Gedenkdagen

Feestdagen, zondagen, verjaardagen, gedenkdagen, noem maar op, dat zijn in het algemeen dagen, die tegenwoordig UITERLIJK worden gevierd. Ze hebben weliswaar allemaal een naam, maar vrijwel niemand denkt eraan, wat de eigenlijke reden van een ´feestdag´ is. Jakob Lorber is in zijn geschriften daarover heel duidelijk en beschrijft, dat gedenkdagen of feestdagen met uiterlijke vertoningen, een gruwel voor de Godheid betekenen. We nemen het boek ´De Natuurlijke Zon´, ´Hemelse Geschenken´ en verdere geschriften van Lorber ter hand en lezen hoe de mensen op de ZON met ´feestdagen´ omgaan en ons tot een groot voorbeeld kunnen zijn.

De Heer deelt ons in bovenstaand genoemd boek bijvoorbeeld het volgende mee: ´Wanneer de bewoners die vaste ster, die jullie Sirius noemen, als grootste en meest stralende ster juist zien opgaan, dan begint er een rustdag, die duurt, tot deze ster ongeveer tot aan het zenit geklommen is, waarvoor in jullie aardse dagen gerekend een tijd van iets meer dan zeven dagen nodig is.

Gedurende deze tijd wordt er dan ook nergens gewerkt of iets geleerd, maar iedere huisvader blijft met zijn gezin in zijn huis. En in deze tijd mag door niemand een voet voorbij de grens van de zuilen van een huis gezet worden, behalve alleen bij een dreigend, groot gevaar van de elementen… Wat doen de mensen dan in deze tijd in hun woningen? Ze leggen zich bepaalde geloften op en houden die gedurende deze tijd uiterst precies. Een dergelijk gelofte bestaat gewoonlijk uit allerlei oefeningen in zelfverloochening, wat ongeveer er zo uitziet als bij jullie het ware vasten. Maar dit gebeurt niet in ieder huis op dezelfde manier, naargelang de een of andere ontdekte zwakheid van het gezin van een huis.

(Tegenwoordig staan de ´Amish´ (geen sekte) weer zo nu en dan in de belangstelling. Zij leven volgens de aanbevelingen van de Heer en staan Hem ook het meest nabij. Ziektes komen bij deze mensen nagenoeg zelden voor!)

Als een gezin erg praatlustig is, wordt gedurende deze tijd aan alle tongen een volkomen vasten opgelegd; en niemand mag gedurende deze tijd ook maar een woord over zijn lippen krijgen, maar dient zich alleen aan innerlijke beschouwingen over te geven.

Let wel: een dergelijk vasten zou ook op aarde buitengewoon nuttig en aanbevelenswaardig zijn, vooral in die huizen, waar van de vroege morgen tot de late avond veel nutteloze onzin wordt uitgekraamd, en waar de eer van de naaste zoveel mogelijk gedegradeerd wordt en meer van dat dwaze geklets.

En verder: waar in een huis op de (natuurlijke) zon de mensen erg op eten gesteld zijn, wordt gedurende deze tijd zo weinig mogelijk gegeten, om daardoor deze zwakte weer een halt toe te roepen. Als er in een huis ruziezoekers zijn, wier karakter ongeveer zo is dat iedereen graag gelijk heeft en zijn mening als de beste erkend wil zien, dan moet gedurende deze tijd iedere lust tot gelijkhebberij geheel en al ophouden, en de een moet de ander onbetwist zijn gelijk laten, vooral diegenen in een gezin, die het meest op de voornoemde manier ruzie maken.

Omdat gedurende deze tijd ook alle kinderen van de lagere scholen naar huis komen, zijn er in ieder woonhuis ook altijd een groter aantal mensen; als er ruziemakers bij zijn, komt deze tijd en het daarmee gepaard gaande vasten hun heel goed van pas. En zoals gezegd, op deze manier wordt dit vasten in ieder huis verschillend uitgevoerd, al naargelang men gemerkt heeft dat de een of andere zwakheid overheerst.

Als de ster het zenit heeft bereikt, zijn alle poorten (deuren) van het huis weer geopend, en iedereen haast zich naar buiten naar de tempels om daar de passende dank te brengen voor de verkregen sterking gedurende deze tijd. Aan wie? Dat zullen jullie zonder meer wel begrijpen. Na het beëindigen van de dankzegging, het wederzijdse zegenen en de algemene zegening door de hoogste priester, gaat iedereen weer haastig naar huis en begint dan weer aan het gewone dagelijkse werk.

Dit is de ceremoniële religieuze cultus van de zon. Wat echter de geestelijke religieuze cultus betreft, die duurt ononderbroken voort. Want het hele leven van een zonbewoner bestaat eruit, dat hij zich onophoudelijk bezighoudt met het leren kennen en nauwkeurig opvolgen van de goddelijke wil; en dat is toch wel het meest geestelijke deel van iedere religieuze dienst. Het meest geestelijke deel is echter, dat de mensen met elkaar over Mijn menswording spreken en proberen het grote liefdeswerk ervan steeds dichter te benaderen. Dat is het meest geestelijke deel van de religieuze cultus van de zonnebewoners.

