Voor mijn gevoel is het van het grootste belang te weten dat het naderende gericht bovenal te maken heeft met het genezen van onze ziel die te werelds is geworden. Nagenoeg kijkt iedereen naar de ellende die de aarde en de mensheid gaat teisteren, maar vergeet, of lijkt niet te beseffen dat het God de Vader enkel en alleen gaat om het genezen van de mens, de mensheid! Dat wij allemaal onze wereldse gehechtheden, neigingen, hebberigheden en begeerten dienen los te laten en beter echte belangeloze liefde voor elkaar ontwikkelen, want daar gaat het om tijdens ons aardse leven. Het gaat niet om de vernietiging van de aarde als wereldbol, maar om het verwijderen van het wereldse uit onze ziel en daarmee geneest God de Vader de geestelijke ‘aarde’, onze geestelijke grond. Die ‘aarde’ is de basis van onze opvattingen, ons denken en voelen, onze gewoontes en conditioneringen die voor het grootste deel op het handhaven van ons eigen welzijn is gericht, veel te werelds en materialistisch is.

Toen Adam en Eva bewust kozen voor het willen ‘eten’ van de boom van kennis van goed en kwaad (zie GJE 8, 34:13-14 !) schiepen zij in zich zelf daarmee de neiging het wereldse leven belangrijker te vinden dan het ontwikkelen van ware belangeloze liefde. Sinds die tijd vecht de mensheid met de verleidingen van het aardse en nu dus materialistisch leven, maar het besef hiervan is nagenoeg verloren gegaan.

Zie bijvoorbeeld dit stukje Hemels Brood (nr. 6117).

Vriendelijke groet, Hans