Bijbel als
Gods Woord
[via
Jakob Lorber ontvangen in 1840 van de Heer]: Jezus
zei tegen de Schriftgeleerden en de Farizeeërs: “U kent wel de dode
letters; maar daarin is God niet, en daarom kunt u God ook niet uit de Schrift
kennen! De Schrift toont u alleen de weg
naar God, en dat alleen, zonder daar van af te wijken. Wat heeft u eraan
als u de weg naar Rome kent, maar er nooit gebruik van maakt om naar Rome te
gaan en daar de grote stad van de koning te zien?! Welke kenner van de weg naar
Rome kan zeggen, dat hij Rome kent omdat hij de weg daarheen kent, terwijl hij
nog nooit één stap op die weg heeft gezet?! En wat voor nut heeft u dan van de
kennis van de Schrift, de weg naar God, als u nog nooit één stap daarop hebt
gezet!’
‘Ik ken net als u de hele Schrift, maar Ik heb altijd naar de
daarin gegeven wetten van God gehandeld; daarom ken Ik God volkomen en kan Ik u
dan ook uit de oorspronkelijke bron meedelen, dat er nog nooit iemand van u en van uw soort God heeft gekend en op uw slechte
wegen ook nooit zult leren kennen, want u bent allemaal godloochenaars! GJE1-119 [7,8,9] IK zeg: "Blijf in
Mij, door naar Mijn woord te luisteren, door het te behouden en daarnaar te
leven, dan zal Mijn kracht en Mijn liefde daardoor in jullie zijn en jullie
beschermen tegen iedere verdere harde beproeving! GJE3-36 [8] - Alle Schrift is door
God ingegeven en als nuttige leer voor de mens bedoelt’. 2 Tim.3:16
- zie ook 2 Petr.1:21 –
‘Zoals het licht van de zon en haar warmte gevoeld wordt, zo zal
ook de straal der waarheid in de Bijbel ons hart verlichten en verwarmen, als
wij deze op ons laten inwerken. In vroegere tijden – maar ook nu nog – heeft de
Heer tot ons gesproken – Hebr.1:1,2. Het onbegrip voor (zulke)
Bijbelteksten vindt zeker zijn voornaamste oorzaak in de zeer gebrekkige en
onjuiste vertaling van de Schrift uit de oorspronkelijke taal in de
tegenwoordige talen; maar dit heeft intussen wel zijn nut. Want zou de
geestelijke inhoud van zulke teksten tot nu toe niet zo goed verborgen zijn
geweest, dan was het heilige daarin allang grondig ontheiligd, wat voor de
gehele Aarde een grote ramp zou zijn. Zoals het nu is, heeft men slechts aan
de schors geknaagd en kon men de levende heilige kern niet bereiken’. (GJE1 -1:2)
‘Het Woord van de Heer is net als
al Zijn werk. Hij geeft ons Zijn leer in de vorm van zaden. Wij moeten die
eerst in de voedingsbodem van onze geest zaaien; die voedingsbodem heeft
liefde, daar zal het zaad dan groeien en een boom van de ware kennis van God en
onszelf worden, en op de juiste tijd zullen we dan van deze boom rijpe vruchten
voor het eeuwige leven kunnen verzamelen’. (GJE 1-43-4)
Tweeduizendjaar evangelie
De volgende dag in Kana zei Ik
tegen Johannes, die het eerste teken tijdens de bruiloft in Kana opschreef, dat
hij dit tweede teken in deze zelfde plaats eveneens moest vastleggen; en
Johannes deed dit ook in weinig woorden verdeeld over acht verzen, zoals het in
de Schrift staat. Nu vroeg Mattheus aan Mij, of hij deze gebeurtenis ook op zou
schrijven. ‑ Maar Ik zeg tegen hem: 'Dat hoeft niet! Als we morgen naar
Kapernaum gaan en als Ik daar weer Mijn leer verkondigen en tekenen doen zal, ‑
dan moet jij die opschrijven! Zet de genezing van de melaatse in Sichar, die Ik
daar genas toen Ik van de berg afkwam, ook nog bij Mijn Bergrede!'
Mattheus zegt: 'Heer, volgens mij
heeft U in Sichar twee melaatsen genezen; welke moet ik opschrijven'?' Ik zeg:
'Er zijn er wel meer dan twee genezen; maar die ene is voldoende, die Ik aan de
voet van de berg genas en waartegen Ik zei, dat hij zich aan priester Jonaël,
wiens naam je niet op behoeft te schrijven, moest tonen en de gave moest
offeren, die Mozes als een bewijs voor God voorgeschreven heeft! Want wie Mij
niet vanwege dit ene teken gelooft, die zal Mij ook niet geloven, als Ik
honderd tekenen voor hem deed! Schrijf daarom van al die tekenen alleen datgene
op, wat Ik je zojuist beschreef.
