ONTSTEKINGEN

Het latijnse achtervoegsel voor ontsteking is 'itis'. Alle woorden die hierop eindigen, hebben dus te maken met ontstekingen. Een Engelse woordspeling voor 'itis' is 'it is'. "Het is" en niet was!

Ontsteking is activiteit, een actuele bezigheid; het heeft een overeenkomst met de tegenwoordige tijd. Hoewel 'ontsteking' in diverse woordenboeken als vrouwelijk wordt bestempeld, kan ik me hier niet mee verenigen; het lijkt me meer een mannelijke eigenschap.

Ontsteking is hitte, waarbij zwelling of een rode kleur zich manifesteert. Het kan ook de vonk van een auto zijn die geen goed contact maakt. De monteur zegt dan: "het ligt aan de ontsteking!" Bij een verliefdheid kan ook een vonk overslaan. Een Pfeifferpatiënt kan weer opvlammen, wanneer hij zich zijn verdrongen 'code' bewust wordt. Het engelse woord voor vlam is zelfs 'inflammation'. Volkeren kunnen in woede ontsteken. Al gauw ontstaat er toorn, daarna eventueel een oorlog. Wij kunnen koorts krijgen of koortsachtig bezig zijn, waarbij we van geestelijke opwinding rode gezichten krijgen.

Iedere infectie is een stoffelijk geworden conflict. Het lichaarn kan weliswaar een lange periode het gevecht met rode en witte bloedlichaampjes aan, maar wint één in deze 'oorlogssituatie', dan raakt de betrokkene uitgeput en wordt er een beroep op zijn immuniteit gedaan. Maar als zijn weerstand meer en meer verzwakt, heeft hij geen verweer.

Vanuit de hebreeuwse beschouwing is het zeker interessant te kijken naar samenhangende relaties.

Hierbij moet nadrukkelijk gezegd worden dat een hebreeuwse interpretatie van een bepaald woord onmiddellijk bij de oerbron zit en als de meest zuivere kan worden beschouwd. Dit in tegenstelling tot de Griekse taal, welke weer een verbastering is van het hebreeuws. Ik heb de volgende woorden in beschouwing genomen:

ontsteken = HiDaLlQ = 5‑4‑30‑1-100 = 149

vernietigen = HaDaL = 5‑4‑30 = 039

ontsteking = DaLeQeT = 4‑30‑10-400 = 534*

immuniteit = ChaSINWT = 8-60‑l0-50-6-400 = 534*

De letter 'H' aan het begin van een hebreeuws woord is een lidwoord. Bij het woord "vemietigen" als HaDal zien we in dit geval: DE "uitwissing" DE "verdelging" of DE "uitroeiing". Het Engelse woord 'delete" betekent in computertaal "delete"= wissen; dit kunnen we afkorten met DEL.

In het hebreeuws woord DaL' zien we zelfs de betekenis van 'ziekelijk of 'mager'. Verder is het verrassend te zien dat 'ontsteking' en 'immuniteit' dezelfde eindgetalwaarde hebben.

Deze verschillende woorden zijn dan weliswaar geheel anders gecomponeerd. Hun trillingswaarden komen verrassend bij elkaar, zoals 'haat en liefde' ook elkaars antagonisten zijn. Het is een kwestie van de knop omdraaien.

De waarde 534 van min‑ en pluspool betekent in het hebreeuws daarom ook: "tegenover" of "samentrekken". Immuun = onvatbaar (niet te pakken of te grijpen, er geen hoogte van hebben) en de inhoudelijke waarde betekent: 'DOOR te immuniseren'.

Immuniteit hoort bij de Uranium‑serie als homeopathisch middel: Plutonium nitricum. Ontstekingen kunnen in het verborgene werken, geheel onopvallend. Dit staat op gelijke voet met het onbewuste deel in de mens. Chronische ontstekingen kunnen op den duur ook ontaarden in kanker, virusinfecties, aids, leukemie, beenmergaandoeningen, enz.

Volgens de mythologie is Pluto de 'god' van de onderwereld (Hades=hel). Hij zou verantwoordelijk zijn voor sex, mannelijke agressie en primitieve instincten. Een ontsteking kan altijd opgevat worden als 'irritatie; terugvertaald als "primitieve agressie".

IJver is gelijk te stellen met 'vuur', want 'temperament' brandt. Ambitie zonder ijver is warmte zonder vuur. Wanneer deze ijver overgaat van het ene gemoed (het hogere) in het andere gemoed (sexus) dan heet dit gewoonlijk ontgloeiing. Deze hitte uit zich in het lichaam. Hiermee wordt het onzuivere vuur bedoeld (toorn). De brand zelf is echter woede. Strijd, ruzie en rede‑twisten zijn dan het gevolg. Het bloed gloeit, de ingewanden worden verhit tot aan het mergbeen. De klank (stem) verhardt, omdat de lucht heter is dan gewoonlijk. De slagaderen zwellen op.

