Het oorspronkelijk Bijbels geloof

[naar aanleiding van het juli-nummer Refo-Web]

In Jakob Lorber vinden we het oorspronkelijke Bijbelse geloof weer terug en deze wordt via Lorber door de Heer opnieuw bekrachtigd. Zoals voorzegd in de heilige Schrift zal de Heer in de ‘eindtijd’ Zijn Geest over ieder mens gieten, ook over atheïsten of niet-gelovigen. Allen zullen door Hem op een bepaalde wijze worden aangesproken en door Hem persoonlijk of via Zijn boden [Engelen of aangewezen personen] eraan worden herinnerd, vermaand en beleerd.

Er existeren talloze kerken en volgens de Jakob-Lorber-Werken heeft de Rooms-Katholieke-Kerk nog de puurste waarheid. De Heer zal bij degenen, die Hij het meeste liefheeft, ook het meest ‘beproeven’ en zo ook de RK-Kerk.  Alles wat daaraan fout is, wordt niet door de Heer getolereerd. Ongeacht het soort kerk is het op Aarde overal mogelijk toch een goede Christen te zijn. Waar Zijn Evangelie wordt verkondigd, daar hebben de mensen dat gehoord en kunnen zij ernaar leven. Het gaat onze heilige Vader erom, dat de mens het luciferisch principe van hoogmoed, eigenliefde en zelfzucht uit zichzelf verlaat en dat hij terugkeert naar het goddelijk principe van deemoed en gevende liefde aan God en zijn naaste.

God heeft ons eeuwig heil niet gebonden aan het juiste weten, maar aan het juiste doen. Wie op de juiste wijze wil leven, kan dat in iedere kerk, ook in de Islam! Als hoofdregel geldt: ‘onderzoekt alles en behoudt het goede!’ De Heer: ‘Ik zeg tot niemand: word katholiek, protestant of een orthodox iemand! Maar: wat iemand is, dat blijft hij, als hij dat wil, maar wees een werkzame christen in de geest en waarheid’. [bron: Aarde en Maan, hfdst. 73] – Jakobus 1:22-26 en 2:14-23.

De vrienden van Zijn nieuwe Woord kunnen gerust hun moederkerk trouw blijven. Alleen de Rooms-katholieke kerk wordt in het Lorber-Werk nauwkeuriger onder de loep genomen en moet een streng kritiek van de Heer doorstaan. Met het lezen alleen is het niet volbracht. Er moet een innerlijk proces plaatsvinden van het zich toe-eigenen. De enorme overvloed van het geestelijk goed van de heilige Openbaringen moet worden verwerkt en uiteindelijk met hulp van de gewekte geest van God tot eigen bewustzijn komen. Dit hangt weer af van hoe dit in de praktijk wordt omgezet en op welk niveau dat mogelijk is. Het is niet verwonderlijk, dat bij het lezen van de nieuwe Openbaring-Geschriften daaruit soms een verkeerde indruk ontstaat, wanneer maar een klein onderdeel van de omvangrijke geschriften wordt gelezen. Daaruit kan een misvatting ontstaan die het stralende licht van de nieuwe Goddelijke woorden vertroebelen.

De Bijbel is niet schuldig aan het ontstaan van velerlei kerken en haar afgeleide sub-kerken [sektes]. De Bijbel is deels versluierd geschreven; de Nieuwe Openbaringen [NO] is zodanig opgeschreven, dat gelovigen daarbij meer ‘vastere voeding’ ontvangen. De NO vervangt de Bijbel niet, maar zij geeft op de inhoud van de Bijbel een verhelderend antwoord. Zou de mens alles zomaar geestelijk voorgeschoteld krijgen, dan zou hij weldra in ‘slaap’ gesust worden. Hij moet immers wakker blijven en zelf op zoek gaan in de Bijbel en de NO. Uiteindelijk geeft de Heer ons het licht voor wat nodig is om onduidelijkheden op te lossen en voor een ieder naar de graad van zijn innerlijke beschouwing, wat hem toekomt. 

