De Steen der Wijzen
De oorsprong van
de "Steen der Wijzen" (er waren er 7), wit van kleur en zo groot als
een mensenhoofd, werd gebruikt als gedenksteen in de tempel in de tijd van
Adam. Op elke steen stonden de zeven namen van de zeven aanwezigen. Henoch raakte deze stenen aan in de naam van de Heer, en
vanaf dat moment ging er voortdurend een kracht van deze stenen uit, zodat
allen die de stenen op de trede van het altaar in de tempel aanraakten, enige
tijd wijsheid ontvingen. De originele tekst luidt:
‘Maar één ding moeten wij tot
een zichtbaar getuigenis van de tegenwoordigheid van de Heer doen, opdat onze
nakomelingen zich zullen herinneren dat de Heer Zelf deze tempel voor de
wijsheid van de menselijke geest gezegend heeft, en dat ene bestaat daarin, dat
wij zeven witte stenen hiernaartoe brengen, en ze voor altijd op de trede van
het altaar leggen waar de Heer heeft gerust en ons Zelf gedurende de hele nacht
de ware, innerlijke heilige wijsheid van de geest heeft onderwezen voor het
eeuwige vrije en volkomen leven.’ (Hui3-81:4)
‘Het gebeurde allemaal
onmiddellijk. En dat was de eigenlijke
oorsprong van de "Steen der Wijzen".
De kracht van dit oord bleef overeenkomstig
Mijn wil behouden tot in de tijd van de profeten van Israël; en de berg was
dezelfde waarop Saul
zelfs de gave van het profeteren voor korte tijd kreeg, en waarbij het volk
zei, toen hij van de berg kwam: "Wat is dat? Behoort Saul
dan ook tot de profeten?’ [Hui3-81:10]
[NB:
Gibea betekent heuvel en lag ongeveer 10-25 kilometer
ten noorden van Jeruzalem]. De kernvraag
is: speelde dit verhaal van Lamech zich dan af in het
Kanaän of het latere Israël, in de buurt van
Jeruzalem? Lamechs gebied moet toch gelegen hebben in
de laagte onder het Kaukasusgebergte, grenzend aan Noord-Turkije of Armenië?]