Onze handen metafysisch bezien
Dat onze handen met het dagelijkse handelen te maken heeft, dat is zo
klaar als een klontje boter. Deze lezing is op diverse locaties gegeven, met
name ook aan mijn cursisten. Het Hebreeuwse woord voor hand is jod. Dat is de stam van het woord joden. In Amsterdam
ontstond bij de joodse bewoners, en later ook in ons taalgebruik de woorden
jatten en joetje. Een joetje was een tientje. En jatten doet men met tien
vingers. Het wordt nu misschien al duidelijk, dat het Hebreeuwse woord jod dus te maken heeft met onze handen. Nu kent het
Hebreeuws naast medeklinkers ook een getallenstelsel, bekend in de kabbala. Dit
heeft absoluut niets te maken met numerologie of met iets magisch, zoals
sommige mensen denken. Het is geen abracadabra, maar gewoon een logische
denkwijze met een metafysische achtergrond.
Zo betekent JoD, dat uit twee medeklinkers
bestaat dus hand en deze twee letters hebben de waarde respectievelijk 10 (j)
en 4(d). Klinkers kennen geen getallenwaarde in het Hebreeuws.
Plato wist al eenvoudig uit te leggen, dat je al met vijf vingers al
tot tien kunt tellen, want 1+2+3+4=10. Gewoon dus doortellen. Hierbij valt op,
dat we begonnen met 1 en eindigen met 4. Hier is dus een 1-4 verhouding. En dat
is nu de duim (1) die tegenover de veelheid staat (de andere vier vingers) en
dus samen een hand vormt. En 1+4 = 5,
wat ook vijf vingers weergeeft als een hand. Een heel simpele gedachte. De
meest geniale dingen ontstaan niet uit hun gecompliceerdheid, maar uit hun
eenvoudigheid. Daaruit ontstaan de grootste dingen. Uit de buitenkant van iets
kan schijnbaar iets groots ontstaan (glitter) maar dat heeft nooit lang
houvast. Het verzinkt. Uit de eenvoudigheid, dus ook uit de deemoedigheid,
ontstaan – vanuit het innerlijke – de verborgen gecamoufleerde kant – grotere
dingen in de mens, waarvan men zelf nog geen weet van heeft.
We hebben twee handen. Elke hand heeft vijf vingers. Als we naar Plato’s ideeën luisteren, dan krijgen we naast elkaar 5 en nog een 5, samen
visueel als 55. Met ook nog eens de
eindwaarde 10 van hand ´jod’. Bovendien is 10 ook de
wortel van 55, want 1+2+3+4+5+6+7+8+9+10=55. Ik heb dit ook betrokken op
Genesis 5 en Handelingen 27 en 28. Want samen hebben deze als 27+28 de waarde
55. En niet zomaar daar, maar met grondige redenen. Eerst weer terug naar hand.
In het Hebreeuws heeft hand de waarde 14, want j=10 en D = 4, samen 14. Ook
daarin zien we de 1-4 als 1-4 verhouding (duim (1) ŕ vingers (4)). Ik pendel
nu terug naar Handelingen 28 (2 x 14) maar in het voorafgaande hoofdstuk in
boekdeel 27:27 is namelijk sprake van de veertiende (14e) nacht. De
matrozen op het schip zijn bij de 14e nacht hun richtingsgevoel
kwijtgeraakt en zij meenden, dat er rond middernacht reeds land in zicht was.
