ONTSTEKINGEN
Het latijnse achtervoegsel voor ontsteking is 'itis'. Alle woorden die hierop eindigen, hebben dus te
maken met ontstekingen. Een Engelse woordspeling
voor 'itis' is 'it is'.
"Het is" en niet
was!
Ontsteking is activiteit, een actuele bezigheid;
het heeft een overeenkomst met de tegenwoordige
tijd. Hoewel 'ontsteking' in diverse woordenboeken
als vrouwelijk wordt bestempeld, kan ik me hier
niet mee verenigen; het lijkt me meer een mannelijke
eigenschap.
Ontsteking is hitte, waarbij zwelling of een rode kleur zich manifesteert. Het kan ook de vonk
van een auto zijn die geen goed contact maakt. De monteur zegt dan: "het ligt aan de ontsteking!"
Bij een verliefdheid
kan ook een
vonk overslaan. Een Pfeifferpatiënt kan weer opvlammen,
wanneer hij zich zijn verdrongen
'code' bewust wordt. Het engelse woord voor
vlam is zelfs
'inflammation'. Volkeren kunnen
in woede ontsteken. Al gauw ontstaat er
toorn, daarna eventueel een oorlog.
Wij kunnen koorts krijgen of koortsachtig bezig zijn, waarbij we van geestelijke opwinding rode gezichten krijgen.
Iedere infectie is een stoffelijk geworden conflict. Het lichaarn kan weliswaar een
lange periode het gevecht met rode en witte bloedlichaampjes aan, maar wint één
in deze 'oorlogssituatie', dan raakt de betrokkene
uitgeput en wordt er een beroep
op zijn immuniteit gedaan. Maar als
zijn weerstand meer en meer verzwakt,
heeft hij geen verweer.
Vanuit de hebreeuwse beschouwing is het zeker interessant te kijken naar samenhangende
relaties.
Hierbij moet nadrukkelijk
gezegd worden dat een hebreeuwse
interpretatie van een bepaald woord onmiddellijk
bij de oerbron zit en als de meest zuivere
kan worden beschouwd. Dit in tegenstelling tot de Griekse taal, welke weer
een verbastering is van het
hebreeuws. Ik heb de volgende woorden in beschouwing genomen:
ontsteken = HiDaLlQ = 5‑4‑30‑1-100 =
149
vernietigen = HaDaL = 5‑4‑30 =
039
ontsteking = DaLeQeT = 4‑30‑10-400 =
534*
immuniteit = ChaSINWT = 8-60‑l0-50-6-400 = 534*
De letter 'H' aan het
begin van een hebreeuws woord is een lidwoord.
Bij het woord "vemietigen" als HaDal zien we in dit geval: DE "uitwissing" DE "verdelging"
of DE "uitroeiing". Het Engelse
woord 'delete" betekent
in computertaal "delete"= wissen; dit kunnen
we afkorten met DEL.
In het hebreeuws woord DaL' zien
we zelfs de betekenis van
'ziekelijk of 'mager'. Verder is het verrassend te zien dat
'ontsteking' en 'immuniteit'
dezelfde eindgetalwaarde hebben.
Deze verschillende woorden zijn dan
weliswaar geheel anders gecomponeerd. Hun trillingswaarden komen verrassend bij elkaar, zoals 'haat en liefde' ook elkaars antagonisten
zijn. Het is een kwestie van de knop omdraaien.
De waarde 534 van min‑
en pluspool betekent in het
hebreeuws daarom ook: "tegenover" of
"samentrekken". Immuun
= onvatbaar (niet te pakken of te
grijpen, er geen hoogte van hebben) en de inhoudelijke waarde betekent: 'DOOR te immuniseren'.
Immuniteit hoort bij
de Uranium‑serie als homeopathisch middel: Plutonium nitricum. Ontstekingen kunnen in het verborgene werken, geheel onopvallend. Dit staat op gelijke voet met het onbewuste deel in de mens. Chronische ontstekingen kunnen op den duur ook ontaarden in kanker, virusinfecties, aids, leukemie, beenmergaandoeningen, enz.
Volgens de mythologie is Pluto de
'god' van de onderwereld (Hades=hel).
Hij zou verantwoordelijk
zijn voor sex, mannelijke agressie en primitieve instincten. Een ontsteking kan altijd opgevat
worden als 'irritatie; terugvertaald als "primitieve agressie".
IJver is gelijk te stellen met 'vuur', want 'temperament' brandt.
Ambitie zonder ijver is warmte zonder vuur. Wanneer
deze ijver overgaat van het ene gemoed (het hogere) in het andere gemoed (sexus) dan heet
dit gewoonlijk ontgloeiing. Deze hitte uit zich
in het lichaam. Hiermee wordt het onzuivere vuur bedoeld (toorn).
De brand zelf is echter woede. Strijd, ruzie en rede‑twisten zijn dan het gevolg.
Het bloed gloeit, de ingewanden worden verhit tot aan het mergbeen. De klank (stem) verhardt, omdat de lucht heter is dan gewoonlijk. De slagaderen zwellen op.
