Hoofdstuk 40

Het werk van de geesten binnenin de aarde

1-3-1847.

(1) Bij de behandeling van de natuurlijke aarde hebben we al gezien, hoe de aarde als een organisch levend wezen haar voedsel tot zich neemt, het verteert en de voedingssappen dan door talloze organen naar buiten naar de oppervlakte leidt en hoe grovere, niet verteerbare uitwerpselen naar de zuidpool worden gevoerd. Deze voeding van de aarde is alleen maar materieel voor onze ogen, maar in wezen is ze geestelijk. Want voortdurend dringen er talloze hoeveelheden geesten en geestelijke specifica van een betere soort in het binnenste van de aarde waarin de ergste geesten verbannen zijn.

(2) Dit binnendringen van de betere geesten in het binnenste van de aarde heeft een meervoudig doel. Ten eerste worden daarheen de zielen en geesten van boosaardige mensen verbannen en aan een eeuwige helse gevangenschap prijsgegeven, zoals de mensen dat zeggen. Want zulke muiters tegen de goddelijke ordening moeten diep en stevig worden opgeborgen, zodat ze voortaan de goddelijke ordening niet meer kunnen verstoren, want vóór deze inkerkering zijn vele duizenden pogingen tot verbetering tevergeefs geweest.

(3) Een tweede reden, waarom deze geesten en geestelijke specifica in het innerlijk van de aarde naar binnen dringen is dat daar geesten zijn, die door razernij in deze gevangenschap al een hoog leergeld hebben betaald en daardoor verstandig geworden zijn en weer de vurige wens hebben vrij te worden. Zulke geesten worden dan door de naar binnen gedrongen betere geesten volgens bepaalde regels uit hun gevangenschap bevrijd en naar boven in grotere vrijheid gebracht; daar worden ze dan weer tewerk gesteld. Omdat er nog boosaardigheid in hen is, moeten ze zich eerst bezig houden met giftige planten en dieren en de voor de groei noodzakelijke psychische oerspecifica ordenen en daardoor zo' n giftige plant of giftig dier die vorm en geaardheid geven waarin ze steeds volgens hun orde moeten verschijnen. Voldoen zulke geesten, dan krijgen ze de leiding over betere planten en dieren; voldoen ze niet, doordat ze zich vaak misdragen en de schadelijke specifica, in plaats van in planten, dadelijk in dieren of mensen leiden, waardoor epidemische ziekten ontstaan, dan wordt die taak hun weer afgenomen en worden ze in de aarde steviger gevangen genomen waar ze zich dan met de vorming van metalen en stenen moeten bezighouden; dat werk is natuurlijk veel zwaarder en langduriger. Een bevrijding uit zo'n toestand kan dan pas tot stand komen, als zo' n geest na heel veel jaren het hem opgedragen werk, getrouwen tot nut van de verlossing van de in de materie gevangen geesten heeft volbracht. - Dat is dus weer een reden waarom de betere geesten afdalen in het binnenste van de aarde.

(4) Nog een andere reden is, dat de gevangen oerzielen bevrijd moeten worden. Ze worden als nog zeer sterk gedeelde specifica in de verschijningsvorm van allerlei vloeistoffen naar de oppervlakte der aarde omhoog geleid. Daar wordt hun verlossingsweg langs de reeds bekende trappen van het planten- en dierenrijk gevoerd, onder leiding van de geesten die of de weg van het vlees al hebben doorlopen of die zonder deze te hebben doorlopen zich als volkomen geesten gemanifesteerd hebben. Dat zijn de jullie bekende aarde -, berg -, water -, vuur en luchtgeesten. Naast deze twee soorten geesten zijn er nog talloze hoeveelheden zielenspecifica die eerst los gemaakt en daarna samengevoegd en geordend moeten worden in één wezen, dat op elke trap van zijn ontwikkeling volgens de ordening met deze zielespecifica overeenkomt.

(5) Omdat dergelijke geesten en zieleatomen hoe dieper ze zich in de aarde bevinden ook des te boosaardiger zijn, moet er flink toezicht worden gehouden dat er vooral bij de zieledeeltjes, die vanuit de hele aarde aan de oppervlakte samenkomen, alleen maar de allerzuiverste ter aanvulling van de eigenlijke ziel worden gebruikt; de grovere en slechtere worden dan voor de vorming van de materiële lichamen bestemd.

(6) Zo bestaat ook het menselijk lichaam uit pure zieledeeltjes, maar degene die het lichaam vormen zijn nog grof, boosaardig en onzuiver, om welke reden ze dan eerst weer in de aarde komen, waar ze moeten vergaan en pas van daaruit op de reeds bekende manier weer uit de vergane stoffen opstijgen om zich ter completering weer bij dat wezen te voegen, tot welks lichaam ze eens behoorden. Dit gebeurt gewoonlijk, zoals we zagen, in de derde of hoogste aardgeestensfeer, waardoor dan natuurlijk elke zuivere geest weer volkomen wordt, namelijk als hij alles wat tot hem behoorde weer opgenomen heeft. Dit opnemen is de zogenaamde opstanding des vlezes en rechtvaardigt de uitspraak van Paulus, die zegt: 'Ik zal in mijn vlees God zien'.

(7) Dat daarbij de in de eerste regio aangestelde geesten ontzettend veel te doen hebben is vanzelfsprekend. Daarom zijn op aarde ook rusttijden ingesteld waarin zulke druk bezig zijnde geesten rust en verpozing krijgen, dat wil zeggen dat ze dan niet zoveel te doen hebben als tijdens hun werktijd.

(8) Zo'n rusttijd is de winter, die echter in de buurt van de evenaar veel korter duurt dan meer aan de polen. Daarom worden ook naarmate men dichter bij de polen komt alsook in de hoger gelegen gebieden op aarde, zwakkere geesten aangesteld; en hoe dieper omlaag, des te krachtiger moeten de arbeiders zijn - wat ook duidelijk wordt aan de producten.

(9) Nu weet men hoe engelen, geesten en natuurgeesten bij de vorming van de wezens werken. Maar omdat dit alles met veel moeilijkheden en combinaties is verbonden, volgt hier een nadere uitleg.