Merkwaardigerwijze, althans voor jullie, wordt op de zon ook het sterven van een mens bij de religieuze cultus getrokken. Waarom eigenlijk? Omdat het sterven op de zon, met name op deze gordel, een buitengewoon geestelijk aanzien heeft. Nu zullen jullie vragen: Hoe gaat dat dan? De mensen worden daar nooit ziek. Maar wanneer hun geest de passende rijpheid heeft bereikt, vernietigt hij in één ogenblik zijn omhulsel door een vlammende uitbarsting van zijn wezen en gaat dan naar een hogere wereld, waar wij later nog over zullen horen.

Kijk, omdat de mensen op de zon in zekere zin plotseling verdwijnen wanneer ze sterven, wordt dat verdwijnen door de zonnebewoners met een innerlijke, geestelijke godsdienstoefening gevierd: de Heer wordt geprezen, omdat Hij weer een broeder van aardse banden heeft bevrijd en hem naar het oerrijk van al het licht en al het leven heeft teruggebracht!´ (De Natuurlijke Zon, deel 1, hfdst.24:5-13-20)

Op een dergelijk manier wordt de gedachtenis van een gestorven mens op de zon niet gevierd zoals bij jullie op aarde, zoals door rijke lijkstoeten en daarop volgende, bijna eeuwig durende missen. Maar wel wordt de gedachtenis van een gestorven mens gevierd door herhaalde malen te beschouwen wat hij door Mijn in hem wonende genade heeft gedaan. En dit is ook onvergelijkelijk veel beter dan alle betaalde godsdienstoefeningen voor een gestorvene. Maar diegene, die zich laat betalen om Mij zodoende via de weg van ijdele ceremonie tot helpen te dwingen, gaat altijd de meest verkeerde weg. Want waarlijk Ik zeg jullie: Eerder zal het gekwaak van een kikker Mij ertoe bewegen een genade te verlenen dan een betaald gebed. En geloof maar, dat van alle ondeugden die een mens doet deze bovenaan staat, namelijk als iemand zich voor passende krachtige gebeden door zijn broeders laat betalen. Een gebed voor geld is in Mijn ogen weerzinwekkend mondspeeksel, etter en meest afschuwelijke stank; meer hoef Ik jullie niet te zeggen! (De Natuurlijke Zon, deel 1, hfdst.24:23)

Uit dit weinige zullen jullie heel gemakkelijk kunnen afleiden waar al dat rijk uitgedoste begrafenisplechtigheden en daarop volgende zielenmissen toe dienen. Meer hoef Ik jullie alweer niet te zeggen, maar Ik verwijs jullie enkel naar het evangelie. Lees dat, dan zullen jullie ontdekken welk loon Ik de joodse priesters beloofd heb voor het feit dat ze voor geld de arme weduwen en wezen lange gebeden hebben voorgelogen. Wanneer jullie zulke teksten goed overdenken, zullen jullie daaruit heel gemakkelijk kunnen opmaken hoe het met jullie begrafenisplechtigheden, vooral de rooms-katholieke, gesteld is. (De Natuurlijke Zon, deel 1, hfdst.24:24)

De weduwnaar of de weduwe heeft daarna ook nog herhaaldelijk ontmoetingen met de overledene. Een dergelijk geestverschijning wordt echter door niemand anders gezien dan alleen door degene, met wie deze in een eeuwig blijvende, echtelijke verbinding staat. Om die reden huwt op de zon ook niemand voor de tweede keer, maar slechts één keer, en wenst zijn hele leven lang niets anders dan de eeuwige onafscheidelijkheid met het thema van zijn hart. Dat is wel het meest opmerkelijke wat deze belangrijkste gordel van de zon heeft. (De Natuurlijke Zon, deel 1, hfdst.24:27-29)

Het karakter van de Mercuriusbewoners

Jullie moeten van tevoren nog weten, dat de planeet Mercurius en de planeet Venus vrijwel dezelfde gesteldheid bezitten. Zo zijn de bewoners van deze planeet evenals de bewoners van de planeet Venus vrijwel uitsluitend wijsheidsmensen.

Het verschil tussen hen is alleen gelegen in het feit, dat de bewoners van Mercurius wijs willen worden, en dat ook inderdaad worden, via de weg van eigen, aanschouwelijke ervaringen, waaruit ze dan allerlei veronderstellingen en wijze conclusies trekken. Vandaar dat deze mensen als geesten ook nog buitengewoon reislustig zijn en de hele schepping met eigen ogen willen bekijken, om zich zodoende op de hoogte te stellen en zich naar hun meest innerlijke wezen ervan te overtuigen, dat hun conclusies van wijsheid tijdens hun lichamelijke leven geen verkeerde conclusies waren. Dat is in zekere zin de voornaamste eigenschap van de Mercuriusbewoners.

Als jullie de bewoners van Venus willen beschouwen, zijn die in feite hetzelfde als de bewoners van Mercurius; alleen beginnen ze met hun wijsheidsschool daar, waar de Mercuriusbewoners met hun scholing ophouden. Met andere woorden: de Mercuriusbewoners denken eerst na, aan de hand van de opgedane ervaringen, en kijken als laatste. De Venusbewoners kijken echter eerst en denken het laatst aan de hand van de opgedane ervaringen. (De Natuurlijke Zon, deel 1, hfdst.25:5,6)

Overal in de Nieuwe Openbaringen benadrukt de Heer, dat het vasten (het onthouden van voedsel) geen of weinig waarde heeft, als men Hem er niet bij betrekt. Vasten zoals heidenen dat doen, en in bepaalde geloofsstromingen, die zich enige weken onthouden van voedsel, maar na deze vastenperiode ´uitgehongerd´ hun buik weer snel vullen, dat mogelijk hun gezondheid ook schaden kan.