Het evenwicht is verstoord. De verzengende gal (6) die in de galblaas ligt verborgen, wordt in de bloedmassa (7) gegoten.

Daaruit komen splinters (6) en harde deeltjes (4), welke de bloedbaan opstoken. Het lichaam (7) vat vlam en raast (toorn=6). Ontstekingen manifesteren zich. Verontwaardiging is de eerste graad van cntgloeiing. Wat bijv. in de zestiger jaren werd gezaaid, kwam tot bloei in de negentiger jaren! Let wel: de 6 (sexus) keert zich om in de 9 (hoofd). We spreken van ME‑syndromen, virusinfecties en verder van onbekende hersenvirussen. Geestelijke toorn drukt zijn weerga in fysieke ontstekingen, zoals vuur onder as.

Wanneer de temperatuur van het lichaam stijgt, kan het bloed doortrokken zijn met gal tot in de kleinste poriën. Dit 'vuur' verteerd en verzengd, vandaar 'vermagering' (verbrandingsproces).

Het cholerische temperament past bij het element vuur, waaruit 'heftigheid, 'verontwaardiging' en 'drift' ontstaan. De cholericus kan ook emstig en eerzaam zijn. Zijn bloed is meestal droog, gallig en verbrokkeld. Prikkelbaarheid kan op den duur gevaarlijk zijn, omdat deze de vitaliteit of immuniteit tot een bepaald niveau verlagen, waardoor vatbaarheid voor ziekte ontstaat. (griep en verkoudheid ligt meestal in angst en bezorgdheid geworteld. Maar prikkelbaarheid geeft meestal aanleiding tot diverse ontstekingen.

Voor het lijf betekent dit dat er teveel innerlijke strijd overgenomen is van de ziel en dat deze conflicten (ontstekingen) zich vervolgens in het lijf manifesteren. Het kan immers teveel worden! Komen we bij iemand veel ontstekingsgevallen tegen, dan zou dat betekenen, zonder dat de zieke dit weet, dat hij met langdurige haat‑ en ontevredenheidsgevoelens te kampen heeft.

Een diepe afkeer zou aanwezig kunnen zijn in zijn bewustzijn. Leeft hij voortdurend in een omgeving waar geïrriteerdheid heerst of waar hij het gevoel heeft verguisd te zijn, dan kan er een grote kans bestaan dat vroeg of laat zijn bloedstroom aangetast wordt.

In zo'n situatie zal hij dan ontvankelijk worden voor telkens terugkerende infecties, alsmede voor de eventuele vergiftiging van zijn bloed. Alle ziekten zijn het gevolg van een geremd zieleleven. Het stadium van 'weerstand' = 'immuniteit' bewaart zijn eigen integriteit maar tijdelijk. Dit wordt bepaald door zijn eigen soort en zijn eigen omgeving. Hierdoor weerstaat hij met succes elke 'aantrekking' en opslorping van vitaliteit.

In het stadium van 'afgeven' zal geleidelijk een punt van verzwakking komen en het lichamelijk weefsel aantasten. Ons lichaam bestaat uit diverse krachtlijnen en krachtpunten. Kruisgewijs vormt zich dan het energiecentrum. Waar vele krachtlijnen elkaar kruisen, des te groter is het energiecentrum.

Ons krachtigste immuniteitscentrum ligt vlak bij de thymusklier. Deze is zeer nauw verbonden met de vaguszenuw. De vrije stroom van energie vloeit door de acupunctuurbanen en stroomt verder in de meer grofstoffelijk gelegen energiebanen. Dit is het normale proces bij een gezonde immuniteit en er zullen naar alle waarschijnlijkheid niet zo snel ontstekingen optreden. De stroom van het leven zelf ligt echter in het hart verankerd. Deze bepaalt uiteindelijk de volumevitaliteit van de mens alsmede het grensgebied van zijn bestaan.

Om de directe oorzaak van acute of chronische ontstekingen te achterhalen is veel tijd nodig. We kunnen hierbij voorzorgsmaatregelen treffen bijvoorbeeld in de vorm van het vermijden van prikkelbare situaties.

De gejaagde moet eerst op 'verhaal' komen, dus voldoende rust. Gejaagdheid dient zeker vermeden te worden, want zo'n eigenschap neigt weer tot 'ontstekingsachtige' toestanden. Is iemand constant of gauw boos, dan zal op den duur zijn accu leegraken. Het gevolg is dat hij uitgeput raakt en het 'vermoeidheidsyndroom' dient zich aan. De boosheid hoeft echter voor de buitenwereld niet merkbaar te zijn! Kleine aanleidingen 'prikkelen' hem al. In dit geval beschikt hij niet meer over voldoende weerstand en kan hij geen beroep meer doen op zijn 'reserves'.

www.zelfbeschouwing.info

UpToDate 2022