Mattheus zegt: 'Och ja, Heer, nu
weet ik al welk teken U bedoelt! Ik heb er wel nota van genomen, maar het nog
niet helemaal op Schrift gezet, en dat zal ik nu direct doen, en ik begin
daarmee tevens een nieuw hoofdstuk. Want de Bergrede heb ik in drie
hoofdstukken verdeeld, en dit wordt nu het vierde hoofdstuk'. Ik zeg:
'Voorlopig is je indeling wel goed; maar je zult, nadat Ik van deze aarde
opgevaren zal zijn naar Mijn hemelse rijk, nog vier hoofdstukken er vooraf
moeten schrijven; daarom kun je nu al de drie Bergrede hoofdstukken in plaats
van met een tot en met drie, met vijf tot en met zeven nummeren, en het nieuwe
wordt dan nummer acht!' Mattheus paste zijn aantekeningen meteen op deze manier
aan, en nu staat de Bergrede, hoewel deze het eerst door Mattheus opgeschreven
werd, niet in het eerste maar pas in het vijfde, zesde en zevende hoofdstuk.
Om de Evangeliën van Johannes en
Mattheus beter te kunnen begrijpen is het nodig het bovenstaande te weten; want
beide zijn onder Mijn persoonlijke leiding geschreven, en Ik wil dat men door
deze kennis in staat is om de beide uiterlijk zeer verschillend lijkende
berichten als een geheel en als aanvulling op elkaar te zien, omdat het zo vaak
voorkomt dat zelfs goede kenners van de Schrift de wonderen, die
overeenstemming vertonen bij Mattheus en Johannes, als dezelfde beschouwen, en
zich daarna af gaan vragen: 'Hoe is het toch mogelijk dat Mattheus dit zegt en
Johannes dat, terwijl het onderwerp toch beslist hetzelfde lijkt te zijn?!' Dit
was de aanleiding tot veel dwalingen en niet zelden tot een algehele verwerping
van Mijn leer zoals deze in de Evangeliën geschreven staat.
Men zou hier zeker wel op kunnen
merken: 'Ja, waarom, o Heer, deed U daar dan in al die eeuwen niet wat aan, en
gaf U daarover geen voorlichting?' Dan zeg Ik: In iedere eeuw heb Ik op alle
plaatsen waar Mijn leer ook maar enigermate geloofd werd. mannen uitgekozen en
geroepen. die de toedracht en de betekenis van de evangeliën aan de mensen
duidelijk maakten. Deze geroepenen hebben dat altijd gedaan en ze hebben ook
historisch datgene in de geSchriften aangevuld, wat ten dele door de
slordigheid van de mensen en ten dele door het starre denken en niet zelden
door de kwade wil van de verschillende sektarische leiders en priesters van het
evangelie, respectievelijk van Mijn leer, verloren is gegaan; maar slechts heel
weinigen namen dat aan.
De kerken, die zich in de loop
van de tijd systematisch ontwikkeld hebben, verwierpen dit vanzelfsprekend en
verklaarden het tot 'ketterij' en 'duivelse influisteringen' omdat het niet
paste in hun op winst en heerszucht ingestelde kraam!De geleerden en
kunstenaars verklaarden daarentegen zulke verschijnselen als 'fantasie' en
'zweverig gebazel' van een arme sukkel, die ook wat wilde betekenen zonder
daarvoor de nodige eigenschappen door moeite, vlijt en grondige studie
ontwikkeld te hebben! Ik heb op deze manier
gedurende ongeveer twee duizend jaar steeds hetgeen ontbrak aangevuld; maar wie
nam het aan'?
Geloof me:
Altijd maar heel weinigen, en die dan nog zelden met veel vuur! Men nam er wel
kennis van en schreef het op; maar men heeft steeds om allerlei waardeloze
redenen niets gedaan om zijn levenswandel daarnaar te richten en zichzelf
geestelijk ervan te overtuigen, dat die overigens eenvoudige mens in ernst door
Mij was geroepen om de mensen in de steeds donker wordende wereld weer een
nieuw licht uit de hemel te brengen. De één heeft een paar nieuwe ossen gekocht
en moet deze nu voor het ploegen africhten, zodat hij natuurlijk geen tijd
heeft; de ander heeft een nieuwe akker te bebouwen en kan daarom niet komen! De
derde heeft een vrouw getrouwd en heeft dus beslist geen tijd en gelegenheid
meer!
De vierde
moet een groot huis bouwen en weet zich door alle zorgen geen raad: die kan al
helemaal geen tijd vinden! En zo heeft tenslotte iedereen een uitvlucht, en een
nieuw licht uit de hemel brandt dan weer voor niets gedurende een hele eeuw in de
één of andere verborgen hoek van de aarde. En als Ik in de volgende eeuw weer
een nieuw licht geef ter verduidelijking van de oude GeSchriften, dan overkomt
dat hetzelfde lot! Als dit nu door al de eeuwen heen steeds dezelfde ervaring
blijkt te zijn, dan vraag je je wel af, of de schuld wel bij Mij ligt dat de
oude GeSchriften nu nog steeds diezelfde hiaten vertonen, die voor duizend jaar
al door ingebeelde verstandelijke onderzoekers en tobbers zijn ontdekt, en die
de aanleiding waren dat veel twijfelaars en vervolgens verwerpers van Mijn leer
en van Mijn volstrekte goddelijkheid, als paddenstoelen uit de grond geschoten
zijn.