De Heer in de tweede brief van Laocidea: ´Maar zoals jullie vasten volgens de spoorloze leer die voor jullie doet alsof hij maar één voet op aarde heeft en al het andere al in de hemel is, zo vasten alle heidenen en eten de fijnste lekkernijen op hun feestdagen en zijn daar dan gretiger naar dan op een gewone dag wanneer zij hun dagelijks voedsel hebben.´ (LAO; hfdst.2:29)

Ook in de Nieuwe Openbaringen van Johannes maakt de Heer vaak gewag over zulke zaken in verschillende samenhangen: ´Werkelijk, de eredienst in de tempel was, speciaal op de grote feestdagen, zo iets afgrijselijk doms en smerigs, dat men iets dergelijks ergens anders op de hele aarde niet vond, ook niet bij de meest geciviliseerde volken…´ (GJE1-116:8)

Op feest- en gedenkdagen wordt meestal ´feestelijk´ gegeten en gedronken en het samenzijn kan weliswaar gezellig zijn, maar er wordt vaak gepraat over ´koetjes en kalfjes´ en over het geestelijke wordt vrijwel geen woord gerept.

Jezus zegt: ´Als er een arme naar je toekomt en jij hebt wat, ondersteun hem dan iedere dag. Een jaarlijks feestelijk etentje baat de arme noch jou iets, en Mij geeft het geen vreugde. Wie Mij gedenkt, moet dat alle uren van de dag doen, maar een jaarlijks gedenken kan Ik niet gebruiken!´ (GJE2-157:6)

´Als je zo'n feest instelt, lijk je op de tempelpriesters te Jeruzalem, die ook driemaal per jaar gedenkfeesten vieren… O die onzinnigheid van zulke belachelijke feesten!

Wel ontvangen de Farizeeën op zulke feestdagen zoveel grote offers, dat zij van de opbrengst van één feest honderd jaar royaal zouden kunnen leven, maar de arme moet er genoegen mee nemen om in een jaar driemaal een stuk brood van ternauwernood een achtste pond te krijgen. O wat een grote zotheid, domheid, blindheid en zelfzuchtige slechtheid!

Laat jij daarom je tafel zijn wat hij is, dan zul je daaraan het voor Mij prettigste feest vieren, als je dagelijks naar vermogen de een of de andere arme aan deze of ook aan een andere tafel verzadigt!´ (GJE2-157:7)

En mocht een en dezelfde arme iedere dag komen, vraag hem dan niet of hij ergens anders niets krijgt, want daar zou de arme bang van worden, zodat hij dan niet meer naar je toe zou durven komen, en daardoor zou jouw goede werk alle waarde voor Mij verliezen! Maar Ik wil ook niet dat je nog lichamelijk sterke leeglopers, die in staat zijn om te werken, het armenbrood zult geven; als die komen, geef hen dan werk dat ze aankunnen! Als ze het een of ander werk voor je doen, geef ze dan ook te eten en te drinken; maar nemen ze het werk niet aan, geef ze dan ook niets te eten! Want wie tot werken in staat is, maar niet wil, zal ook niet eten!

Kijk, als je zó handelt, zul je Mij altijd het aangenaamste herdenkingsfeest bereiden. Maar met jouw voorgenomen jaarfeest moet je maar altijd uit Mijn buurt blijven! Want zo'n jaarfeest is de grootste onzin die een mens in zijn hoofd kan halen, omdat niemand daar mee gediend is, behalve de organisator van het feest, die tijdens zo'n jaarfeest ten bate van zichzelf door offers voordeel kan behalen! Waarom zou dan een periode van een jaar beter zijn dan van een dag? Wie bijvoorbeeld eens per jaar de geboortedag van zijn vader viert, moest eigenlijk ook iedere dag het geboorteuur vieren, wat beslist beter zou zijn dan de jaarlijkse geboortedag!

Ik zeg je, al dat soort herdenkingsfeesten van de mensen hebben voor Mij geen waarde, tenzij ze dagelijks of liever ieder uur in het hart doorleefd worden. Nieuwe maan, jubeljaar, feest van de bevrijding van Jeruzalem uit de onderdrukking van Babel, feest van de wederopbouw van de stad en de tempel, het feest van Mozes, Aaron, Samuel, David en Salomo zijn allemaal nietszeggende zaken, waar nauwelijks zoveel waarheid in zit als in de regen, die duizend jaar geleden in de zee viel.

Men begint wel in een soort religieuze opleving met deze feesten, en de feestgangers herinneren zich daarbij nog zeer levendig de persoon of de een of andere belangrijke gebeurtenis, die zij zelf beleefd hebben, maar in de tweede, derde, vierde of zelfs tiende generatie wordt het een nietszeggende ceremonie, waarvan duizenden nauwelijks nog weten waarom ze gehouden wordt, en later wordt het helemaal heidens.

Overigens wil Ik hiermee de echte herdenkingsfeesten niet opgeheven hebben, maar ze moeten naast het jaarlijkse ook het dagelijkse in het hart meebrengen, omdat ze anders als dood en dus zonder uitwerking betracht moeten worden…´ EBAHL zegt: ´Alles zal heel precies zo gedaan worden als U, o Heer, nu zo vriendelijk en waar getoond hebt.