Dat dit Bijbeldeel vastgekoppeld ligt aan het volgende wordt in het
navolgende heel duidelijk. Omdat we de veertien als basis moeten nemen – (hand)
gaan we ook naar de februarimaand, die als enige maand 28 dagen kent en het
Bijbelboek Handelingen slechts 28 hoofdstukken. Misschien gaat er nu een
lichtje branden. Want hier wordt wellicht vermoed, dat het om een schrikkeldag
kan gaan. Beide hoofdstukken in Handelingen 27 en 28 (samen 55) hebben
betrekking op getal veertien en beide boekdelen bezitten precies 365
telwoorden, zoals Genesis vijf dat ook in de Hebreeuwse taal heeft. De tekst
verklaart wijsgerig, dat het midden van de nacht een ‘snijpunt’ heeft. Als we
nu echter gaan naar een 14e Hebreeuwse letter (Het Hebreeuws kent 22
letters en 5 sluitletters!) komen we aan bij de letter N, die voor NUN staat en
ook zo geschreven wordt. Dat hiermee tevens een link gelegd wordt naar de
middag op onze hele aardebol en wel om exact 12.00 uur als Engelse Noon-tijd!
Hier is sprake van een bijzonder wisselspel tussen licht en donker. In
Handelingen 27:27 22 wordt dit nog duidelijker: ‘heen en weer drijven’ of ‘de
weg kwijt’ zijn. Juist in Handelingen 14:14 scheurden de apostelen hun
klederen. Ook hier wordt weer een link aangeduid naar 14:14=28, terwijl in
hoofdstuk 27 en 28 dit getal 14 besproken wordt als (in)deling van de tijd.
Genoemde hoofdstukken zijn twee ‘gedeelde’ hoofdstukken, die feitelijk bij
elkaar horen, want 27+28 = 55 als 5+ 5. Heel vaak zien we in de Hebreeuws
context – met name in het vorige hoofdstuk
een tussenkoppeling (de zesde letter) dat betekent, dat het voorgaande
hoofdstuk nog niet afgesloten is, maar verder weer begint in een nieuw
hoofdstuk. We namen het ‘midden’ in aanschouwing en konden met betrekking tot
de 14e nacht gaan ‘tellen’ op onze tien vingers.
De kalender, zoals wij die vandaag nog kennen, was reeds in de Bijbel
bekend. In Genesis 1:4 is zelfs sprake van de Zon: ‘En de Schepper zag het
Licht!”. In het Hebreeuws staan daar de
vier letters JHWH. In deze tekst worden de ‘lichten’ aangeduid als
tekenen van tijden, dagen en jaren.
Twaalf uur in de middag
Nogmaals hier de herinnering, dat getal veertien met handen te maken
heeft. Ook aan de Bijbelse David wordt deze waarde toegekend (DWD als D=4 W=6
en D=4, samen dus 14). Zijn naam betekent geliefde. Het is een
opmerkelijk feit, dat de 14e februari ooit gekozen werd als
Valentijnsdag, d.w.z. als vriendendag. En juist ook in een maand, die 28 dagen
heeft als enige maand, namelijk 28 dagen – inclusief schrikkeldag. De 14e
dag in deze maand is precies het midden – niet zomaar uitgekozen! De analogie
van getal veertien is (onze handen), dat handen bedoelt zijn om te geven, om te
handelen – ieder naar zijn geaardheid. Daarom ook om durven te nemen – om een
middenpad te kiezen, om in het midden te blijven. In de oudheid werden runen
als alfabetletters gebruikt, waarvan de LAF-rune nog
een bekend begrip is. De Lafrune is namelijk de 14e
rune. Begrijpelijk is nu ook waarom Lavendelkruid als liefdeskruid wordt
toegepast.
Onze 14e letter in het alfabet is de letter N – synchroon
met de 14e letter van het Hebreeuwse alfabet. Want dan heeft het
grote licht namelijk zijn hoogste punt bereikt en straalt zomers de zon ook
loodrecht naar beneden, als het in het midden van de aarde 12 uur is.
Tenslotte hebben de eerste vier hoofdstukken van de Hebreeuwse Bijbel
precies 28 telwoorden. De optelsom van deze telwoorden bedragen exact 162 en
dat is het getal van de gulden snede (100:62), terwijl 21-6 officieel de zomer
begint.
UpToDate 2022
