Orgaan-
& reflexpunten in de handen
Door wrijving van de zwemvlies
tussen duim en wijsvinger bereikt men het keelpunt; het tweede duimlid
correspondeert met het hoofd, daaronder het nekgedeelte; de duim wordt
doorstroomd door de grote middenmeridiaan indien daar te wrijven; dat is de
grote lichaamsleiding in de hypofyse (midden op de binnenkant van de duimtop);
veel mogelijke kwalen kan men ermee
genezen door o.a. endocriene klieren te prikkelen; bij oorpijn drukt men op de
top van de ringvinger en het middenkootje van de pink; ook bij de inplanting
van de ringvinger; voor de oogpunten masseert men bij de inplanting van wijs-
en middelvinger; vlak hieronder ligt de plek van de long (rechter long in
rechter hand, linker long in linker hand); daaronder vindt men weer de
zonnevlecht; onder de muis van de duim op de zijkant van de pols ligt de
reflexplek van de prostaat; eveneens ook de plek van de baarmoeder;
aan de pinkzijde op de pols ligt de reflexplek van de onderrug, testikels en eierstokken; de plek van
de urineblaas ligt nog boven de pols in
het midden; zo vindt u de sterrenhemel in uw lichaam weer in de hand terug – zo
is alles onderling analoog.
In de
hand komen de zenuwverbindingen samen van alle inwendige organen. Daardoor kunt
u deze organen, als deze ziek zijn, helpen door de zenuwuiteinden met de hand
in te drukken of te wrijven, teneinde blokkeringen in de levensstroom op te
heffen. Door het bedrukken, knijpen en wrijven van de vijf vingers, bestrijkt u
dus al een enorm gebied, zowel in de ziel als in het lichaam als door
omstandigheden. Sommige punten wijken af in bestaande systemen (handkaarten).
Deze worden niet summier of exact aangegeven op de juiste plaats. Volgens de
meest recente medische (wetenschappelijke) ontwikkelingen zijn de Duitse
posters, waarop de handen zijn afgetekend met daarin de geplaatste organen, de
meest betrouwbare. Drukpuntmassage van de handen is een oeroude methode van de
Amerikaanse Indianen, die de blanken van hen geleerd hebben. Ze zijn door vele
natuurgeneeskundigen en artsen overgenomen. Maar bijna elke leek kan het ook
leren. Een hand is een heel bijzonder lichaamsdeel. De lijnen in de handpalm
worden gezien als rivieren van de krachten van zon, maan en sterren, die
speciaal elk een vinger doorstromen.
Bij
de ziekte van Dupuytren (klauwhand), kan de hand zich
niet meer optimaal openen. Men wil zich als het ware niet in de kaarten laten
kijken. Maar wel is men steeds alert om als het ware in de aanval over te gaan.
Deze klauwhanden doen ons ook denken aan ‘wapens' die gebruikt worden als ze
echt nodig zijn, maar ze worden vaak ingehouden door eigenlijk agressie of
strijdlust en niet bij machte zijn te handelen. De vuist is bijna gebald. Dit
is een bepaalde zienswijze. Ook bij pasgeboren kinderen zien we vaak een samengebalde
vuist, wat lijkt op de eerste signalen, om krachten te bundelen en zich te
wapenen voor invloeden van buitenaf. Baby’s, maar ook volwassenen hebben met
zulke gesloten vuisten, maar niet de mogelijkheid en de energie, om voor de dag
te komen. Ze zijn niet in staat te geven noch te ontvangen. Omdat ze moeilijk
een hand kunnen geven, kan dit frustrerend doorwerken in de psyche. Let hierbij
vooral op welke hand het meest is aangedaan: de gevoelshand of de scepterhand.
Als er een linkerhand gegeven moet worden (uit bittere noodzaak) kan dit
onbeholpen lijken en hoeft er geen verantwoording afgelegd te worden voor de
verborgen gefrustreerde macht van de rechterhand. Nog erger is het als beide
handen niet meer uitgestoken kunnen worden. Geen helpende hand meer kunnen
bieden in de samenleving!
Als
er rond de nagels een zich een ontsteking voordoet is er iets mis met de
vitaliteit. Men kan zich moeilijk weren, immers de gebalde handen zijn
aangetast of defect. Men kan zijn agressie niet voldoende toepassen. Men kan
niet meer echt krabben of van zich af te slaan. Ook nagelbijten kan het een en
ander duidelijk maken. Er is te weinig zelfvertrouwen om aan het leven te
knagen, zo knaagt men aan zichzelf. Niet om van zich af te kunnen bijten. Het
conflict kan zelfs tot op het bot gaan (nagelbedontsteking). Zo is er op vele
fronten verbanden te leggen.
Kosmische patronen in de handen
Een
belangrijk onderdeel van de handen is de elementaire gedachte. We zijn immers
afhankelijk van kosmische instromingen. Van alle lichaamsdelen is de hand
een uitvoerend orgaan, die het nauwst
met de hersenen is verbonden. Vanuit het centrale zenuwstelsel lopen de zenuwen
in de dubbele huidlaag van de hand. Het zijn er 2400 op één vierkante cm. Elke
hersenimpuls wordt in de hand geregistreerd.
De
letters van het Hebreeuwse Alfabet, hun vorm en de manier waarop ze gevormd
zijn, werden speciaal geschapen om de elegantie, de eenvoud en de schoonheid
van de relatie tussen het universum en bewustzijn duidelijk te maken. Ze zijn
intensief verbonden met de vorm van de handen en de manier waarop we onze
emoties uitdrukken. Daarover is weinig of eigenlijk niets bekend. De manier
waarop bijvoorbeeld de Hebreeuwse letters zich in het eerste Bijbelboek Genesis
hebben gerangschikt, heeft een veel diepere betekenis, dan op het eerste
gezicht blijkt. Daarin is een ruimtelijke volgorde, die wijst naar de basisvorm
en structuur van de DNA-moleculen.