Daarbij zullen wij de dagelijkse feesten in onze harten veel meer aandacht gaan geven en wij zullen ons tevens met al onze krachten oefenen in de naastenliefde, en op die manier de heerlijkste gedenkfeesten houden! IK zeg: ´Als jullie dat blijven doen, dan zal ook Ik in jullie blijven, en daaraan zal men zien, dat jullie werkelijk Mijn leerlingen zijn!´ (GJE2-157: 8-16)

…´Zolang men tempels zal bouwen, sabbatten en andere feestdagen zal houden en met allerlei ceremoniën plechtig zal vieren, zal het er voor de mensheid slecht uitzien. Is van God uit niet iedere dag een dag des Heren, waarop men God in zijn hart gelovig en boven alles liefhebbend belijdt en de naaste geestelijk en lichamelijk goed doet?´… (GJE8-88:3)

´Daarom moet de sabbat nu eerst een ware werkdag worden en elke ceremonie dient te bestaan uit het zuivere handelen volgens Mijn woord; dat zal Ik altijd met welgevallen aanschouwen en Ik zal de ware sabbatheiligers ook met al Mijn genade en liefde belonen. Zo spreekt nu de Heer!

Maar degenen die de sabbat zullen heiligen op de manier zoals de tempeldienaren het nu doen en al sinds lange tijd hebben gedaan, en die de sabbat een bepaalde magische heiligende werking toeschrijven, evenals aan bepaalde feestdagen en dagen van nieuwe maan, die moeten door de vurige vloed van Mijn gerechtvaardigde toorn verteerd worden! Ook dat heeft de Heer nu gesproken, voor wie alle dagen, weken, maanden en jaren volkomen gelijk zijn.

Hebben jullie nu begrepen hoe Mijn mening luidt, geldend voor alle tijden en eeuwigheden? Want waarlijk, waarlijk Ik zeg jullie: hemel en aarde, die jullie nu zien, zullen eenmaal vergaan; maar Mijn woorden zullen blijven in eeuwigheid! (GJE8-90:6-8)

´Jullie moeten voor Mij geen tempels van hout, steen en van goud en zilver bouwen en Mij daar vereren met allerlei ijdele, betekenisloze ceremoniën, waarin Ik nooit enig welbehagen had en nooit zal hebben; de echte tempel, waarin jullie Mij moeten vereren, moet jullie hart zijn dat Mij liefheeft! Alleen het offer van degene die Mij in zijn hart een offer brengt door de werken der liefde voor Mij en voor zijn naaste, zal bij Mij waarde hebben, en Ik zal hem belonen met het eeuwige en zalige leven in Mijn hemelen.

Jullie moeten daarom ook geen feestdag of werkeloze rustdag te Mijner ere instellen; want iedere dag is van Mij, en jullie dienen iedere dag aan Mij te denken en goed te doen in Mijn naam.

En als jullie Mij om iets vragen, zonder je dan af in een kamertje en bid In het verborgene, dan zal Ik jullie bede verhoren, zo spreekt de Heer God Zebaoth tot jullie mensen.

Weg met alle tempels, afgoden, met alle feestdagen en met al die zinloze en waardeloze ceremoniën; maar richt in plaats daarvan ware, Mij welgevallige tempels op in jullie harten, en breng Mij offers van zuivere onbaatzuchtige liefde! Maak de schade goed die door jullie toedoen aan de arme, blinde en voor het merendeel door jullie voorgelogen en bedrogen mensen is berokkend, dan zullen jullie de genade Gods deelachtig worden!' (GJE10-102:16-19)

Jezus genas op een sabbat een waterzuchtige en de Farizeeërs, die bij Hem zaten, zagen dat tot hun grote ergernis. Toen zei Jezus: ´Als je een os of een ezel op sabbat in een put ziet vallen, dan trek je je hem er immers uit, omdat je eigen belang het nu eenmaal eist; maar om op sabbat een goede daad aan anderen of voor anderen te verrichten, dat beschouwen jullie als zonde!´

De Heer zegt in ´De Predikingen van de Heer´: ´Ik wilde hen daardoor bewijzen, dat weldaden en goede handelingen de voorgeschreven feestdag of sabbat niet ontheiligen, maar hem eerder heiligen dan de vele nutteloze gebruiken en ceremoniën die gedachteloos uitgevoerd worden.

Er is altijd een dag in de week vastgesteld, die bestemd is om uit te rusten na lichamelijke inspanningen, om in zichzelf te keren en na te denken over de geestelijke opdracht van de mens.

De meeste mensen menen Mij tevreden gesteld te hebben, omdat zij een paar uur in de kerk zaten, stonden of droomden, nietszeggende gebeden aframmelden of gemoedelijk lagen te slapen tijdens de preek van de priester (dominee). Daarmee is misschien de eerzucht van de voorganger gestreeld, daar zij de kerk vol menselijke lichamen zien; maar de zielen van deze mensen houden zich of met helemaal niets bezig of met geheel iets anders dan met dat, wat de kerk of de door Mij gestichte religie vereist.

