De
Bijbel
Onze huidige boeken hebben bladzijden
van papier. Maar dat is vroeger veel anders geweest. Papier komt van de
Papyrusplant, nu nog als sierplant in sommige woonkamers. Vroeger was dit het
meest gebruikte materiaal voor het Boek der Boeken in de Oudheid. De oorsprong
lag in Egypte. [GEJ.04_182,03] - Daar groeiden deze planten ook voor de
boekindustrie. [Opmerking: Hier aangekomen, gingen allen zitten op de door
Jozef gemaakte banken en verkwikten zich onder de geurende schaduw van rozen,-
mirre- en papyrusbomen. [JJ.01_184,05]] Zie ook Hemelse geschenken
2-42.01.25.07 – dit gaat ook over de papieren tijd! Welke stevigheid moet het
papier verantwoorden? De Heer: ‘Ik zeg je, ze zal geen druk verdragen! Hoe
gemakkelijk papier ook gescheurd kan worden, dat laten je de zwakste kinderen
zien! Begrijp je dit teken?
…’de oude Egyptenaren hadden nog lang
geen papier om op te schrijven. Daarom werden er vlakke stenen gebruikt om
helemaal in het begin met botten, en later met ijzeren griffels allerlei ter
herinnering in te kerven! [GJE4-204-3]
Koning Hanoch
vond het papier uit [Huishouding van God-3-194-07]. Zij waren de uitvinders van
het kruitpoeder en de schietgeweren, het perkament en het papier. Ook het geweld van de waterdampen was hen bekend en
wisten dit veelvuldig te benutten. De oorsprong van papier lag in Egypte [GJE4-
182-3]
De papyrusstengels, zo dik als een
stevige arm, konden wel tot 6 m. hoog worden. Men legde plakken vezels haaks op
elkaar en zo werden deze aaneen samengeperst en gesneden tot papyrusvellen in
een licht gele of licht grijze kleur. De vellen werden weer in een lange rij
tot wel aan 10 meter, aan elkaar vastgemaakt. Op het aangeboden reepmateriaal kon nu geschreven worden.
Het kon opgerold worden: de boekrol. Later legde men de vellen boven op elkaar
en in het midden gevouwd en genaaid, waardoor er een
boek ontstond: de codex.
Natuurlijk werd er vroeger ook
perkament gebruikt om op te schrijven: leer, dierenhuid en het wordt nog in
verband gebracht met Pergamum, een wereldstad in de
Oudheid, de hoofdstad van het toenmalige Pergameense
rijk, in wat nu Turkije is.
De letters werden met pen en een soort
inkt ‘met zwart en rietschachtje’ meestal zonder woordscheiding achter elkaar
geschreven. Zie ook 3 Joh, 1:13, Hand. 8:30. Filippus
hoorde de kamerling lezen. Want het lezen van aaneengeschreven woorden werd
vroeger vergemakkelijkt door het gebruik om hardop te lezen.
Perkament was dus al
bekend bij Hanoch. Bronnen: [HGt.03_194,07] – zie
verder ook bij: [HiG.03_64.03.21.a,10 tot 13], [HiG.03_64.03.22.b,11], [HiG.03_64.04.07,08], [GEJ.03_073,04]
UpToDate 2023-2024