De
vorm van de hand komt overeen met een verband tussen geschreven letters (de
taal) en de symbolische gebarentaal die bepaalde handhoudingen suggereert. De
volgorde van de Hebreeuwse letters in Genesis openbaart een wiskundig model over
hoe 'leven' van Boven zichzelf organiseert en voortplant. Het is dus een
'letterlijke' weergave van de Goddelijke schepping. Het is en blijft een
interessant thema om zowel handen, lijnen, heuvels en alles wat met de hand
samenhangt, universeel en analoog ook te toetsen in de praktijk.
De handdruk
Let
op onwillekeurige handdrukken. De handdruk geeft een verbinding tussen twee
personen. Alle gevoelige zenuwpunten raken die van de andere hand. In de hand drukt
zich het gehele karakter uit. Kleine kinderen weigeren soms een bezoeker een
hand te geven. De Chinezen zijn veel meer vindingrijk met tekens dan wij
Europeanen; zij putten uit handen zeer veel informatie. De marktlui die een
transactie met een handslag bezegelen (handje klap) als symbool van
eerlijkheid. Zo'n handslag maakt voelbaar of de transactie redelijk en voor
beide partijen profijtelijk is. De taal der handen stelt ons in staat veel te
begrijpen zonder dat we onze toevlucht moeten nemen tot de betekenis van de
handlijnen. De handen en de handlijnen, etc. verraden onze vaardigheid in het
aanknopen van relaties, maken ons duidelijk wat hiermee allemaal tot uiting
gebracht kan worden. Met handen kan men genezen, bijvoorbeeld magnetisme. Iedereen heeft
zulke krachten in zijn handen. De moeder, die het kind streelt waar het pijn
heeft. Zodra de liefde voor een medeschepsel ontwaakt, begint de geneeskracht
al te werken. Daarop berust de feitelijke
kunst van het magnetiseren.
Een
zeer gezond mens kan met zijn vingers negentig graden naar achteren strekken.
Men zou met gemak zijn linkeroor pakken om de nek. Deze flexibiliteit zegt iets
over het handelen en denken. Als u uw hoofd steunt in de rechterhand dan had
het hoofd behoefte aan werkkracht. Als u uw linkerhand tegen het hoofd steunt
dan moet u daar een teveel wegnemen, wat misschien anders hoofdpijn had kunnen
worden. Als u uw handen in elkaar sluit en elke vinger tussen twee vingers van
de andere hand, dan gebruikt u al uw kracht voor uzelf, voor concentratie en
beveiliging. Of uw vuist ballen! Als u de handen met de binnenkanten tegen
elkaar rechtop houdt, dus uw handen vouwt, gebeurt dit met het doel om over
grotere krachten te beschikken. U gebruikt uw eigen kracht dan zelf volop, die
gaat dan van uw rechterduim in uw linkerduim over. Bij het klappen in de handen
doet u dit om een overschot aan kracht kwijt te raken, omdat u te enthousiast bent. Als u het met meerdere
personen doet in een rij of kring, dan is dat om anderen aan te vuren en te
versterken. U neutraliseert met uw ene hand om de andere van overmaat te lozen.
Duimen draaien wekt elektrische levensstroom op. ‘Duimen voor iemand’’, die
bijvoorbeeld examen moet doen. Houdt de duim van de ene hand tegen de
wijsvingertop van de andere hand en dan het andere paar, zo beurtelings. Wringt
u de handen in vertwijfeling, dan oefent u druk uit op alle klier- en aangrijpingspunten, zodat de stroom der
levenskracht de psyche bereikt om haar
te sterken.
Hoe
mensen u een hand kunnen geven is op zichzelf een aparte belevenis indien u
erop let. De handdruk kan zacht zijn, fluweel zacht, te snel de hand
terugtrekken, te lang vasthouden, een te stevige handdruk of te lang. Dit alles
zegt iets over de persoonlijke kenmerken van een mens. Op welke wijze de handen
zich manifesteren kan op zichzelf al een thema worden. Het ligt echter niet in
de bedoeling daar verder op in te gaan. De handen staan in nauw contact met
onze denkwijze, wat resulteert in een bepaalde handelwijze. We kunnen ermee
onderhandelen en iemand een handdruk geven. Handen zijn dus zeker
communicatieorganen. Een hand kan niets verbloemen, terwijl u met uw mondstand
toneel kunt spelen. Een indrukwekkende betrouwbaarheid, die in de psychologie
goed van pas kan komen. Sterke handen zijn meestal goed doorbloed en de
handdruk is stevig en hartelijk. Een dergelijk iemand is dan ook meestal
doortastend en heeft zijn leven zo te zeggen in 'handen'.
De
typologie van zwakke handen, meestal ook een zwakke handdruk, zijn personen
die zich laten overleveren en ze kunnen moeilijk aanspraak maken op hun leven.
De fijngevoelige hand is een hand die veel aanvoelt en ook dingen tot expressie
kan brengen. Uiteraard bezit zo'n persoon dezelfde eigenschappen. Begroeting
met handen is nog een overblijfsel uit een periode waarin de mensen, wier
intuïtie nog een veel grotere rol speelde dan bij ons, de taal van de handen
als vanzelfsprekend begrepen.
UpToDate 2022
