We leven in een ‘verdrukkende tijd’, en  – als we niet goed oppassen –  kunnen we ‘slaaf’ worden van onszelf. Gelukkig wordt gelijktijdig onder de mensheid in het verborgen al de kiem gelegd voor het realiseren van een betere tijd met een bewuste afstemming op de geestelijke lichtwereld in onszelf.

 

Elke uit Nordhorn zond ons het volgende interessante artikel [ook geplaatst in de ‘Grafschafter Nachrichten’ [oktober 2021], dat we hier graag willen opnemen:

 

‘Er is bezorgdheid over wat er in onze samenleving gebeurt, vooral in de tijd van de pandemie, dat me ertoe aanzet om dit te schrijven'.

 

‘Met het oog op onze Duitse geschiedenis wil ik de volgende aspecten van de huidige maatschappelijke ontwikkeling in overweging nemen:

De vlucht van mijn familie uit de DDR betekende voor mij op 7-jarige leeftijd het verlies van mijn geliefde vaderland."

 

"Toen ik ouder werd, was ik mijn vader echter erg dankbaar dat hij me uit dit regime en in het vrije, democratische deel van Duitsland had gehaald."

 

‘Dit kostbare geschenk lijkt me nu in groot gevaar. Ik ervaar met zorg hoe doelgericht, vakkundig en zelfs agressief de machthebbers en een aantal media omgaan met de mening van andersdenkenden, hoe manipulatieve uitspraken, waarvan sommige later onhoudbaar bleken te zijn, en hoe druk wordt opgebouwd en door alternatieve arrangementen er een stemming wordt gecreëerd die de samenleving -blijvend- verdeelt en de sociale rust aanzienlijk verstoort.'

 

‘Wie realiseert zich eigenlijk, en juist  in deze Coronatijd, hoeveel stressvol nadenken,  onderzoek en verantwoordelijkheid het betekent voor die mensen die hun overtuigingen volgen en tegen de stroom in zwemmen van de door de regering uitgeroepen enig levensvatbare gebruikelijk pad? Men maakt duidelijk in welke mate individueel afgezien moet worden voor burgerlijke moed, waar het zo gemakkelijk en heilzaam kan zijn zonder al de politieke problematiek te volgen van willekeurig vastgestelde instructies?’

 

"In onze bedreigde democratie zou ik graag een samenleving terugzien waarin men weer zijn gefundeerde, weloverwogen mening kan uiten zonder bang te hoeven zijn voor moreel gemarginaliseerde of denigrerende veroordeling en negatieve gevolgen."

 

‘Ik zou willen dat de meningen van andersdenkenden onbevooroordeeld of op zijn minst gerespecteerd worden behandeld.’

 

'Ik zou graag weer met vertrouwen kunnen opkijken naar al diegenen wiens taak en doel de verzoening van mensen zou moeten zijn en die, op welk gebied dan ook, zo handelen, zoals ze aan het begin van hun loopbaan met de eed beloofden 'schade af te wenden.'

 

Elke Koch

  

 

UpToDate 2023-2024