Werd de Aarde ooit uit de Zon gevormd?

Van een Jakob Lorberlezer ontving ik het volgende bericht:

In de tekst ‚het ontstaan van de Aarde’ of ‘ de oorsprong der Aarde’ is in een van de vorige bulletins een klein ‘foutje’ ingeslopen en weliswaar in de zin: ‘Volgens Lorber is de Aarde uit de Zon genomen’. – Dat slechts als aanwijzing. Volgens Hemelse Geschenken, deel 3 op bladzijde 288 is de Aarde echter ‚een kind uit de Oerzon‘.

[HiG.03_64.04.08,03] Zie, al de andere planeten die met hun nevenlichamen [Manen] om de Zon draaien, zijn op een enkele komeet na kinderen van deze [onze] Zon, maar deze Aarde met haar Maan niet. Zij is een kind uit de (centrale) oerzon [de ster Regulus – vroeger koningsster genoemd – in het sterrenbeeld ‘de grote leeuw’- het centrum van onze hulglobe] - en werd uit het geweldig grote binnenste daarvan al als een tamelijk compact lichaam met ontzaglijke kracht in de wijde hulsglobe-ruimte geworpen, vanzelfsprekend voor jullie ondenkbaar vele aardse jaren geleden. Over eenzelfde afkomst kon ook die grotere planeet zich verheugen, waarvan jullie weten, dat hij van binnenuit verwoest is. [Mallona] – [Een hulsglobe is een onmetelijk opgebouwd sterrenstelsel – de huidige asteroïden – de zogeheten asteroïdengordel – zijn daar nog restanten van.]

Om die reden is deze Aarde ook zo hoogst veelsoortig gecompliceerd, dat erin, erop en erboven al die oerstoffen voorkomen die weliswaar op de grootste schaal alleen in de oercentrale Zon voorkomen en voorkomen moeten, omdat ze de voedster en leidster is van de talloos vele nevencentrale Zonnen en de planetaire Zonnen en hun planeten.

[HiG.03_64.04.08,04] Deze Aarde is dus qua oerstoffen van het bestaan, geheel zoals de oercentrale Zon, en daarom ook volkomen geschikt voor de ontwikkeling van de mensenzielen, die geroepen zijn om tot Gods kinderen te worden.

Navolgend heb ik [Gerard] - met betrekking tot dit thema, een passend thema gevonden, dat mooi bij dit unieke onderwerp aansluit.

In GJE8-72 wordt uitvoerig de ontwikkeling van de Aarde tot en met de voor-mensen beschreven.

In Aarde en Maan, hfdst. 53:18:

Het is waar dat bijvoorbeeld, voornamelijk op de jullie bekende oercentrale Zon Urka, menselijke wezens hebben bestaan vóórdat de aarde van haar Zon was afgescheiden. Maar deze menselijke wezens hebben ook een andere levensduur dan de mensen van deze Aarde. Want als zo’ n mens op Urka nog maar tien Urkajaren oud is, dan is hij al ouder dan deze hele Aarde, waaruit echter heel gemakkelijk te begrijpen is dat de eerstgeborenen van dit hemellichaam, nog heel goed tot op dit ogenblik (geschreven in 1847) kunnen leven en nog anderen, die nu geboren worden, zo lang zullen leven als deze Aarde zal bestaan. Het is daarom niet moeilijk in te zien dat die tijd lang genoeg was voor alle engelen benevens Mijzelf, om de weg van het vlees door te maken zodat ze reeds lang als Mijn kinderen uit de grote overvloed van hun leven nemen om aan de kinderen van andere hemellichamen leven in te kunnen planten.

Maar de geschiedenis van de mensen op Saturnus is al meer dan een miljoen aardse jaren oud dan de geschiedenis van de mensen op jullie uw aardse hemellichaam. [Saturnus, hfdst. 33:3]

UpToDate 2024-2025