Het evenwicht is verstoord. De verzengende gal (6)
die in de galblaas ligt verborgen, wordt in de bloedmassa (7) gegoten.
Daaruit komen splinters (6) en harde deeltjes (4), welke de bloedbaan opstoken. Het lichaam (7) vat vlam en raast (toorn=6). Ontstekingen manifesteren zich. Verontwaardiging is de eerste graad van cntgloeiing. Wat bijv. in de zestiger jaren werd gezaaid, kwam
tot bloei in de negentiger jaren! Let wel: de 6 (sexus) keert zich
om in de 9 (hoofd). We spreken van ME‑syndromen, virusinfecties en verder van onbekende hersenvirussen. Geestelijke toorn drukt zijn weerga
in fysieke ontstekingen, zoals vuur onder
as.
Wanneer de temperatuur van het lichaam stijgt, kan het bloed doortrokken
zijn met gal tot in de kleinste
poriën. Dit 'vuur' verteerd en verzengd, vandaar 'vermagering' (verbrandingsproces).
Het cholerische
temperament past bij het element vuur,
waaruit 'heftigheid, 'verontwaardiging' en 'drift' ontstaan.
De cholericus kan ook emstig en eerzaam
zijn. Zijn bloed is meestal droog, gallig en verbrokkeld. Prikkelbaarheid kan op den duur gevaarlijk zijn, omdat deze de vitaliteit
of immuniteit tot een bepaald niveau verlagen, waardoor vatbaarheid voor ziekte ontstaat. (griep en verkoudheid ligt meestal in angst en bezorgdheid geworteld. Maar prikkelbaarheid geeft meestal aanleiding
tot diverse ontstekingen.
Voor het lijf betekent dit dat
er teveel innerlijke strijd overgenomen is van de ziel en dat deze conflicten
(ontstekingen) zich vervolgens in het lijf manifesteren. Het kan immers teveel worden!
Komen we bij iemand veel ontstekingsgevallen
tegen, dan zou dat betekenen,
zonder dat de zieke dit weet,
dat hij met langdurige haat‑ en ontevredenheidsgevoelens te kampen heeft.
Een diepe afkeer
zou aanwezig kunnen zijn in zijn bewustzijn. Leeft hij voortdurend
in een omgeving waar geïrriteerdheid heerst of waar hij het gevoel heeft verguisd te zijn, dan
kan er een
grote kans bestaan dat vroeg
of laat zijn bloedstroom aangetast wordt.
In zo'n situatie zal hij
dan ontvankelijk worden voor telkens
terugkerende infecties, alsmede voor de eventuele vergiftiging van zijn bloed. Alle
ziekten zijn het gevolg van een geremd zieleleven. Het stadium
van 'weerstand' = 'immuniteit'
bewaart zijn eigen integriteit maar tijdelijk. Dit wordt bepaald
door zijn eigen soort en zijn eigen
omgeving. Hierdoor weerstaat hij met succes elke 'aantrekking'
en opslorping van vitaliteit.
In het stadium van 'afgeven'
zal geleidelijk een punt van verzwakking komen en het lichamelijk weefsel aantasten. Ons lichaam bestaat
uit diverse krachtlijnen
en krachtpunten. Kruisgewijs
vormt zich dan het energiecentrum. Waar vele krachtlijnen
elkaar kruisen, des te groter is het energiecentrum.
Ons krachtigste immuniteitscentrum ligt vlak bij de thymusklier.
Deze is zeer nauw verbonden met de vaguszenuw. De vrije stroom van energie vloeit door de acupunctuurbanen
en stroomt verder in de meer grofstoffelijk gelegen energiebanen. Dit is het normale proces bij een
gezonde immuniteit en er zullen naar
alle waarschijnlijkheid niet zo snel
ontstekingen optreden. De stroom van het leven zelf ligt echter
in het hart verankerd. Deze
bepaalt uiteindelijk de volumevitaliteit van de mens alsmede het grensgebied van zijn bestaan.
Om de directe oorzaak van acute of chronische ontstekingen te achterhalen is veel tijd nodig. We kunnen hierbij voorzorgsmaatregelen treffen bijvoorbeeld in de vorm van het vermijden van prikkelbare situaties.
De gejaagde moet eerst op 'verhaal' komen, dus voldoende rust. Gejaagdheid dient zeker vermeden te worden, want zo'n eigenschap neigt weer tot 'ontstekingsachtige' toestanden.
Is iemand constant of gauw
boos, dan zal op den duur zijn accu
leegraken. Het gevolg is dat hij uitgeput
raakt en het 'vermoeidheidsyndroom'
dient zich aan. De boosheid hoeft echter voor
de buitenwereld niet merkbaar te zijn! Kleine aanleidingen 'prikkelen' hem al.
In dit geval beschikt hij niet
meer over voldoende weerstand en kan hij geen beroep
meer doen op zijn 'reserves'.
UpToDate 2022