Een toekomstige voorspelling over EDOM

Ezau was de vader van de Edomieten, die in de Bijbel omschreven wordt als een later groot en machtig volk. Zij hadden de stad Patra gebouwd in de bergen en stonden vijandig tegenover de Israëlieten.

Wat schrijft de profeet Obadja? ‘Dan zal het huis van Jakob een vuur zijn, het huis van Jozef een vlam, het huis van Ezau zal tot stoppels worden; zij zullen tegen hen ontbranden en hen verslinden, zodat er geen ontkomen zal zijn voor het huis van Ezau! Ja, de Heer heeft gesproken. [Obadja 1:18, Jeremia 49]

De Heer noemt het gebied van Edom een goddeloze streek. [Mal.1;2,4]. De ISLAM is niet uit het volk van Ezau voortgekomen, dit wordt hier benadrukt, zodat daarover geen misverstand kan ontstaan.

In Jesaja 34 spreekt de Heer een oordeel uit over de nakomelingen van EDON of EDOM. De NO beschrijft: ‘Een herbergier, bij wie Jezus logeerde, kwam met Hem in gesprek over de nakomelingen van EZAU. Het gesprek vond plaats op een heuvel waar eens Abraham en later ook Ezau [Edom of Edom] had gestaan. Daar werden de grenzen bepaald. Jezus voorspelde de herbergier [in ons wereldjaar 4059; we leven nu in 6071 n. Adam en dat is nu in 2022] dat er in een verre toekomst al de oostelijke landen tot een ongezegende woestijn zullen worden. De waard vroeg Jezus wanneer deze tijd dan zal komen. Jezus: ‘jaar, dag en uur kan Ik je niet zeggen, want dit hangt af van de mensenlijke wandel- en handelwijze.’

Dan volgt er een bijzondere voorspelling van Jezus: ‘Maar als zij zich losmaken van hun wereldkoningen [politici, bewindslieden die in plaats van wijs regeren het volk steeds meer onderdrukken] en zich onder Mijn heerschap zullen koesteren, zoals in de tijd van Mozes en de richters gegeven, dan zal dat niet veel meer duren dan zo’n 2.000 aardse jaren!’ [Jezus sprak dit zo’n 2.000 jaar geleden uit!]

Verder spreekt Jesaja over een [Oostelijk] gebied dat nooit meer door mensen bewoond zal worden, alleen nog maar door dieren.

Over Europa [het oude land] zegt de Heer in het Grote Johannes Evangelie, dat daar nog harde noten te kraken zijn. Want zoals Hij de steden Sodom en Gomorra omwille van 10 goede mensen sparen wilde, was er niemand anders dan alleen Lot en zijn vrouw en zo moest Hij vanwege de gepleegde sodomie deze steden teniet doen.

2.000 jaar geleden deed de Heer opnieuw een uitspraak over het oude grote aardedeel Europa voor de toekomst, waarin we nu leven: Jezus: ‘[Wanneer] eerder dan een tiende deel van de mensen van dit oude grote werelddeel zich in de volle zegen van Mijn leer zal bevinden, zal het slechtste deel van Europa in Mijn leer gezegender zijn dan in dit oude werelddeel het kleinste en beste deel; want er zal nog veel vuur nodig zijn voordat de zeer vele mensen van dit werelddeel de invloed van de stralen van Mijn levenszon ondergaan die hen tot het eeuwige leven zullen verwarmen.' [GJE10-158:10] – [Europa heeft tegenwoordig zo’n 515 miljoen inwoners en wanneer er rond de 50 miljoen mensen [dus 1/10 deel] naar de grote levensleer van Jezus leven, dan zal Europa zeer gezegend zijn…’]

Voor het Jodendon is hun religie al vanaf Abraham begonnen bij de stamvader van Israël [Abraham]. Het thema ‘oervaderen’ is uitvoerig te lezen in de drie dikke delen van de ‘Huishouding van God’, door Jakob Lorber ontvangen, en verkrijgbaar bij elke boekhandel.

Uit Abraham is een ‘oervolk’ ontstaan en ooit in de toekomst [waarschijnlijk in het dichtbijstaande duizendjarige vrederijk, kort na 2030] zal weer dan het echte oude volk van God opstaan.

In veel religies zijn conflicten terug te voeren op de broedertwisten. Het begon al met Kajin en Abel. Kajin sloeg zijn broer Abel dood uit jaloersheid, omdat zijn offer niet opsteeg naar de hemel en die van Abel wel. De oudste slaat de jongste dood. Ismaël en Izaak, de twee zonen van Abraham, hadden vaak ruzie. Ook de twee kleinzonen van Abraham, Jakob en Ezau kregen hoogoplopende ruzie, toen Jakob de eerste zegen van hun blinde vader Izaak, die bedoeld was voor Esau, wilde aftroggelen. Zij leefden ongeveer vierduizend jaar geleden.

Ismaël mag terecht de stamvader van de Arabische wereldbevolking genoemd worden. Onder hen ontstond pas veel later de Islam. Ook Ismaël werd besneden en kreeg de volle zegen van de Heer.

Helaas is de huidige godsdienst die zij pretenderen er een om bang van te worden. Het is er één van aanslagen, hun heidense religie is fanatiek en zij streven naar achting. Maar er is niet veel meer van overgebleven wat God hen leerde.

