homeopathisch (dus substantieel;) datgene, wat de ziel ontbreekt, weer
aangevuld, en door de kracht daarvan wordt
ook de wanorde van het lichaam opgeheven. Als de genezers van de materie
(de allopathische artsen) er ook maar enigszins aandacht voor hadden, zouden ze
uit de werking van bepaalde homeopathische middelen gemakkelijk datgene kunnen
ontdekken, wat bij hun grofstoffelijke behandelwijze voor het menselijke
organisme niet genezend, maar schadelijk is! Maar helaas zijn deze ‘dokters’ zo
afgunstig en ontoegankelijk voor elk verweer, dat zelfs Mijn eigen
terechtwijzing hen niet op een beter standpunt kan brengen. Door de homeopathie
krijgt de ziel haar kracht terug. Ze vult het ontbrekende aan en werkt daar op zielenniveau,
waar de allopaath zijn doel materieel tracht te bereiken.
De werkingen en de tijd, waarin een en
ander mogelijk is, zoals bij de naweeën van een bepaald ziektegeval, waarbij
signalen afgegeven worden om bij een methode een andere wijze van behandeling
de voorkeur te geven.
Ieder
mens volgt daarbij zijn eigen overtuiging en laat zich daardoor juist
informeren, of er bij hem zelfs meer materie dan wel geest is! Naast de
homeopathie staat de ‘heliopathie’ of de ‘zonnegeneeskunde’ het dichtst bij de homeopathie.
De zonnekuur is een manier om de
verstoorde relaties van het menselijk organisme door middel van het zonlicht
weer te repareren, hetzij in materieel
gebonden vorm, of door de directe
inwerking van licht op de lijder. [bron: Bachbloesems volgens Bach en Lorber: http://www.e-wi.info/pdf/Buch_24.pdf
Deze manier van genezen, heb Ik jullie preciezer laten beschrijven
[Zongeneesmiddelen door Jakob Lorber] en jullie kennen voor een deel de ware
reden als ook de werking daarvan. Wat Ik
hier nog daarover wil zeggen is, dat er
voor elkeen, die van deze geneesmethode niets weet,toch daarvan
misschien genezen kan worden.
De zon is de drager, haar licht is de
instandhouder van al het leven. Zonder zonlicht en zonnewarmte zou noch de
Aarde noch een andere rond onze centrale zon cirkelende planeet bestaan. Als
instandhouder van het hele stelsel moet de Zon dus ook alles bezitten wat voor
het verdere bestaan daarvan nodig is. En omdat het in stand houden hetzelfde
betekent als de wetmatige orde in het geheel, moet de Zon tevens de evenwichtbrenger zijn voor
foutieve toestanden, omdat alle aan haar ondergeschikte hemellichamen met al
hun schepselen alleen binnen Gods orde als hoogste wet kunnen voortbestaan.
De zon heeft dus de
kracht en het vermogen om alle stoornissen in evenwicht te brengen en bij een gebrek het ontbrekende aan
te vullen. Daarom is de zonnekuur een van
de eenvoudigste en meest effectieve methoden, omdat ze evenals de homeopathie met eenvoudige,
geestelijke scheppingselementen aan de ziel teruggeeft, wat ze door dwalingen
is kwijtgeraakt.
De duizenden allopathische middelen
zijn in de homeopathie (qua aantal en qua hoeveelheid stof) aanzienlijk
gereduceerd. De heliopathie vereenvoudigt ze nog verder tot veel minder
middelen, wat weer een bewijs is, dat het grote kosmische stelsel op slechts
enkele belangrijke grondwetten berust. Hoe meer de mens weer geestelijk wordt
en weer het rijk nadert, waar hij qua wezen van is uitgegaan, des te minder
middelen heeft hij nodig om zijn verstoorde organisme weer zodanig te
herstellen, dat zijn ziel in een gezond lichaam steeds verder omhoog kan
klimmen tot lof en dank voor haar Schepper.
Naast de zonnegeneeskunde komt qua
betekenis de watergeneeskunde of hydropathie. Zoals de zonnekuur met
licht werkt, zo wil de geneesmethode van de waterkuur met verdicht licht of verdichte atmosfeer genezend op het
zieke lichaam inwerken, en wel hoofdzakelijk via het oppervlak van het lichaam
op de inwendige organisatie ervan.
Wat de zonnekuur met kosmische ether ofwel
zonlicht presteert, bewerkstelligt de waterkuur met de elementen van de aardeziel.
Want deze - als moeder van al het geschapene op aarde - bezit in het water nog
altijd dezelfde scheppings- en baringskracht als vroeger, toen uit de schoot
van het water al het vasteland voortkwam, dat tot op de dag van vandaag door
deze moeder in stand gehouden en gevoed wordt.
Mensen,
jullie zijn kinderen van de Aarde, en daarom
heeft de Aarde en alles, wat zich daarop bevindt en wat haar omgeeft, een
materiële invloed op het aardse bestaan. Ze kan ook op de mens inwerken,
vandaar de macht van water over alle organen va het lichaam. Aangezien zelfs
het menselijk lichaam voor driekwart tot het water behoort. -
Daarom heeft het geestelijk scheppende
van dit element via de huid een machtige invloed op de inwendige organisatie.