In de Huishouding van God, deel 1, hfdst. 4:9 spreekt de Heer tot Jakob Lorber, zoals Hij vroeger ook sprak met de aartsvaders, de profeten en de koningen in de Bijbel. Waarom zou dat nu niet mogelijk zijn?! ‘Zeg het tegen iedereen, ze mogen zijn zoals ze willen, ongeacht de religie, en of dat nu ‘Rooms, Protestant, Joods, Turks, Indisch of heidens’ is, tot al dezen zei gezegd: ‘Op Aarde bestaat er maar één ware zuivere kerk en deze is de liefde tot MIJ in mijn Zoon [de liefde van de Heer] die echter de Heilige Geest is in jullie en Deze verkondigd Zich door Mijn levende Woord. En dit Woord is de Zoon en de Zoon is Mijn liefde en is in Mij en Ik doordring dit helemaal. En Wij zijn één. En zo ben Ik in jullie en jullie ziel is Mijn woonplaats, dat is al de enige ware kerk. In haar alleen is eeuwig leven en ze is de alleen zaligmakende. Het Rijk van God is innerlijk in jullie, zegt de Bijbel. ‘Jullie zijn de tempel van God!’

De kerk zal in de toekomst ook een ‘uiterlijke gestalte’ in haar geestelijke beleving zijn, omdat alles in de materiële schepping een uiterlijke gestalte heeft en ook hebben moet, om de vormen in hun verschijning te doen laten komen. De uiterlijke kerken dienen eveneens het eeuwige heil van de mens. [Hemelse Gaven1:1] ‘Een kerk is slechts een kerk, als ze Mijn wil leert en het leven predikt uit de Liefde, Die aan het kruis voor de gehele Aarde, ja zelfs voor de totale schepping bloedde’. In de ware kerk is het leven. Het gaat hier over de juiste volgorde van onze geestelijke voetstappen. Leer eerst God in Jezus lief te hebben, neem Hem op in je hart, vervul je hart met al je liefde tot Hem, zodat het een woonplaats wordt van eeuwige liefde.

Als we de Lorber-Werken grondig bestuderen, neem je daarvan het geestelijke in je op. Stenen kerken, ceremonieën, heilige beelden, mesoffers met klokgeluiden, orgelmuziek, feestachtige muziek, Latijnse gezangen en biechten, kloosterleven en het pausdom, bevalt de Heer geenszins. Jakob Lorber beschrijft in Hemel en Hel-2-226: ‘dat de kerken geworden zijn tot een instituut; God wordt op de tweede plaats gesteld, want het bewustzijn tot Hem is afgescheiden; het komt steeds meer tot legere vormen [gewoontes en rituelen!] zonder God daarbij in zijn hart te sluiten. De Heer kijkt slechts naar het hart, nooit naar de uiterlijke vorm!

Er vallen hier en daar harde woorden over de Roomse Kerk. We moeten echter vasttellen, wie de sprekers waren in de Lorber-Geschriften. Lorber citeert de meningen van gestorven mensen, die op de Aarde slechte ervaringen hadden met kerkelijke personen. Natuurlijk is niet alles slecht aan het Roomse geloof, zegt de Heer in Hemel en Hel, deel 2, hfdst. 233:8.

De Heer legt de nadruk op bij het eigen belang van de kerk als een grote zonde [en dat geldt ook voor alle andere kerken!] om het volledig aan zich te binden, het te overheersen en te kunnen uitbuiten via uiterlijke vormen. Men heeft de hulpmiddelen tot een hoofdzaak gemaakt en de belangrijkste geboden der liefde verdrongen. Met de doop en de biecht heeft vooral de RK-Kerk zich op de voorgrond gesteld, waardoor het volk via een ‘bedrogzekerheid’ en gemakzuchtvorm verviel.

De tot traagheid geneigde mens verheugd zich, dat hij door de doop is ‘wedergeboren’ en door de doop ‘een kind van God’ geworden is. Nu hoeft hij immers zelf niets meer te doen. De kerk maakt hem niet bewust, dat hij maar een potentieel kind van God is en dat de doop als basis is gegeven voor de geestelijke wedergeboorte, en daarmee de zaadkorrel van het kindschap van God is gelegd. GJE4-220:10-11

Toch kan het sacrament van de vergeving der zonden en de biecht in de RK-kerk de mens dichter bij God brengen, ook al is het God Zelf, die alleen de zonden kan vergeven. Het schijnt een bevrijdende, reinigende en gelukzaligmakende werking te hebben op zijn ziel, wanneer de kerk dit zuiver in de geest en de waarheid toepast op de kerkelijke mens.  En dat is ook nog veel beter dan alleen maar te preken over hel en verdoemenis, dat de mens bang maakt en hem dwingt om geforceerd in het keurslijf te lopen. Volgens Hemel en Hel-2-224 bij Jakob Lorber is het dus beslissend of er op een juiste of onjuiste wijze gebruik gemaakt wordt over de levenswaarde van de kerkelijke inrichting. G

UpToDate 2024-2025