Zo grijpt het misbruik steeds meer om zich heen, en men begint er zelfs mee om deze dag niet meer als rustdag te laten gelden, doordat men het geweten van diegenen die gehoorzamen, te doen weten zwichten voor geld, waarbij men het weinige dat zij nog geloven wegredeneert zonder hen daarvoor iets beters te geven.

Zo gaat het verval stap voor stap voort. … De zon - en feestdag moet een zekere rem zijn. Het moet een dag zijn waarop de machtigen aan de minderen een blijk van waardering voor hun verrichte arbeid moeten geven. En voor hen die gehoorzamen, moet de zondag en de feestdag een dag zijn, waarop zij zich zullen herinneren dat één dag ter overdenking van de eigen geestelijke bestemming niet teveel is; het moet de dag zijn waarop we de werkzaamheden laten rusten.

Op deze dag spreekt Mijn natuur haar eeuwige, zelfde taal tot alle harten: "Vergeet naast al je werkzaamheden de Schepper niet, die zoveel heerlijks en wonderbaarlijks op deze aarde heeft geschapen, om je er telkens aan te herinneren dat je niet alleen voor deze wereld bestemd bent, dat je werk niet altijd materialistisch, maar ook geestelijk moet zijn! Erken Diegene, die jullie, zwakke kinderen, met zoveel liefde en geduld leidt en die je midden tussen de heerlijkheden plaatste, die jullie minstens één dag in de week jullie zware arbeid wil doen vergeten!

Volgens de scheppingsgeschiedenis van Mozes stelde Ik zelf als Schepper de rustdag in op de zevende dag. Hij was er als het ware het beeld van, hoe Ik, nadat Ik Mij met de materie had beziggehouden, op de zevende dag de Geest liet binnengaan in het tot dan toe starre omhulsel. En deze dag, waarop Ik de materie tot iets geestelijks verhief, was de dag van de viering of van de wijding. Daarom moet hij ook door de mens gevierd worden, wanneer hij, evenals Ik, zes dagen gewerkt heeft.

Op de zevende dag moet de mens zijn week overdenken, om daarin de geestelijke gedachte waar te nemen, die hem leidde om zulk werk tot stand te brengen. Deze dag moest een dag worden van viering in geestelijk opzicht, waarop hij moet erkennen, dat zijn wekelijkse werkzaamheden en zijn eigen bestaan niet een materiële, maar een geestelijke basis hebben, die hij zich juist op deze dag meer dan op andere dagen moet herinneren. Op deze dag, waarop geen plicht en geen arbeidsuur hem tot materieel handwerk dwingt, moet hij zich Mijn schepping herinneren, Mijn leer, Mijn liefde en Mijn opoffering voor hem persoonlijk als ook voor de hele mensheid.

Deze dag zal daarom voor hem een gewijde dag worden, omdat hij op deze dag het materiële aflegt en het geestelijke, verhevene en grootse doel, dat hij de hele schepping moet bereiken, dichter kan naderen.

Zo moet ieder mens de zondag vieren als een gedenkdag aan Mijn liefde en aan alles, wat Ik voor hen gedaan heb. Dan zal van deze dag een zacht, religieus gevoel uitgaan over alle werkdagen, waardoor ook de meest materiële arbeid geheiligd wordt. Zo kan de mens op alles wat hij doet en tot stand brengt een stempel van zijn eigen goddelijkheid drukken.

Zo moet de zondag en rustdag door jullie begrepen en gevierd worden. Jullie moeten zich steeds herinneren, dat er eens zo'n dag voor Mij geweest is en dat iedereen dan een dergelijke feestdag zal beleven, wanneer hij ontdaan van het materiële omhulsel, in de andere, eeuwige wereld aankomt als vergeestelijkt zielenmens en als herinnering het bewustzijn meeneemt, op al zijn materiële werkzaamheden een stempel te hebben gedrukt van een grote mensengeest, die hem veredelde en die hij waardig was.

Daarom moeten ook jullie deze rustdag in een hogere, geestelijke betekenis zien. Zie het geestelijke licht schijnen door de harde korst van de berichtgeving! Dit is het wat zalig maakt: Vergeestelijk alles, je omgeving, jezelf, je daden en je woorden!

Niet alleen de zevende, maar elke dag waarop jullie geestelijk voorwaarts schrijden, dat zal voor jullie dan een zon - en een feestdag zijn, zoals de zon waarnaar deze dag bij jullie genoemd is, die zal licht, warmte en leven over jullie en je omgeving doen uitstromen. Iedere dag zal een dag van feest of van zaligheid worden, wanneer jullie, je Schepper waardig en jullie doel duidelijk herkennend, stap voor stap voorwaarts schrijdt, totdat jullie de eeuwige, nooit eindigende feestdag, de feestdag van de eeuwige zaligheid in die ruimten ten deel valt, waarin iedere dag een gewijde dag en een dag van vrede is, zoals een liefhebbende Vader reeds eeuwigheden geleden deze voor Zijn kinderen bereid heeft. Amen. (Predikingen van de Heer, hfdst.42)

De geboortedatum

In het boek ´Hemelse Geschenken, door Jakob Lorber ontvangen, lezen we iets over de vraag van één iemand uit Lorbers kringen, om een uitleg te geven over het jaarlijkse vieren van een geboortedag. De Heer dicteerde Lorber daarom het volgende: ´Schrijf iets aan A.H.-W. voor vandaag, dat hem zal helpen te beseffen dat de Vader in de hemel heel goed weet wanneer en op welke dag een mens naar het vlees in de wereld is geboren.

