Brief van een ziek stervend meisje

Lieve moeder,

Sinds enkele dagen kan ik nog maar een half uur per dag op bed zitten. Gewoonlijk lig ik plat. Mijn hart wil niet meer. Vanochtend vroeg zei de professor wat - het klonk zo iets naar voorbereiden, maar waarop? Het is zeker moeilijk om jong te sterven! Ik moet er op voorbereid zijn, dat ik in het begin van deze week een gewezen iemand ben. En ik ben niet voorbereid. Het komt mij werkelijk onverdraaglijk voor, dat ik niet voorbereid ben. Het ergste is, als ik naar de hemel kijk, dat deze duister is. Het wordt nacht, geen ster glanst over mij, waar ik maar in kon opgaan om eindeloos te kijken.

Moeder, ik was nooit godvrezend. Maar nu voel ik, dat daar een macht is, in Wiens handen ik zal vallen, die ik op alle vragen een antwoord moet geven. Dat is mijn kwelling. Ik weet niet hoe dat is als ik Hem zou kennen. Moeder, je weet toch, hoe jij vroeger met ons door het bos liep bij de invallende avond? Toen liep je papa tegemoet, die van het werk kwam. Soms liepen wij van je weg en waren zomaar alleen. Dan kwamen voetstappen door de donkere avond – wat een angst voor deze vreemde voetstappen! Maar wat een vreugde, toen wij de voetstappen herkenden als de jouwe, jij moeder, die zoveel van ons hield. Nu hoor ik weer in de eenzaamheid voetstappen, maar ik ken deze niet. Waarom ken ik ze niet? Je hebt mij ooit gezegd, hoe ik me kleden moest en hoe te eten en hoe door het leven te gaan.

Jij hebt voor mij gezorgd; jij werd nooit moe van al je zorgen. Ik herinner me ook, dat jij op de avond voor kerst met ons naar de nachtmis ging. Ik herinner mij ook het avondgebed, dat je mij enkele keren hebt ingefluisterd. Steeds heb je mij tot eerlijkheid aangespoord. Dat alles valt voor mij nu uiteen als bros materiaal. Waarom heb je ons over zo veel vertelt en niet – over Jezus Christus? Waarom heb je mij niet bekend gemaakt met de klank van Zijn voetstappen, zodat ik kan merken, of Hij tot mij komt in deze laatste nacht en doodseenzaamheid? Zodat ik zal weten, of Die, Die daar op mij wacht, een Vader is! Hoe anders kan ik sterven! [Albert Biesinger – Kinder nicht um Gott betrügen] [Na de dood van dit jonge meisje werd deze brief door een verpleegster gevonden]

UpToDate 2023-2024