Het brengt inwendig én uitwendig tot leven, en de invloed van water is geschikt
om het kleed van de ziel in haar aardse bestaan gezond te houden.
Terwijl bij de geneeskuur van de Zon
de stoffen reeds tot weinig hulpmiddelen samengebracht zijn, is er bij de waterkuur slechts één, dat in veel
gevallen bijzonder heilzaam is (geneeskrachtige baden, thermen), maar zelfs in
het algemeen niet over het hoofd gezien moet worden. -
De meer of minder goede uitwerkingen en
de tijdsduur, waarbinnen één van de tot nu toe beschreven geneesmethoden een
kwaal kan bestrijden, evenals de naweeën van een ziekte, zijn de enige
kenmerken die bepalen aan welke methode boven de andere de voorkeur gegeven
dient te worden. Tegelijkertijd geeft de mens echter - door zijn keuze voor een
geneeswijze op grond van zijn eigen overtuiging - het bewijs, of hij meer naar
de materie dan naar de geest neigt.
We zullen nu naar nog meer fijnere, en hoger staande
natuurgeneesmethoden overgaan, waarbij het einde jullie toont, dat, waar alles
is verenigd [en alle voorwaarden zijn vervuld] het nooit zal schade zal geven,
maar alleen goede dingen kan bewerkstelligen.
Het gehele Vaderwoord vindt men onder: http://www.e-wi.info/pdf/Buch_52.1.pdf
Wetenschappelijk gezien
berust de homeopathie op een natuurwet: Indien men een vloeistof verdunt,
vergroten de informatiedragers zich in de vloeistof. Neemt men de vergrote
informatiedragers op via een homeopathisch middel, dan komt de informatie aan
in de psyche [ziel] en de lichamelijke ziekte verandert, wanneer bepaalde
voorwaarden in acht genomen zijn, weer in de oorspronkelijke psychische ziekte. De
homoeopathie „geneest“ ook op die manier. In
de maatschappij weet men, dat alle ziektes een onwetendheid ten grondslag ligt.
De onwetendheid wordt in de psyche aangetoond en verandert in een lichamelijke
ziekte, wanneer de psyche overbelast is. Meer vindt men onder: http://www.e- wi.info/pdf/Buch_25.1-Buch_25.2.pdf - [Wilhem Erdmann]
Respons van de homepagebeheerder
De vraag, die in het vorige bulletin werd
gesteld was: ‘Staat homeopathie in de Bijbel beschreven?’ Ik ben blij, dat je
hierop hebt gereageerd. Zowel via Jakob Lorber en Mayerhofer vinden we hier en
daar aanwijzingen over dit unieke en levensbelangrijke thema. Maar om daarover
enkele Bijbelteksten te vinden, dat zal niet zo gemakkelijk gaan. In de eerste
plaats dient men het oerprincipe van
de homeopathie te kennen [zoals door jou als boven omschreven!] Is men hier
eenmaal hierdoor ‘ge-ïn-form- eerd’,
dan vindt er tegelijk ‘de wetmatigheid
van de analogie’ plaats. Juist
deze wijze van denken – denken in overeenkomsten [wat we ook heel veel bij Swedenborg zien!] kun je dan – zei het met
enig speurwerk – toch gemakkelijk terugvinden bij Mozes en Aäron. Het nu
navolgende kun je wellicht als een ‘Bijbelse opheldering’ betrachten.
Staat
homeopathie in de Bijbel beschreven?
Exodus 32:20 En hij nam dat kalf dat zij
gemaakt hadden en verbrandde het in het vuur, en vermaalde het totdat het klein
werd, en strooide het op het water en
deed het de kinderen Israëls drinken.
Deut. 9:21 Maar uw zonde, het kalf dat gij had gemaakt, nam ik
en verbrandde het met vuur en stampte het, malende het wel, totdat het verdund
werd tot stof; en zijn stof wierp ik in de beek die van den berg afvliet.
De Hebreeuwse
Bijbel werd ter hand genomen en 19 hebreeuwse woorden werden in bovenstaande
tekst gelezen. Daaruit volgt, dat het
goud van het kalf werd verdampt door het vuur. Het goud van het eigen volk.
14 betekent het Goud – Nergens in de Bijbel – ook niet in het Hebreeuws – wordt letterlijk: ‚het gouden kalf’ beschreven, alleen kan men dit uit de vorige woorden herleiden!
Goud, gold = זהב
=
ZaHaB =
7-5-2 = 14
Hier toont de Schrift [in het Hebreeuws!] niet zomaar het woord voor goud, hoewel opvallend verborgen in de totale optelling. Want precies bij het 14e woord wordt het hoofdthema erbij betrokken.
Er zei nog opgemerkt: iedere Hebreeuwse letter heeft een getalswaarde. Voorbeeld: Adam, de eerste mens, waaruit het volk Israël ontstond, bestaat uit: Damp, ether = AD = 1-4, bloed = DaM =1-40; de gehele mens Adam = ADM = 1-4-40 ontstond zo uit de toon-aarde = ADaMaH = 1-4-40-5.