Aan Abraham belooft de Heer, dat er uit zijn geslacht 12 zonen zullen voortkomen, een groot nageslacht. Ook beloofde Hij dit aan Ismaël. Twaalf stamvorsten of volksstammen zal er uit hen komen.

De eerstgeborene van Ismaël was Nebajoth, hij wordt wel de vader der Nabateeërs genoemd. Dit waren handelaren en Petra was het handelscentrum. In het verleden behoorde deze stad toe aan Ezau. De Nabateeërs spraken een Arabisch dialect volgens Flavius. Maar zij onderhielden afgodendiensten, zoals in de voetstappen van Ezau. Deze ‘godinnen’ worden helaas in de Koran genoemd. Zou dit het begin zijn van een stukje geschiedenis van de Islam?

Tegenwoordig hebben de Arabieren zich uitgebreid met hun eigen cultuur, wetenschap [wiskunde], kunst [archictectuur] en verwarming. We hebben veel aan hen te danken daar veel grondstoffen door hen zijn ontwikkelt.

De moeder van Ismaël was Hagar, de Egyptische dochter van Faraoh. Eigenlijk was zij een prinses. We kennen het verhaal van Abraham dat hij vanwege een hongersnood in zijn land naar Egypte vluchtte en omging met de koning Faraoh, die hem zijn dochter en ook nog zijn zoon schonk volgens de joodse overlevering.

Hagar werd de bijvrouw van Abraham. Saraï was zijn echte en eerste vrouw. Haar naam betekent ‘vorstin’, ‘heerseres’. Zij moest haar leven aan het koninklijk hof van haar vader verruilen voor het ‘dienstmaagdige’, door sommigen ‘slavin’ genoemd. Zij moet ook mooie vrouw zijn geweest, maar Saraï, die later Sarah werd genoemd, was ook een beeldschone vrouw. Deze Hagar kwam steeds voor haar mening uit. Er kwam echter een conflict tussen deze beide vrouwen. Sara verachtte haar in haar hart en stuurt haar weg de woestijn in. Ismaël zou later niet mogen delen in de erfenis van Abraham. We lezen het in Genesis 12 en 16.

Dan grijpt een engel van de Heer in en zegt tegen Hagar: ‘Keer terug naar je meesteres en onderwerp je aan haar gezag!’

‘De Heer zal je nageslacht zeer talrijk maken, zodat het vanwege de menigte niet geteld kan worden. Je bent nu zwanger en je zult [straks] een zoon baren en je moet hem de naam Ismaël geven, omdat de Heer jouw verdrukking heeft gehoord.’ [Gen.16:9,11]

Ismaël zou een wilde ezel van een mens worden. Zijn hand zal tegen allen zijn, en de hand van allen tegen hem; en hij zal wonen tegenover al zijn broeders [het land Israël] – Gen.16:12

De Islam is uit Ismaël gekomen! Tegen Abraham zei de Heer: ‘Alleen het nageslacht van Izaak zal jouw nagelslacht genoemd worden, maar… Ik zal ook de zoon van deze ‘slavin’ Hagar tot een volk maken, omdat hij jouw nageslacht is. [Gen.21:12,13]

Sara wilde niet dat haar zoon Ismaël naast Izaak opgroeide, omdat hij niet het kind was van de belofte en zij gebood moeder en zoon definitief te verdwijnen. [Gen.21:10] In dit geval had Abraham zijn vrouw te gehoorzamen en hij, Abraham stuurde hen de woestijn in met eten en drinken.

Het voedsel en water raakte op. Hagar werd radeloos. Haar zoon stierf bijna van de dorst en hij huilde diep van binnen en riep tot God. En de Heer hoorde zijn weegeklaag en riep tot de moeder: ‘sta op, neem je zoon ter hand, want Ik zal hem tot een groot volk maken. En toen de ogen van Hagar geopend werden, zag zij vlak bij zich een waterbron, een waterput en gaf haar zoon te drinken. Zo overleefden zij het in de woestijn en de Heer was met hem en hij werd groot en een voortreffelijke boogschutter. Hij woonde in de woestijn PARAN en zijn moeder nam voor hem een vrouw uit Egypte. [Gen.21:17,21]

De woestijn Paran is het onderste deel van Palestina of het land van Israël, dat ligt direct boven het noordelijk Egypte. Ten Oosten van deze woestijn zou een gebied zijn, waar MEKKA is gebouwd.

Als de eerste vrouw van Abraham sterft [dat is Sarah] zorgt hij voor meer nageslacht. Hij huwde een vrouw die Keturah heette. [Gen.25:1,2] De overlevering vertelt dat dit zijn eerste bijvrouw Hagar was met een naamsverandering. [In de naam Keturah vinden we wel het woord ‘Hakar’ verbasterd terug.] Deze bijvrouw, zo staat het in de Bijbel, baarde Abraham 6 zonen, waaronder MIDIAN. Deze laatste was een [klein]zoon van Jethro, de hoofdpriester der Midianieten, waar Mozes bij zijn vlucht eens onderdak vond en diens dochter Zippora toen zijn vrouw werd.

Voordat Abraham zijn geest gaf, schonk hij alles aan zijn zoon Izaak. Aan de zoon van zijn bijvrouw gaf hij geschenken. Hij stuurde hen naar het Oosten. [Gen.25:5,6]. Toen Abraham stief waren zijn twee enige zonen op zijn begrafenis aanwezig. Ismaël had groot respect voor zijn vader Abraham.

UpToDate 2023-22024