Luister, Mijn lieve A. H. W.! Het is waarlijk geen kleinigheid wanneer een mens vanuit de baarmoeder ter wereld is gekomen. Want wat een menselijke ziel nodig heeft om uit alle stadia te rijpen om in de wereld geboren te worden, geloof Mij, dat is waarlijk meer dan jullie in eeuwigheden kunnen bevatten! Dat het worden van een mens voor Mijzelf niet zo'n kleinigheid is, waar sommige filosofische dwazen van dromen en jullie willen doen geloven, dat bewijzen alle daden en alle voorscheppingen, die allemaal alleen voor de mens zijn volbracht en gemaakt!

Daarom is het eerlijk en rechtvaardig dat zelfs de fysieke verjaardag een belangrijke dag moet zijn voor ieder mens, omdat het geen toevallige dag is, maar een dag die goed berekend is vanaf de eeuwigheid. Maar waarom en hoe zo'n dag een dag is die van eeuwigheid af goed berekend is, zal straks blijken! En luister daarom:

In de oneindige diepe ruimte van tijd en eeuwigheid zijn volgens het getal 3 en 7, geesten, die op Mij lijken, in de meest oneindige overvloed van getallen uit Mij naar het vrije bestaan geroepen. Een onmetelijk aantal heeft zich door misbruik van hun vrijheid van Mij afgescheiden, maar een onmetelijk aantal heeft zich ook voor eeuwig met Mij verenigd. Wat moest er dan gebeuren met het afgescheiden ontelbare? Moest het eeuwig vergaan, of moest het hersteld worden, was dat voor Mij de enige mogelijke manier?

Zie, dit was zelfs voor Mij, de Almachtige en opperste wijze Schepper, geen geringe vraag! Want als Ik hen laat vergaan, is ook de dood in Mij thuis. Maar als Ik ze terugbreng, dan komt de onaantastbare heiligheid van Mijn eeuwige orde in gevaar. Wat moest en moet hier gedaan worden? Zie, de oplossing van deze grote vragen ligt nog voor jullie ogen en vele eeuwigheden zullen er niet mee eindigen!

Maar waaruit bestond het, bestaat het nu nog en zal het eeuwig bestaan? De liefde als het enige leven in God, moest zich op een bepaalde manier afscheiden en de afgescheiden myriaden van geesten grijpen, ze met haar macht binden en daaruit ontelbare wereldmassa's van alle eindeloze soorten vormen naar de aard van de geesten, die erin gevangen waren.

Toen de werelden werden gevormd vanaf de oerzon naar beneden, werd elk atoom van de wereld tot op het duizendste deel van een seconde nauwkeurig berekend wanneer het eens moest worden opgelost. En toen de grote berekening eenmaal vaststond, begonnen pas de organische scheppingen op de wereldlichamen door alle stadia heen in de allerhoogste, wijste, goed berekende orde. Toen pas kwam de mens, als de meest volmaakte vergaarbak van alle eindeloze stadia die aan hem voorafgingen als een volmaakt punt van hereniging van het leven dat eens uit Mij was gegaan!

Maar opdat in deze nieuwe vorming van de oude wezens aan Gods zijde geen tegenstelling met Zichzelf zou zijn, moest God Zichzelf op een bepaalde manier opnieuw vormen door Mijn incarnatie, dan een nieuwe hemel bouwen en tenslotte alles nieuw maken zoals Hij! Zie nu, en dit alles staat achter één enkele verjaardag!

Let daarom op wat er in staat, zodat je spoedig een nieuwe grote verjaardag in je geest zult hebben!

Ontvang deze openbaring dus als een gelukwens op deze verjaardag in het hart van Mij, jullie meest liefdevolle Vader, en jullie zullen grote vreugde hebben op elk van jullie verjaardagen, zowel hier als aan de andere kant. Want ook aan de andere kant verschijnen zulke dagen heerlijker dan de andere, in de juiste vorm, voor degene om wie het gaat! Maar accepteer ook Mijn volle Vaderlijke zegen en blijf eeuwig in Mijn Liefde! Amen. [HiG.02_42.10.13,02-12, 13 oktober 1842]

´Ik zeg jullie, als diezelfde Vader: "Verlaat de wereld en wend je helemaal alleen tot Mij! En heb Mij lief, want Ik heb jullie zo teder lief. En de jongste verjaardag van je geest zal spoedig gemakkelijk je eeuwig levende nieuwe verjaardag worden!´ [HiG.02_43.02.21.b,06]

In het boek ´Hemelse Geschenken´ beantwoord de Heer een vraag uit een brief aan Wilhelmine Hüttenbrenner, over de geboortenaam. De Heer laat weten dat een aardse naam, gegeven door de ouders, onbelangrijk is. Want de echte geestelijke naam blijft tot nu toe voor ieder mens verborgen.

De Heer: ´Waarom wil jij Mij altijd gebruiken als felicitatie voor de naamdag? Ik wil niets zeggen over de verjaardagen van het lichaam, maar wat kan mij jouw stomme naamdagen schelen? Ik heb jullie al eens gezegd dat Ik niet van aardse naamdagen houd en toch komen jullie weer naar Mij toe met zoiets!