Daarom geef
Ik nu een uiterst sterk licht op deze zaak, opdat er dan niemand meer zich kan
verontschuldigen met te zeggen, dat Ik Mij sinds Mijn lichamelijke aanwezigheid
op aarde noch om de zuiverheid en compleetheid van Mijn leer, noch om de mensen
die haar aangenomen hebben, bekommerd heb! Zodra Ik weer op de aarde zal komen,
zal Ik een grondig onderzoek instellen; en niemand zal Ik aannemen, die met wat
voor verontschuldigingen dan ook bij Mij aankomt! Want iedereen, die serieus
zoekt, kan en moet het vinden! De zieke schapen en ezels aan de voerbak zullen
een geneesmiddel krijgen, waarna ze zeker honger krijgen naar het voer uit de
hemel; maar dan zullen ze als herstellenden heel lang homeopathisch gevoerd
worden! En dan nu weer terug naar het Evangelie!' [Bron:
GJE1‑91]
De Bijbel is vanuit de Hebreeuwse
taal niet helemaal in zijn oorspronkelijke tekst vertaald. Intussen heeft dit
wel zijn enig nut gehad, omdat de geestelijke inhoud verborgen bleef en het
heilige daarom niet ontheiligd werd. Men heeft aan de schors geknaagd en men
kon tot nu toe nooit het levende heiligdom bereiken. ‘In de beginne’
(Bereshitha) is erg onjuist vertaald. Er was nooit een begin. Feitelijk staat
er in de eerste regel van de Bijbel: ‘In de diepste grondoorzaak van al het
zijn!’ Zie verder ook Hosea 1:2, Spreuken 8:22,23, Mattheus 24:21 en Johannes
1:1. De Heer waarschuwt, dat zij die zich niet de moeite willen geven
om de Bijbel, het Woord of de Nieuwe Openbaringen te lezen, het hen duur zal
komen te staan, omdat de Heer nooit met Zich laat spotten.
We moeten onze levenswandel
geheel richten naar het Woord van het Evangelie. (GJE 1-1) - De Bijbel op zichzelf is naar de letter een lichaam zonder
ziel, als ze niet innerlijk begrepen wordt. Op de moeilijkste plekken van de
Bijbel komen vaak de mooiste en de grootste geheimen aan het licht. Zie ook 1 Kor.1:19 - De
Heer zegt: nu jullie de Bijbel of heilige Schrift slechts houden voor een
onwezenlijk en onbruikbaar stuk mensenwerk, dat niet meer pat voor deze tijd,
is het voor jullie tevens onmogelijk om mij te (h)erkennen. Ik zeg: u kent wel de dode letters; maar daarin
is God niet en daarom kunt u God ook niet uit de Schrift kennen! De schrijft
toont u alleen de weg naar God en dat alleen maar, als u die weg gaat zonder
daar vanaf te wijken. [bron: GJE1-119]
Het onbegrip voor zulke teksten vindt zeker zijn voornaamste
oorzaak in de zeer gebrekkige en onjuiste vertaling van de Schrift uit de oorspronkelijke
taal in de tegenwoordige talen; maar dit heeft intussen wel zijn nut. Want zou
de geestelijke inhoud van zulke teksten tot nu toe niet zo goed verborgen zijn
geweest, dan was het heilige daarin allang grondig ontheiligd, wat voor de
gehele aarde een grote ramp zou zijn. Zoals het nu is, heeft men slechts aan de
schors geknaagd en kon men de levende heilige kern niet bereiken. Het is nu
echter tijd, om de ware innerlijke betekenis van zulke teksten aan allen te
openbaren, die het waard zijn daaraan deel te hebben. Degenen, die dat niet
waard zijn, zal het duur te staan komen als ze zich ermee bemoeien, want Ik
laat in dat geval beslist niet met Mij spotten, en van deze regel zal Ik nooit
afwijken. Levenswandel geheel te richten naar het woord van het evangelie. Bron: GJE1-1
De boodschap van de Heer is, dat het er bij
de mens alleen maar op de vrije wil aankomt, en op een les met de minst mogelijke
dwang. Deze leer is door de Heer ook zo geformuleerd dat het verstand van ieder
goedwillend mens het al na het eenmaal gehoord te hebben kan begrijpen. Niemand
kan zich daarom verontschuldigen door te zeggen dat hij de leer niet begrepen
zou hebben. Bron: GJE2-61