Ziet, het is de eerste ijdelheidsdag, eerst voor de ouders, omdat zij helemaal niet weten in welke mooiste naam zij hun kind moeten laten dopen…Maar Ik wil daardoor niet moeilijker zijn, maar alleen preciezer. [HiG.02_47.05.28,02-09]

´Mijn geliefde Julie-Martha! Omdat vandaag een bijzonder belangrijke dag voor jou is, omdat het de verjaardag van jouw geboorte in de wereld als in een echo terugbrengt in je herinnering, en je er een gegronde vreugde over kunt hebben, omdat je op zo'n dag door de kracht van Mijn Wil van Liefde opgenomen bent in de rijen van Mijn kinderen, dat wil zeggen in de rijen van Gods kinderen, uit de saaie rijen van veroordeelde schepselen. [HiG.02_49.06.26,02]

Juiste verjaardagsviering (14-10-1850)

De Heer feliciteert hier een goed iemand uit de vrienden/kenniskring van Jakob Lorber! De verjaardag van het vlees heeft alleen waarde als dat de echte verjaardag voor een mens is. Iedere volgende driehonderdvijfenzestigste dag is slechts een herinnering en heeft als zodanig alleen betekenis, wanneer de mens op zo'n dag zijn geboorte dankbaar in zijn hart aan Mij gedenkt en in Mijn Naam goede en vaste voornemens maakt om zijn verdere leven steeds meer naar Mijn wil en naar Mijn ordening in te richten en Mij daarbij om de kracht en de hulp vraagt, die Ik zeker niet onthoud aan wie Mij daar in zijn leven maar enigszins ernstig om smeekt.

Wie zo de gedenkdag van zijn aardse geboorte viert, heeft goed gedaan en ook werkelijk waarde gegeven aan zo'n dag voor Mijn aangezicht. Al het andere, zoals: felicitaties, cadeautjes en dergelijke zijn voor Mijn aangezicht volkomen waardeloos, ja soms zelfs in strijd met Mijn welbehagen, vooral bij zulke mensen die er hoog van opgeven en denken dat ze op zo'n dag meer en beter zijn dan op een andere. Het is Mij liever dat je niet zozeer om je verjaardag geeft, maar wel steeds in je gedachten houdt dat je een jaar ouder bent geworden.

Natuurlijk zou het Mij zeer dierbaar zijn, als je ook een volle geestelijke verjaardag zou hebben! Omdat je dus geen volle geestelijke verjaardag hebt, maar slechts een halve, feliciteer ik je met deze halve. Want zelfs een halve geestelijke verjaardag is beter dan duizend aardse. Maar streef er nu naar dat je spoedig een hele geestelijke verjaardag bereikt! Dat zal je alles geven waar het betere deel van je ziel naar dorst. (HiG.02_50.10.14,01 e.v.)

Tenslotte zegt de Heer nog een keer iets over de verjaardagen: ´De wereldse verjaardagen komen ook van Mij, de Heer van al het worden en zijn.

Maar toch verkies Ik de verjaardagen van de geest met de sterfdagen van het vlees (lichaam) boven de eigenlijke verjaardagen van het vlees, die nu vaak uiterst ellendig en onvervuld zijn. Met de sterfdag van het vlees bedoel en versta Ik alleen het heengaan van allerlei wereldse begeerten en verlangens, omdat geen menselijke geest en ziel volledig wedergeboren kunnen worden in het ware koninkrijk van de hemel zolang er wereldse zorgen aan de geteisterde ziel kleven. (Hemelse Geschenken, deel 3)

God zond zijn Zoon

Maar toen de tijd vervuld was, zond God zijn Zoon, geboren uit een vrouw en onderworpen aan de wet, opdat Hij degenen die onder de wet zijn, zou verlossen en opdat wij het zoonschap zouden verkrijgen. [Gal.4:4]

De betekenis van deze uitspraak moet op de volgende manier worden ontvangen: God de Vader, die vrij is van een begin en een einde, heeft in de volheid van de tijd, die van tevoren van eeuwigheid af was geordend, zijn Zoon naar de aarde gezonden voor de verlossing van de verloren mens, nadat Hij Hem van tevoren door tekenen en wonderen in de grootste getale had voorgesteld. Want de Heilige Geest bracht in Zijn volk door profeteren voort wat van tevoren was voorgesteld door de eerste roeping waarmee Adam geroepen zou worden, namelijk dat de Bevrijder der mensen zou komen.

Toen kwam de Zoon van God, bekleed met menselijkheid, wiens helderheid van de Godheid de mensen niet konden zien, toen zij Hem als het ware als een ander mens zagen; maar toch openbaarde Hij Zich aan hen op een andere manier dan waarin de mensen leefden, namelijk zonder het genot van de zonde, maar op zo'n manier dat Hij at, dronk, sliep en Zich bekleedde, terwijl Hij geen vlek van dwaling had. Maar toen de joden en vele anderen Hem zagen, twijfelden zij of Hij de Zoon van God was, en daardoor vertroebelden zij hun kennis, en zij ontvingen de bewonderenswaardige dingen over Hem niet in geloof; maar zij wendden zich tot de hardheid van de rotsen, zoals de grasslang zich verbergt in de rotsachtige hoogten. [Bron Hildegard van Bingen].

U hebt Mij in de wereld gezonden

Openb. 12:10: "Nu is het heil gekomen, en de macht en het koningschap van onze God, en het gezag van zijn Christus, want de aanklager van onze broeders is uitgeworpen, die hen dag en nacht voor onze God heeft aangeklaagd.

En zij hebben hem overwonnen door het bloed van het Lam en door het woord van hun getuigenis, en hebben hun leven niet liefgehad tot in de dood."

Vader, omdat Ik Jouw Zoon ben, kijk met de liefde waarmee Jij Mij de wereld hebt ingestuurd en aanschouw Mijn wonden waardoor Ik, op Jouw verzoek, de mens heb verlost. En Ik toon ze aan Jou, opdat ook Jij barmhartig zult zijn voor hen die Ik heb verlost en hen niet zult laten uitwissen uit het boek van het leven; maar door het bloed van Mijn wonden zal Ik hen weer tot Jou verzamelen in berouw, opdat niet degene die de spot drijft met Mijn Menswording en Mijn Lijden hen zal aanbevelen in de vernietiging.

Nu dus, alle mensen die het verlangen hebben om de oude slang te verlaten en terug te keren naar jullie Schepper, zo let dan op, dat Ik, de Zoon van God en van de Mens, Mijn Vader Mijn wonden voor jullie heb laten zien.

Buig daarom zelfs je knieën, die jullie vaak neigden tot ijdelheid van een onredelijk verzet naar jullie Vader, die je heeft geschapen en die je de geest van het leven heeft gegeven, in zuiverheid van geloof. Belijdt daarom je zonden volledig vanuit je hart, zodat Hij zijn machtige, onoverwinnelijke hand naar jou uitstrekt, dat nog in de ellende van het lichaam en de ziel verkeert.

Zo vaak als de almachtige Vader vertoornd is over de kromme daden van de mensen, toont Zijn Zoon Hem Zijn wonden, blijkbaar opdat Hij de mensen daardoor zou sparen. Want Zelf spaarde Hij Zijn lichaam niet. In dit opzicht zal het schaap dat van Hem werd weggenomen, in Zijn bloed wordt teruggetrokken. Daarom zal Zijn wond ook open blijven zolang de mens in de wereld blijft en zondigt. Daarom eist dezelfde Zoon van God ook van de mensen dat ze hun knieën buigen voor Zijn Almachtige Vader, zo vaak als ze zijn gericht verdienen. In dit opzicht, vanwege Zijn wonden welke Hij in Zijn vlees leed, en waar Zijn Vader steeds naar kijkt, moet Hij hen van alle kwaad verlossen. [Bron: Liber Divinorum Operum - Hildegard von Bingen].

De gezonde of ongezonde letters van de ziel worden weerspiegeld in het gezicht

De Heer kan elke ziekte wegnemen (Ex. 15:26; 23:25; Deut. 7:15) en (Jesaja 33:24) Deze profetieën wijzen op lichamelijk herstel (Jes. 35:5, 6). Toen Jezus op aarde was, genas Hij zowel lichamelijk als geestelijk zieken en vervulde zo de Messiaanse profetie: "Hij heeft zelf onze ziekten op zich genomen en onze verdrukkingen gedragen" (Mat. 8:14-17; Jes. 53:4).

Onze ogen stralen een bepaald licht uit, afhankelijk van de innerlijke toestand of deze warm of koud is. We kunnen dit vaak zien bij huisdieren, omdat de ogen van dieren vaak helder oplichten, vooral bij katten. Geen mens kan zijn uitstraling verbergen, zelfs niet als hij zijn diepe innerlijke staat wil verbergen. Het gezicht laat veel zien. Kenners weten dat!

Een bevuilde ziel zal dan ook onaangename sporen of indrukken op het gezicht achterlaten. Iedereen zou de ander in het gezicht moeten kijken om te tonen dat hij van hogere afkomst is. De ogen weerspiegelen al onze gedachten, gevoelens en daden. Ja, het hele wezen, de hele schepping stralen ze uit, afhankelijk van de staat van de mensen. De ziel weerspiegelt de hiërogliefentekens in het gezicht. Deze zijn gegraveerd als gezichtslijnen.

De gedachtekrachten van onze Schepper vult alles wat denkbaar is, ook de buitenste ruimten en het oneindige. God denkt altijd en de mens denkt ook altijd. Onze gedachten vullen de fysieke cellen welke diep in ons lichaam werkzaam zijn.

Chronische spierpijn kan vaak de oorsprong vinden in een verkeerde levensstijl of een verkeerde manier van denken.

Zulke cellen zijn vaak gevuld met zorgen en piekeren. De pijn is uitgekristalliseerd, gematerialiseerd. Hierdoor bewegen de spieren vaak niet soepel; af en toe doen ze pijn. De levenscellen zijn vastgelopen of zitten vast. De informatie en onverwerkte gedachten zijn als het ware bevroren. Ziekten zijn in de meeste gevallen het gevolg van een verkeerde denkwijze. De huid is bijvoorbeeld een weerspiegeling van de ziel. Verkleurde delen van de huid of wratten kunnen het gevolg zijn van een bepaalde zielentoestand.

Niet iedereen weet dat het denken nauw verbonden is met het zenuwstelsel. De zenuwen dienen als geleiders van de elektriciteit. Wie zijn denken blokkeert, merkt dat aan de trilling van zijn fysieke zenuwen. Met je gezichtsradius steeds op Jezus gericht, de grootste natuurlijke arts en redder, staat Hij je zeer nabij.